Przegląd interpretacji podatkowych - 91

Zmiana roku podatkowego

Dla skutecznej zmiany roku podatkowego istotne jest, aby zmiana umowy spółki została uchwalona w starym roku podatkowym, lecz wystarczy, jeżeli zostanie uwidoczniona w KRS przed dniem złożenia zeznania rocznego, za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy, w którym podatnik informuje organy o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy zgodnie z art. 8 ust. 4 updop.

W sytuacji wnioskodawcy:

• uchwała o zmianie umowy spółki w zakresie roku po‑
• datkowego została podjęta jeszcze w starym roku
• podatkowym (20.12.2021 r.),
• wniosek o wpis zmian w KRS został zgłoszony w tym samym dniu, w którym podjęto ww. uchwałę, tj. 20.12.2021 r.,
• zmiana umowy spółki została zarejestrowana w KRS 11.01.2022 r., a więc przed poinformowaniem organu o zmianie roku podatkowego, tj. przed terminem złożenia zeznania rocznego,
• w terminie ustawowym wnioskodawca poinformuje o zmianie roku podatkowego zgodnie z art. 8 ust. 4 updop.

Oznacza to, że rozpoczęty 1.01.2022 r. rok obrotowy zakończy się 31.08.2023 r. Kolejne lata podatkowe spółki będą natomiast trwać 12 mies. – od 1 września danego roku do 31 sierpnia następnego roku.

Otrzymanie majątku polikwidacyjnego a prawo do estońskiego CIT

Regulacje dotyczące ryczałtu nie mają zastosowania do podatników, którzy zostali podzieleni przez wydzielenie albo wnieśli tytułem wkładu do innego podmiotu (w tym na poczet kapitału) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną jego część albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty

10 tys. euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP w pierwszym dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Z literalnego brzmienia art. 28k ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 28k ust. 2 updop nie wynika, aby podatnik, który otrzymał przedsiębiorstwo w wyniku podziału majątku po likwidacji spółki komandytowej, był objęty wyłączeniem z możliwości zastosowania ryczałtu od dochodów spółek.

Pożyczka dla wspólnika jako dochód z ukrytych zysków

Spółka zamierza udzielić jednemu ze wspólników (osoba fizyczna) pożyczki oprocentowanej na zasadach rynkowych, która będzie podlegała zwrotowi w terminie

12 mies. od daty jej udzielenia. Zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 2 updop opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek podlega m.in. dochód odpowiadający wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków).

W art. 28m ust. 3 updop wskazano otwarty katalog świadczeń, które mogą zostać uznane za dochód z tytułu ukrytych zysków, ale również przykłady transakcji traktowanych jako taki dochód. Jednym z przykładów jest udzielenie pożyczki przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednic‑

twem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi

powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem (art. 28m ust. 3 pkt 1 updop). Udzielona wspólnikowi pożyczka pieniężna będzie zatem stanowić dochód z tytułu ukrytych zysków.

Wynagrodzenie za usługi udziałowca

W myśl art. 11c updop podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Przy założeniu, że udziałowiec wynajmuje nieruchomość spółce przy zastosowaniu cen transferowych na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, uzyskiwane z tego tytułu przez niego wynagrodzenie (czynsz najmu) nie stanowi wypłaty ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m updop. Również wynagrodzenie wypłacane na rzecz udziałowców z tytułu najmu nieruchomości, sprzętu oraz środków transportu do badań geologicznych, a także świadczenia usług analiz geologicznych nie będzie stanowiło ukrytych zysków, o których mowa w art. 28m ust. 3 updop, pod warunkiem że ww. świadczenia będą dokonywane na warunkach rynkowych.

Rabat pośredni – zmniejszenie kosztów

Jeżeli wnioskodawca, któremu dostawca mediów przyznał rabat, dostanie zwrot części ceny nabywanych usług (nabytych bezpośrednio od lidera konsorcjum), to nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny świadczonych usług. Otrzymując bonus (rabat pośredni), wnioskodawca powinien tym samym obniżyć koszty uzyskania przychodu, w okresie rozliczeniowym, w którym dostał notę księgową. Nie powinien zwiększać wartości przychodu na zasadzie kasowej, tj. w momencie otrzymania rabatu pośredniego, ponieważ przyznany rabat faktycznie obniża koszty zakupu towaru/usługi.

Koszty przystosowania oprogramowania do JPK i KSeF

Wydatki na wdrożenie nowych rozwiązań informatycznych w użytkowanym przez spółkę systemie (który nie stanowi jej własności ani nie ma ona do niego praw wynikających z licencji), służących do generowania JPK, zostały prawidłowo zakwalifikowane jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie) w okresach, w których zostały poniesione. To samo dotyczy przyszłych wydatków na modyfikację istniejących lub wdrożenie nowych funkcjonalności systemu (np. dotyczących KSeF). Nie powodują one powstania nowej ani zwiększenia wartości istniejącej wartości niematerialnej i prawnej (wnip).

Umowa zawarta przez spółkę z właścicielem systemu nie jest umową licencyjną, lecz umową o świadczenie usług o korzystanie z systemu. System nie stanowi zatem dla spółki wnip. Nawet gdyby był własnością spółki lub przedmiotem udzielonej jej licencji, wydatki związane z jego modyfikacją/wyposażeniem w dodatkowe funkcjonalności nie mogłyby zostać uznane za ulepszenie takiej wnip, bo ulepszenie, jako kategoria prawna, odnosi się jedynie do środków trwałych, co wynika z art. 16g ust. 13 updop. Jednocześnie, wprowadzone nowe funkcjonalności systemu nie stanowią odrębnego, samodzielnego oprogramowania, które nadaje się do gospodarczego wykorzystania, lecz nierozłączny element systemu, i mogą być wykorzystywane tylko razem z nim. Nie ma więc podstaw, aby kwalifikować je jako nakłady na wytworzenie nowych wnip.

Rekompensata od dewelopera jako przychód spółdzielni

Kwota wynikająca z porozumienia zawartego z deweloperem nie jest objęta zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, bo nie można uznać, że została osiągnięta z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (gzm). Źródłem tego przychodu nie są zasoby mieszkaniowe, ale wpłata od dewelopera prowadzącego inwestycję budowlaną na działce bezpośrednio sąsiadującej z budynkiem spółdzielni, tytułem rekompensaty za obecne/przyszłe niedogodności poniesione w związku z budową budynku przez dewelopera.

Inwestor nie buduje budynku spółdzielni (stanowiącej jej zasób mieszkaniowy) i nie wypłaca odszkodowania będącego rekompensatą usterek powstałych w trakcie budowy. Prowadzi jedynie inwestycję znajdującą się na działce obok budynku spółdzielni, która do niej nie należy i nie można jej zaliczyć do gzm. Stosownie do art. 7 ust. 1 updop dochód z tego tytułu podlega zatem CIT, niezależnie od faktu, że zostanie przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Wpłaty na poczet przyszłych dostaw

Spółka zamierza sprzedawać produkty w sklepie internetowym. Jednym ze sposobów zakupu będzie złożenie zamówienia opłaconego „z góry” w pełnej wysokości. Zgodnie z regulaminem sklepu ww. opłaty będą traktowane jako otrzymane na poczet realizacji zamówienia oraz będą podlegały rozliczeniu. W regulaminie zostanie określona procedura zwrotu wpłaconych środków.

Wpłacanej przez klientów kwoty („100% zaliczki”) nie można nazwać zaliczką. W momencie wpłaty spółka uzyskuje przysporzenie, które nie ma charakteru zaliczki (przedpłaty) na poczet sprzedaży towarów. Jest to dla niej przysporzenie ostateczne, z góry określone, za zakup konkretnego towaru.

Klient, uiszczając wskazaną cenę, dokonuje zakupu towaru, a nie deklaruje chęci jego zakupu pod pewnymi warunkami. Okoliczności tej nie zmienia możliwość ew. zwrotu klientowi otrzymanej kwoty, jeżeli spółka nie wykona zamówienia. Zapłata ceny nie może być traktowana jako wpłata na poczet realizacji zamówienia, ponieważ jest zapłatą za konkretny towar. Stanowi przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 3a updop.

Sprzedaż za złotówkę – rozliczenie VAT

Podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy, tak aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne opusty cenowe, jeżeli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Stosowanie znacznych rabatów jest jednak niedopuszczalne, jeśli ma służyć obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Każdy zastosowany opust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Możliwa jest zatem sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Celem przyznania opustu i sprzedaży towarów – wodomierzy z nakładką – za cenę wynoszącą 1 zł jest przede wszystkim zwiększenie obrotów spółki. Od udzielenia rabatu uzależnione jest zawarcie długoletniej umowy obsługi systemu zdalnego odczytu ww. wodomierzy. Podstawą opodatkowania sprzedaży tych wodomierzy będzie zatem cena faktycznie należna spółce (z uwzględnieniem rabatu) pomniejszona o kwotę należnego VAT.

Ponadto spółka ma prawo do odliczenia w całości VAT z faktur dokumentujących nabycie wodomierzy przeznaczonych następnie do sprzedaży po cenie promocyjnej 1 zł.

Jak liczyć powierzchnię lokali mieszkalnych dla celów VAT

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „powierzchni użytkowej”, nie odsyła również do innych aktów prawnych ani norm budowlanych. Przy określaniu powierzchni użytkowej na potrzeby VAT można więc posłużyć się każdą normatywnie określoną metodą jej ustalania, która będzie w danym przypadku racjonalna.

Wyłącznie podatnik znający specyfikę swojej działalności gospodarczej jest w stanie wybrać metodę najbardziej adekwatną i racjonalną dla danej inwestycji budowlanej, a nie organ w trybie interpretacji indywidualnej.

Obliczając powierzchnię użytkową lokali mieszkalnych, spółka może zatem stosować ustawę o własności lokali. W świetle jej uregulowań kondygnacja budynku mieszkalnego, w części, w której znajdują się konkretne komórki lokatorskie oraz garaże, nie mieści się w pojęciu pomieszczenia technicznego czy gospodarczego, w związku z czym stanowi lokal użytkowy. Do powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, nie wlicza się zatem powierzchni komórek lokatorskich ani garaży.

Sprzedaż na rzecz konsumenta udokumentowana fakturą – ujęcie w JPK_VAT

W celu sporządzenia i przesłania do US pliku JPK_VAT wnioskodawca ma obowiązek wykazania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej i udokumentowanej fakturą, zgodnie z raportem fiskalnym za odpowiedni okres rozliczeniowy, z oznaczeniem RO (jako dokument zbiorczy wewnętrzny). Wystawione faktury dotyczące ww. transakcji ma zaś obowiązek wykazywać z oznaczeniem FP.

Jeżeli sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych nie podlega fiskalizacji za pomocą kasy rejestrującej, a podatnik nie jest zobowiązany do wystawienia faktury, to transakcja taka powinna zostać ujęta w ewidencji na podstawie dokumentu wewnętrznego. W JPK_VAT do takiego dokumentu ma zastosowanie oznaczenie WEW – tak jak w przypadku transakcji nieudokumentowanych fakturą. Nie ma znaczenia, w którym momencie klient zgłosi żądanie (przed czy po transakcji) i ww. faktura zostanie wystawiona. Nie mając obowiązku ewidencjonowania swojej sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, podatnik nie może ujmować takich faktur w JPK_VAT z oznaczeniem FP, ponieważ nie są one objęte art. 109 ust. 3d ustawy o VAT.