Weryfikując zasady wyceny aktywów i pasywów przewidziane w ustawie o rachunkowości, należałoby przede wszystkim ustalić kryteria oceny tych zasad, gdyż zależą one od celów, jakim ma służyć sprawozdawczość finansowa.

Setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości to sprzyjająca okazja do podsumowań, przeglądów i ocen rozwoju w różnych obszarach, w tym prawa gospodarczego. Niniejsze opracowanie stanowi drugą część przeglądu regulacji prawnych dotyczących rachunkowości, które obowiązywały w Polsce w minionym stuleciu – w okresie sterowanej centralnie gospodarki niedoboru oraz powrotu do gospodarki rynkowej.

Od 1.01.2019 r. znacząco zmienią się zasady rozliczania kosztów nabycia i używania samochodów osobowych w działalności gospodarczej. Wprowadzono m.in. nowe progi wartości pojazdu, która może być ujęta w kosztach podatkowych, i oprócz samochodów podlegających amortyzacji objęto nimi auta w leasingu. Określono też procentowe limity wydatków na samochody służące również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Celem artykułu jest przybliżenie podstawowych problemów związanych ze stosowaniem przepisów ustawy o VAT w działalności gmin i innych jednostek sektora finansów publicznych, w świetle najnowszego orzecznictwa TSUE i sądów administracyjnych.

Jesteśmy spółką z o.o., której udziałowiec to państwowy instytut badawczy – prowadzimy bowiem prace rozwojowe i komercjalizujemy wyniki badań.
Jako nieduży podmiot spółka nie jest zobowiązana do poddania się ustawowemu badaniu sprawozdania finansowego (sf) w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym, gdyż nie zachodzą przesłanki określone w art. 64 ustawy o rachunkowości. Zlecamy natomiast przeprowadzenie co kilka lat dobrowolnego badania sf przez biegłych rewidentów.
Czy wejście w życie uobr coś zmieniło w zakresie naszych obowiązków w kwestii badań sf? Czy nadal są one dla nas dobrowolne? Komu możemy je zlecać?

Jak państwowa jednostka budżetowa powinna w bilansie prezentować należności z tytułu dostaw i usług, stanowiące dochody budżetowe, ujmowane na koncie 221 „Należności z tytułu dochodów budżetowych”?

Nasza spółka z o.o. rozważa zakup kilku nowych środków trwałych. Ponieważ z bieżących środków finansowych musimy opłacić dostawy, na zakup składników majątku trwałego zapewne zaciągniemy kredyt w banku albo pożyczkę od innego podmiotu. Do tej pory tego rodzaju zakupów dokonywaliśmy z własnych pieniędzy.
Jakie szczególne skutki podatkowe będą się wiązały ze sfinansowaniem inwestycji środkami zewnętrznymi?

Spółka prowadzi sprzedaż on-line audiobooków i słuchowisk, umożliwia ich przechowywanie, odsłuchiwanie oraz pobieranie. Użytkownicy serwisu internetowego nabywają vouchery uprawniające do pobrania określonej liczby audiobooków. Potwierdzają one wyłącznie prawo użytkownika do nabycia audiobooków w serwisie, bez wskazania konkretnych audiobooków. W momencie sprzedaży voucherów spółka nie może określić, kiedy, na jaki audiobook i czy w ogóle zostaną one wymienione. Vouchery mają określony termin ważności. Zgodnie z regulaminem serwisu spółka nie zwraca użytkownikom pieniędzy za vouchery niezrealizowane w terminie.
Czy prawidłowo wykazuje przychód ze sprzedaży voucherów w momencie ich wykorzystania przez użytkownika lub upływu terminu ważności?

Zgodnie z regulaminem wydatkowania środków z zfśs spółka może wykorzystać je na pomoc socjalną dla emerytów i rencistów, których uprzednio łączył z nią stosunek pracy. Jednym z rodzajów pomocy socjalnej jest bezzwrotna pomoc rzeczowo-finansowa (zapomoga). Spółka w listopadzie 2018 r. przyznała emerytowi, ze środków zfśs, zapomogę pieniężną w wysokości 400 zł, w związku z jego trudną sytuacją materialną.
Emeryt we wniosku o jej przyznanie wskazywał na trudności materialne i zdrowotne, lecz na podstawie dołączonej dokumentacji i opisu sytuacji wniosek zakwalifikowano do zapomogi pieniężnej (nielosowej).
Czy wypłacając tę zapomogę, spółka powinna pobrać – jako płatnik – zryczałtowany 10% PIT, ew. wystawić informację PIT-8C?

Na mocy zawartego ze związkami zawodowymi porozumienia ws. grupowego zwolnienia spółka z o.o. wypłaciła zwolnionym z pracy pracownikom odprawy w wysokości 3-krotności miesięcznego wynagrodzenia oraz dodatkowe odszkodowanie w wysokości 60 tys. zł brutto.
Nie dano zatrudnionym wyboru między zwolnieniem z pracy a pozostaniem na stanowisku, gdyż stanowiska te zlikwidowano. Otrzymali oni propozycję rozwiązania umowy o pracę w drodze porozumienia stron, na którą przystali.
Czy dodatkowe odszkodowanie za utratę pracy, wypłacone zwolnionym na podstawie porozumienia między pracodawcą a związkami zawodowymi (stanowiącego normatywne źródło prawa pracy, o którym mowa w art. 9 § 1 Kp), korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 updof?

W jaki sposób stosować zasadę istotności wyrażoną w art. 4 ust. 4a uor? Przepis ten nie zawiera konkretnych wielkości. Stanowi jedynie, że nie można uznać poszczególnych pozycji za nieistotne, jeżeli wszystkie nieistotne pozycje o podobnym charakterze łącznie uznaje się za istotne. Przecież o tym, czy wszystkie pojedynczo nieistotne zdarzenia są łącznie istotne, można się przekonać dopiero po zakończeniu roku.
Czy zatem czekać z odpisaniem danej grupy kosztów do końca roku? Na czym polega wtedy uproszczenie?
Jak zatem postąpić: czy określić roczny próg kwotowy, poniżej którego możliwe będzie stosowanie uproszczeń (w szczególności polegających na odpisywaniu w koszty wartości początkowej środków trwałych i wnip o niskiej cenie jednostkowej, a także takich wydatków, jak ubezpieczenia, prenumeraty, bez stosowania rozliczeń międzyokresowych kosztów)? W takiej sytuacji – po przekroczeniu progu – ewidencja zdarzeń gospodarczych będzie się odbywała bez stosowania uproszczeń.
A może po przekroczeniu progu trzeba korygować zapisy dotyczące objętych uproszczeniem zdarzeń, dokonane od początku roku?
Czy możliwe jest określenie progów dla poszczególnych grup tytułów kosztów, a nie jednego progu dla całej jednostki?
Czy do uproszczeń można przyjąć granicę określoną w przepisach podatkowych, które przewidują, że podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wnip, których wartość początkowa nie przekracza 10 tys. zł? Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania do używania.

Spółki należą do grupy kapitałowej. Jedną z jej zasad jest udzielanie sobie wzajemnych gwarancji i poręczeń. Ustalono, że świadczenia takie są odpłatne, a ich celem może być zabezpieczenie przez inny podmiot zarówno spłaty zobowiązania (np. kredytu lub pożyczki), jak i wykonania kontraktu handlowego.
Czy trzeba uwzględniać takie świadczenia w kosztach finansowania dłużnego, mając na uwadze, że ta sama spółka może ponosić z tego tytułu koszty, ale i osiągać przychody?

Spółka z o.o. świadczy usługi w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków. Sprzedaje wodę m.in. firmie X. W czerwcu 2015 r. doszło do dużego niekontrolowanego wycieku wody. W lipcu spółka wystawiła X fakturę zgodnie ze wskazaniem wodomierza na łączną kwotę 54 tys. zł (netto 50 tys. zł), w której zafakturowała także ten wyciek. Wykazała przychód z tego tytułu (50 tys. zł) w zeznaniu rocznym za 2015 r.
X uznała tę fakturę jedynie w niewielkiej części i zapłaciła 4320 zł. Spółka dochodziła swoich roszczeń na drodze sądowej. Niestety, wyrok okazał się dla niej niekorzystny – sąd uznał, że nie miała prawa żądać zapłaty za usługi, bo woda nie została dostarczona, tylko wyciekła w wyniku awarii. W listopadzie 2018 r. spółka wystawiła więc korektę spornej faktury, zmniejszając należność o 49 680 zł brutto (46 tys. zł netto).
Czy może na bieżąco skorygować przychód podatkowy?

Czy jeżeli kontrahent umorzył w całości wierzytelność wynikającą z otrzymanej faktury, na nabywcy ciąży obowiązek korekty VAT naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT? W dacie umorzenia nie upłynęło jeszcze 150 dni od terminu płatności wynikającego z umowy.

Spółka powierza niektórym pracownikom samochody służbowe, na zasadach określonych w odrębnych umowach, celem umożliwienia im należytej i efektywnej realizacji zadań i obowiązków służbowych oraz spełnienia wymagań co do ich dyspozycyjności i mobilności. Pracownicy ci są zobowiązani m.in: dbać o powierzony pojazd, parkować go – po zakończeniu pracy – na parkingu obok siedziby spółki lub w miejscu parkowania wyznaczonym w pobliżu miejsca swojego zamieszkania, zwrócić samochód wraz z wyposażeniem na rzecz spółki, na jej żądanie.
Czy przejazdy pracownika między miejscem parkowania samochodu służbowego a miejscem pracy/siedzibą spółki powodują powstanie u niego przychodu podatkowego, od którego spółka ma obowiązek odprowadzić zaliczki na PIT?

15 stycznia 2019 r. w Warszawie odbędzie się „Kolejna edycja Kongresu Podatków i Rachunkowości KPMG”. Jest to największe tego typu wydarzenie w Polsce, w którym uczestniczą członkowie zarządów oraz przedstawiciele kadry zarządzającej odpowiedzialnej za obszary podatkowe i rachunkowe w przedsiębiorstwach.

Od 1.01.2019 r. zaczną obowiązywać zmienione postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanych przez Polskę z niektórymi krajami. Dla wielu podatników będzie to oznaczać konieczność zapłaty wyższego podatku dochodowego w Polsce. To praktyczny skutek działania tzw. konwencji MLI (Multilateral Instrument to Modify Bilateral Tax Treaties), zapobiegającej transferowaniu zysków do miejsc, w których są one niżej opodatkowane bądź w ogóle zwolnione od podatku.

Przedstawiamy przegląd interpretacji dotyczących składek ubezpieczeniowych. Są one wydawane przez terenowe oddziały Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (w Lublinie i Gdańsku), w indywidualnych sprawach ubezpieczonych i płatników składek, na ich wniosek.

Od 2019 r. wszyscy płatnicy PIT będą przesyłać informacje PIT-11 i PIT-8C do US do końca stycznia, czyli o miesiąc wcześniej niż dotychczas, i wyłącznie elektronicznie. Tylko elektroniczną postać będzie też mieć informacja IFT-1R składana do końca lutego, a także deklaracje zbiorcze PIT-4R i PIT-8AR, sporządzane do końca stycznia.

Praktyczne i teoretyczne zagadnienia zarządzania kosztami i dokonaniami omawiano podczas XXIII Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej z cyklu „Rachunkowość a controlling”, która odbyła się 15–17.10.2018 r. w Polanicy-Zdroju.

W dniach 19–21.09.2018 r., na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego, odbył się coroczny Ogólnopolski Zjazd Katedr Rachunkowości, połączony z uroczystym jubileuszem 70-lecia łódzkiej Katedry Rachunkowości. Dyskutowano m.in. nt. relacji między prawem bilansowym a podatkowym, sprawozdawczości niefinansowej i ewolucji zawodu księgowego.

Ministerstwo Finansów wycofało się ze stanowiska, że to dzień bilansowy, a nie termin sporządzenia sprawozdania finansowego (sf), decyduje o tym, czy powinno być ono sporządzone w formie elektronicznej, w strukturze logicznej i formacie określonym przez MF.

Obowiązująca od 1.01.2019 nowelizacja updof skreśliła przepis, który pozwala przedsiębiorcom nie wpłacać grudniowej (za IV kwartał) zaliczki na PIT, o ile przed terminem jej wpłaty złożą zeznanie roczne do US i zapłacą wynikający z niego podatek.

Od 1.01.2019 koszty używania samochodów osobowych w przedsiębiorstwie, wykorzystywanych również poza działalnością gospodarczą, będą limitowane, ale nie trzeba będzie dla nich prowadzić ewidencji przebiegu i obliczać kilometrówki.

Przy obliczaniu limitu wydatków na usługi niematerialne, stanowiących koszty uzyskania przychodów na gruncie CIT, w kwocie odsetek nie uwzględnia się odsetek zwiększających wartość inwestycji.