Przemysł charakteryzuje się obecnie ciągłym wzrostem kapitałochłonności produkcji, wobec jej automatyzacji, robotyzacji, stosowania specjalistycznych maszyn i urządzeń, co pozwala zwiększać rozmiary produkcji, poprawiać jakość produktów, a zarazem obniżać koszty ich wytworzenia. Jednocześnie jednak rośnie bezwzględna suma i udział w kosztach wytworzenia kosztów amortyzacji oraz utrzymania maszyn i urządzeń w gotowości produkcyjnej (a zatem łącznie z obsługą).

Połączenie spółek osobowych jest rzadko wykorzystywaną formą reorganizacji przedsiębiorców. Oznacza bowiem powstanie – w miejsce łączonych podmiotów – spółki kapitałowej, co zmienia m.in. sposób opodatkowania dochodów wspólników.

W artykule pt. „Niskocenność” w rachunkowości na tle zmiany dolnej granicy środków trwałych Artur Hołda i Anna Staszel rozpatrzyli różne aspekty podatkowej zmiany dolnej granicy środków trwałych oraz wnip z punktu widzenia rachunkowości. Sprawa nie jest błaha wobec prawie 3-krotnego podniesienia wartości dolnej granicy aktywów trwałych. Autorzy odnieśli „wielkość istotną dla jednostki” do wartości aktywów oraz poziomu kosztów. Wszystko to na tle wymogu uor – rzetelnego i jasnego przedstawienia przez rachunkowość sytuacji majątkowej, finansowej i wyniku finansowego jednostki.

Ze względu na wagę i skutki zajmijmy się raz jeszcze problemem dolnej granicy aktywów, zarówno w celu możliwej gramatycznej i logicznej wykładni zmian przepisów ustaw o podatku dochodowym, jak i wyboru poprawnego, a zarazem praktycznego księgowego rozwiązania problemu.

13.12.2018 r., w siedzibie Business Centre Club (Pałac Lubomirskich w Warszawie) Zbigniew Żurek (wiceprezes BCC, przewodniczący Zespołu ds. Rozwoju Dialogu Społecznego, przewodniczący Rady Pracodawców SKwP) oraz Ryszard Gorycki (sekretarz Zarządu Głównego (ZG) SKwP) poprowadzili konferencję „Czego wielu przedsiębiorców i managerów nie robi, choć robić powinno? Legalne możliwości poszerzenia wiedzy o swojej firmie oraz przedsiębiorstwach partnerów i kontrahentów”.

Na polskim rynku wydawniczym pojawiła się anglojęzyczna pozycja pt. Global Financial Reporting. The Past, Present and Likely Future, autorstwa D. Alexandra, S.A. Zeffa i R. Ignatowskiego. Książka jest poświęcona działaniom służącym rozwojowi sprawozdawczości finansowej, podejmowanym w skali ponadnarodowej i krajowej. Sprawozdawczość tę można określić mianem globalnej, gdyż u jej podstaw leżą uzgodnione w skali światowej (globalnej) standardy, którymi stają się MSSF, przeznaczone dla jednostek działających na globalizujących się rynkach krajowych.