Przegląd interpretacji podatkowych - 87

Spółka nieruchomościowa może mieć nieruchomość w leasingu zwrotnym

Odnosząc się do argumentacji spółki co do zasad, według których należy ustalić wartość posiadanych przez nią nieruchomości, podkreślenia wymaga, że w art. 4a pkt 35 updop prawodawca odwołuje się do wartości bilansowej aktywów. Sposób ustalenia wartości tych aktywów, wynikający z prawa bilansowego, jest zatem decydujący na potrzeby kwalifikacji spółki nieruchomościowej.

Odwołanie się do metody bilansowej oznacza, że nie można jej modyfikować. Wynika to z brzmienia omawianej normy; jest ona jasna i prowadzi do jednoznacznego ustalenia normy prawnej. Niedopuszczalne jest w tym wypadku „poprawianie” lub „korygowanie” treści przepisu przez wykładnię systemową bądź celowościową.

Łączna wartość nieruchomości spółki ustalona dla przeprowadzenia leasingu zwrotnego wyniosła 85 mln zł (netto), natomiast w bilansie spółka prezentowała nieruchomość w wartości godziwej (122,1 mln zł), co stanowiło więcej niż 50% wartości bilansowej. Zgodnie z prawem bilansowym przedmiot leasingu jest ujęty w aktywach spółki, która uzyskuje przychody podatkowe z najmu w wartości przewyższającej 60% ogółu przychodów. W tym stanie rzeczy spółka spełnia wszystkie ustawowe warunki uznania jej za spółkę nieruchomościową.

Nie można zatem się zgodzić z twierdzeniem spółki, że z uwagi na uprzednie zbycie nieruchomości na rzecz X spółka z o.o. i korzystanie z niej na podstawie umowy leasingu, nie ma ona statusu spółki nieruchomościowej. Twierdzenie takie oparto na argumencie, że spółka nie posiada prawa do władania nieruchomością (poza prawem obligacyjnym). Tymczasem z definicji spółki nieruchomościowej nie wynika, aby posiadanie/władanie nieruchomością było warunkiem konstytutywnym takiej spółki. Co więcej, z art. 4a pkt 35 lit. b updop wyraźnie wynika, że ustawodawca oprócz kryterium wartości bilansowej wskazuje na wartość praw do takich nieruchomości – mieszczą się tu prawa wynikające z zawartej umowy leasingu.

Interpretacja KIS z 24.02.2022 r. (0111-KDIB1-1.4010.640.2021.2.JD).

Zarządca przymusowy nie składa CIT-8

Z Prawa upadłościowego wynika, że zarząd przymusowy polega na odebraniu dłużnikowi w całości zarządu nad jego majątkiem. Zarządca przymusowy ma uprawnienie do wszelkich czynności związanych z zarządem nad majątkiem dłużnika. W sprawach dotyczących majątku dłużnika czynności wykonuje na jego rzecz (rachunek), choć podejmuje je w imieniu własnym.

Mimo że wskutek ustanowienia zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem obowiązanego dłużnik (spółka z o.o.) z mocy prawa traci możliwość korzystania z należącego do niego majątku i rozporządzania nim, to nie zostaje pozbawiony statusu podatnika, do którego stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

W zeznaniu podatkowym (CIT-8) to podatnik jest zobowiązany do wykazania dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym, co wymaga jego osobistego działania. Zeznanie powinno zostać złożone i podpisane przez podatnika. Zarządca przymusowy nie ma obowiązku składania zeznań CIT-8.

Interpretacja KIS z 16.02.2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.645.2021.4.ANK).

Objęcie udziałów w zamian za wkład pieniężny niższy od ich wartości rynkowej

Wkład pieniężny to przekazywana spółce w celu pokrycia kapitału zakładowego określona liczba znaków pieniężnych wnoszonych w gotówce albo w formie transferu pieniądza bankowego.

Wkład niepieniężny natomiast to przekazywane spółce w celu pokrycia kapitału zakładowego wartości majątkowe, które nie są pieniądzem (w szczególności zbywalne rzeczy lub prawa).

Objęcie udziałów w spółce z o.o. w zamian za wkład pieniężny odpowiadający wartości nominalnej obejmowanych udziałów i jednocześnie niższy niż wartość rynkowa udziałów nie będzie skutkować powstaniem przychodu w rozumieniu updof. Przychód podatkowy powstanie dopiero w momencie zbycia tych udziałów.

Interpretacja KIS z 22.02.2022 r. (0115-KDIT1.4011.879.2021.1.MR).

Koszty integracji współpracowników

Wydatki na spotkania integracyjne ponoszone przez spółkę na rzecz osób z nią współpracujących w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (umowy B2B) lub na podstawie umów cywilnoprawnych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów spółki. Są to wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie bądź poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami. Umowa współpracy zakłada bowiem równorzędność i niezależność podmiotów i stwarza warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego, w celu ułatwienia wzajemnej współpracy.

Skoro tak, zostały one wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Interpretacja KIS z 18.02.2022 r. (0111-KDIB1-1.4010.665.2021.1.SH).

Opłata przyłączeniowa jako koszt uzyskania przychodów

Opłata przyłączeniowa co prawda jest związana z prowadzoną inwestycją w postaci budowy nowego budynku, jednak ze swej istoty ma inny charakter niż wydatki mieszczące się w kategorii kosztu wytworzenia środka trwałego, o którym mowa w art. 16g ust. 4 updop. Koszt opłaty przyłączeniowej nie jest bowiem związany z samym procesem wytworzenia budynku, nie zwiększa jego wartości. Wydatek ten ma zapewnić w przyszłości dostawę energii do budynku jako zasilanie podstawowe. Tym samym jest związany z możliwością korzystania z nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że wydatek na opłatę przyłączeniową nie zwiększa kosztu wytworzenia środka trwałego i nie stanowi elementu wartości początkowej. Ponoszone opłaty za przyłącze energetyczne powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z art. 15 ust. 1 updop.

Interpretacja KIS z 24.02.2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.696.2021.1.DP).

Nieodliczony VAT nie zawsze jest kosztem

Art. 16 ust. 1 pkt 46 updop daje możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych naliczonego VAT, o ile podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku. Sformułowanie „podatnikowi nie przysługuje” należy wiązać z wyłączeniem prawa wynikającego z ustawy.

Obiektywnie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Uniemożliwia to jedynie niezgodne z prawem zachowanie kontrahenta, który – nie dochowując obowiązku wynikającego z przepisów – nie wystawił stosownego dokumentu uprawniającego do odliczenia. W pozostałych przypadkach, gdy faktura zostaje wystawiona – Państwa prawo jest realizowane.

Nie ma zatem usprawiedliwionych podstaw do uznania, by ustawodawca przewidział stosowanie art. 16 ust. 1 pkt 46 updop w sytuacji kompensowania niesolidności kontrahentów podatnika możliwością zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT nieodliczanego tylko z uwagi na brak faktury VAT, który należy traktować jako brak techniczny, a nie brak prawa do odliczenia.

Interpretacja KIS z 11.02.2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.612.2021.2.AW).

Czynsz dzierżawy płacony na rachunek spoza „białej listy”

Wnioskodawca zawarł umowę dzierżawy nieruchomości gruntowej wraz z zabudowaniami. Chociaż wydzierżawiająca widnieje na tzw. białej liście jako czynny podatnik VAT, to nie podano tam żadnego jej rachunku bankowego. Nie jest zarejestrowana jako przedsiębiorca i nie figuruje w CEIDG. Wydzierżawia nieruchomości w ramach majątku prywatnego i ma tylko prywatny rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy (ROR). Co miesiąc wystawia na wnioskodawcę fakturę tytułem usługi dzierżawy ze stawką 23%. Comiesięczny czynsz dzierżawny przekracza 15 tys. zł.

Choć wnioskodawca będzie dokonywał płatności z tytułu dzierżawy na prywatny ROR, który nie został wykazany na białej liście, należący do wydzierżawiającej będącej czynnym podatnikiem, to wydatek taki – nawet jeśli płatność przekracza 15 tys. zł – może być uznany za koszt uzyskania przychodów. Wydzierżawiająca nie jest bowiem przedsiębiorcą w rozumieniu Prawa przedsiębiorców, co oznacza, że ograniczenie, o którym mowa w art. 15d ust. 1 updop, nie ma zastosowania.

Interpretacja KIS z 22.02.2022 r. (0111-KDIB1-3.4010.711.2021.1.JKU).

Korekta błędnej płatności gotówką

Spółka w lutym 2019 r. zawarła z przedsiębiorcą umowę o świadczenie na jej rzecz usług dozoru oraz utrzymania terenu i zieleni wokół budynków. Faktury za pierwsze trzy okresy rozliczeniowe 2019 r. zapłaciła przelewem na rachunek kontrahenta, natomiast za kolejne okresy 2019 r. – gotówką. W wyniku kontroli podatkowej organ zakwestionował prawo do ujęcia w kosztach podatkowych faktur uregulowanych gotówką. Spółka uwzględniła te ustalenia i w tej części nie wniosła zastrzeżeń do protokołu kontroli. W tym zakresie nie zostało też wszczęte postępowanie podatkowe. Spółka rozważa korektę rozliczenia tej płatności – z formy gotówkowej na przelew bankowy. Kontrahent zwróci jej otrzymaną należność, a spółka ureguluje swoje zobowiązanie bezgotówkowo (przelewem).

Planowany schemat działania stanowi swoistą „korektę” pierwotnej, błędnej płatności zrealizowanej bez pośrednictwa rachunku płatniczego. Skoro zatem wnioskodawca finalnie dokonuje płatności całej kwoty transakcji za pomocą rachunku płatniczego, to nie zachodzi przesłanka wyłączenia takiej płatności z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15d updop. Ponieważ wydatek wynikający z faktury opłaconej uprzednio gotówką nie stanowił kosztów podatkowych spółki, to po „korekcie” sposobu płatności spółka będzie mogła zaliczyć go do takich kosztów.

Interpretacja KIS z 22.02.2022 r. (0111-KDIB1-2.4010.397.2021.2.DP).

Darmowe miejsca w hotelu pracowniczym a VAT

Nieodpłatne udostępnienie pracownikom sezonowym miejsc w hotelu pracowniczym stanowi nieodpłatne świadczenie usług. Jednak w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu, ponieważ nadrzędnym celem świadczonych usług będzie realizacja celów gospodarczych – zapewnienie pracowników niezbędnych na czas zbioru owoców i przygotowania roślin do zbiorów, a korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników z takiego bezpłatnego świadczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonej przez wnioskodawcę działalności.

Jeśli chodzi o prawo do odliczenia VAT wykazanego na fakturach związanych z budową, podstawowym wyposażeniem oraz bieżącym utrzymaniem hotelu pracowniczego, to – jak wskazano – wydatki te będą w pierwszej kolejności (bezpośrednio) służyły do wykonywania czynności niepodlegających VAT; ich następstwem nie będzie powstanie zobowiązania podatkowego (podatku należnego).

W omawianej sprawie nie ma znaczenia pośredni wpływ wydatków na czynności opodatkowane, skoro możliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie ich do konkretnych czynności (usług udostępnienia pracownikom miejsc w hotelu pracowniczym) niepodlegających VAT. W konsekwencji wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia VAT z ww. faktur.

Interpretacja KIS z 22.02.2022 r. (0114-KDIP1-1.4012.14.2022.1.MM).