Zamówienie-Koszyk
Dokończ - Edytuj - Anuluj

Droga Użytkowniczko, Drogi Użytkowniku, klikając AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU wyrazisz zgodę na to aby Rachunkowość Sp. z o.o. oraz Zaufani Partnerzy przetwarzali Twoje dane osobowe takie jak identyfikatory plików cookie, adresy IP, otwierane adresy url, dane geolokalizacyjne, informacje o urządzeniu z jakiego korzystasz. Informacje gromadzone będą w celu technicznego dostosowanie treści, badania zainteresowań tematami, dostosowania niektórych treści do lokalizacji z której jest odczytywana oraz wyświetlania reklam we własnym serwisie oraz w wykupionych przez nas przestrzeniach reklamowych w Internecie. Wyrażenie zgody jest dobrowolne.

Klikając w przycisk AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU wyrażasz zgodę na zapisanie i przechowywanie na Twoim urządzeniu plików cookie. W każdej chwili możesz skasować pliki cookie oraz ograniczyć możliwość zapisywania nowych za pomocą ustawień przeglądarki.

Wyrażając zgodę, pozwalasz nam na wyświetlanie spersonalizowanych treści m.in. indywidualne rabaty, informacje o wykupionych przez Ciebie usługach, pomiar reklam i treści.

AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU
account_circle
dehaze

Logowanie

e-mail:

hasło:

 

 

Logowanie za pomocą e-maila

Jeżeli nie pamiętasz hasła albo nie masz konta, to wyślemy na Twój e-mail wiadomość weryfikującą. Po kliknięciu w link z e-maila będziesz zalogowany na urządzeniu do chwili wylogowania.

e-mail:

Klikając w poniższy link, zgadzasz się na zapisanie podanych w formularzu danych i wykorzystywanie ich zgodnie z polityką przetwarzania danych dostępną w dokumencie ⇒Polityka przetwarzania danych osobowych (RODO)⇐

 

Logowanie do za pomocą e-maila

Sprawdzanie danych....

Fundusz na cele inwestycyjne jako narzędzie wspierania reinwestycji zysków

Jan Sarnowski LL.M., doradca podatkowy, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, pełnomocnik Ministra Finansów ds. współpracy międzynarodowej w zakresie VAT, ORCID: 0000-0001-5538-0109
Aleksander Łożykowski Radca prawny, doradca podatkowy, dyrektor Departamentu Podatków Dochodowych w Ministerstwie Finansów, pracownik naukowo-dydaktyczny Zakładu Podatków Instytutu Finansów Kolegium Zarządzania i Finansów SGH, ORCID: 0000-0002-7349-5302.
Artykuł przedstawia cel i zasady funkcjonowania funduszu inwestycyjnego na tle alternatywnego rozwiązania, czyli ryczałtu od dochodów spółek, biorąc pod uwagę zmieniony stan prawny obowiązujący od 1.01.2022 r.

Podatnicy CIT mogą od 1.01.2021 r. korzystać z dwóch narzędzi podatkowych, które pozwalają na nieopodatkowanie reinwestowanego zysku. Pierwsze rozwiązanie, czyli ryczałt od dochodów spółek (tzw. estoński CIT), jest całkowicie odrębnym, alternatywnym systemem opodatkowania dochodów spółek. Stanowi implementację do polskiego systemu podatkowego koncepcji podatku od dystrybuowanych zysków.

Drugie rozwiązanie to specjalny fundusz na cele inwestycyjne (dalej fundusz inwestycyjny), który pozwala na uwzględnienie w kosztach podatkowych przyszłych, dopiero planowanych inwestycji. Fundusz ten jest dostępny w ramach klasycznych reguł opodatkowania dochodu.

Zarówno ryczałt od dochodów spółek, jak i fundusz inwestycyjny prowadzą do podobnego rezultatu ekonomicznego – zwiększenia środków pozostających do dyspozycji podatnika w celach inwestycyjnych. W zależności od sytuacji podatnika korzystniejsze może się okazać wykorzystanie pierwszego bądź drugiego narzędzia podatkowego.

Zmiany, które wchodzą w życie od 1.01.2022 r., dotyczą głównie ryczałtu od dochodów spółek, jednak pośrednio, przez odpowiednie odwołanie, znajdują także zastosowanie do funduszu na cele inwestycyjne. W konsekwencji nie będzie już obowiązku weryfikowania ...

[1] Zostały one wprowadzone do updop ustawą z 28.11.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 2122), a następnie zmodyfikowane ustawą z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 2105).

Podatnicy CIT mogą od 1.01.2021 r. korzystać z dwóch narzędzi podatkowych, które pozwalają na nieopodatkowanie reinwestowanego zysku.[1] Pierwsze rozwiązanie, czyli ryczałt od dochodów spółek (tzw. estoński CIT), jest całkowicie odrębnym, alternatywnym systemem opodatkowania dochodów spółek. Stanowi implementację do polskiego systemu podatkowego koncepcji podatku od dystrybuowanych zysków.

Drugie rozwiązanie to specjalny fundusz na cele inwestycyjne (dalej fundusz inwestycyjny), który pozwala na uwzględnienie w kosztach podatkowych przyszłych, dopiero planowanych inwestycji. Fundusz ten jest dostępny w ramach klasycznych reguł opodatkowania dochodu.

Zarówno ryczałt od dochodów spółek, jak i fundusz inwestycyjny prowadzą do podobnego rezultatu ekonomicznego – zwiększenia środków pozostających do dyspozycji podatnika w celach inwestycyjnych. W zależności od sytuacji podatnika korzystniejsze może się okazać wykorzystanie pierwszego bądź drugiego narzędzia podatkowego.

Zmiany, które wchodzą w życie od 1.01.2022 r., dotyczą głównie ryczałtu od dochodów spółek, jednak pośrednio, przez odpowiednie odwołanie, znajdują także zastosowanie do funduszu na cele inwestycyjne. W konsekwencji nie będzie już obowiązku weryfikowania, czy w poprzednim roku podatkowym przychody podatnika wyniosły mniej niż 100 mln zł, co oznacza, że rozwiązanie to otwiera się też dla większych podmiotów. Rozszerzeniu uległ również zakres podmiotów uprawnionych do tworzenia funduszu, przede wszystkim o spółki komandytowe, ska i prostą spółkę akcyjną (jako wynik rozszerzenia kręgu uprawnionych do stosowania ryczałtu), a także o spółdzielnie, które od 1.01.2022 r. będą mogły korzystać z funduszu na cele inwestycyjne, mimo że nie będą uprawnione do ryczałtu. Istota i mechanizm funkcjonowania funduszu nie uległy natomiast zmianie.

Istota funduszu inwestycyjnego

[2] T. Reiter, Amortyzacja w świetle przepisów ustawy o rachunkowości i Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, „Monitor Rachunkowości i Finansów” nr 5/2007.

[3] I. Olchowicz, Podstawy rachunkowości. Wykład, Warszawa 2016, s. 17 i 18.

Koszty podatkowe są obok przychodów podatkowych podstawową kategorią wpływającą na wysokość podstawy opodatkowania w podatku dochodowym. W ślad za zasadami rachunkowości, w szczególności zasadą memoriału oraz współmierności i ciągłości[2], dąży się zasadniczo, by także podatek dochodowy odpowiednio odzwierciedlał w czasie koszty podatkowe związane z nabyciem aktywów. Ze względu jednak na inne cele, którymi kieruje się ustawodawca, regulując zasady rachunkowości i opodatkowania dochodu, często w tym zakresie występują znaczne rozbieżności.

Ustalając zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych, regulator dąży przede wszystkim do zapewnienia, aby księgi te pełniły funkcję informacyjną, rzetelnie odzwierciedlając sytuację majątkową i finansową jednostki[3]. Podczas ustalania zasad opodatkowania ustawodawca kieruje się natomiast także celem fiskalnym podatku oraz różnymi celami pozafiskalnymi. Jednym z takich pozafiskalnych celów regulatora podatkowego może być zachęcenie przedsiębiorców do inwestycji, co jest najczęściej realizowane właśnie przez możliwość szybszego odzwierciedlenia w kosztach podatkowych nakładów na aktywa.

Powszechnie stosowanym narzędziem są szczególne zasady amortyzowania środków trwałych, pozwalające na szybsze, niż wynikałoby to z zasad rachunkowych, rozliczenie w kosztach podatkowych wydatków na nabycie aktywów. W tym celu ustawodawca podatkowy przewiduje różne metody amortyzacji podatkowej (liniowa, degresywna, indywidualna), a także możliwość amortyzacji przyśpieszonej czy nawet jednorazowej. Jednak najkorzystniejszą formą uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wydatków inwestycyjnych w ramach klasycznego systemu podatku dochodowego jest umożliwienie zaliczenia do tych kosztów odpisów na fundusz inwestycyjny, którego środki zostaną wykorzystane w celach inwestycyjnych dopiero w przyszłych okresach.

Instytucja funduszu inwestycyjnego w podatku dochodowym pozwala na rozliczenie w kosztach podatkowych dopiero planowanych inwestycji, stąd rozwiązanie to nazywane jest „superamortyzacją”. Fundusz inwestycyjny w konsekwencji ściśle się wiąże z regułami dotyczącymi amortyzacji podatkowej. Jeśli dany środek trwały został nabyty ze środków pochodzących z funduszu, to odpisy z tytułu zużycia tego środka trwałego nie będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ odpowiednie koszty podatkowe zostały już wykazane w momencie dokonania odpisów na fundusz.

Fundusz inwestycyjny stanowi również często dla przedsiębiorstw rozwiązanie racjonalizatorskie, ponieważ nie odczuwają one presji, aby pod koniec roku podatkowego wydatkować wolne środki pieniężne na konkretne środki trwałe. Z pomocą funduszu przedsiębiorca może pod koniec roku podatkowego przeznaczyć określoną pulę wolnych środków na nieskonkretyzowane jeszcze inwestycje, które chce zrealizować w kolejnym roku.

Fundusz inwestycyjny to również narzędzie wspierające płynność przedsiębiorstw, ponieważ pozwala elastycznie regulować wysokość zobowiązania podatkowego w przypadku osiągnięcia zysku, który ma być przez spółkę reinwestowany.

Spółka z o.o. prognozuje pod koniec roku podatkowego, że dochód do opodatkowania wyniesie w tym roku podatkowym 1 mln zł. Prezes spółki nie czuje presji, aby realizować inwestycje tylko po to, by uwzględnić koszty podatkowe jeszcze w tym roku. Może zdecydować o przeznaczeniu wolnych środków na fundusz inwestycyjny (co pozwoli na obniżenie dochodu do opodatkowania), zyskując jednocześnie czas na przemyślenie inwestycji, dodatkowe negocjacje czy szukanie konkurencyjnych ofert.

Podmioty uprawnione do korzystania z funduszu inwestycyjnego

Z funduszu mogą zasadniczo korzystać te same podmioty, które są uprawnione do wyboru ryczałtu od dochodów spółek, czyli spółki z o.o., spółki akcyjne, proste spółki akcyjne, spółki komandytowe i ska, które mają prostą strukturę korporacyjną, czyli nie mają podmiotów zależnych, a wyłącznymi ich wspólnikami są osoby fizyczne. Jak już była o tym mowa, fundusz inwestycyjny mogą utworzyć także spółdzielnie, mimo że nie mogą wybrać opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Z funduszu inwestycyjnego nie skorzystają jednak przedsiębiorstwa finansowe czy uzyskujące większość przychodów z działalności o charakterze finansowym. Warunkiem jest również utrzymywanie minimalnego poziomu zatrudnienia (co do zasady co najmniej 3 pracowników). Z możliwości tworzenia funduszu wyłączają także niektóre czynności restrukturyzacyjne oraz korzystanie ze zwolnień podatkowych wynikających z działalności na podstawie zezwolenia w specjalnej strefie ekonomicznej lub decyzji o wsparciu.

Podmiot korzystający z funduszu nie może sporządzać sprawozdań finansowych zgodnie z MSR.

Jak utworzyć fundusz na cele inwestycyjne

Zasady tworzenia i funkcjonowania funduszu zostały określone w art. 15 ust. 1hb i 1hba updop. Podstawowy warunek stanowi osiągnięcie zysku (rachunkowego) w poprzednim roku podatkowym. Jeżeli więc podmiot nie wykazał zysku albo został dopiero utworzony, nie ma możliwości skorzystania z funduszu. Jest to zgodne z przedstawioną istotą funduszu, który zmierza do umożliwienia reinwestowania osiągniętego zysku bez opodatkowania.

Jednostki tworzące fundusz wyodrębniają go w księgach rachunkowych (po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego) na koncie „Kapitał rezerwowy – fundusz na cele inwestycyjne” będącym kontem analitycznym do konta „Kapitał rezerwowy”.

Najpóźniej w dniu dokonania ww. odpisu na fundusz, równowartość kwoty odpisu powinna być przekazana na specjalnie wyodrębniony w tym celu rachunek rozliczeniowy w banku albo rachunek w skok. W księgach rachunkowych zostanie wówczas utworzone konto służące do ewidencji ww. środków pieniężnych.

Skorzystanie z funduszu wymaga więc faktycznego przelewania środków pieniężnych na wyodrębniony wyłącznie w tym celu rachunek rozliczeniowy w banku lub rachunek w skok. Nie ma zasadniczo znaczenia, skąd pochodzą środki przekazane na rachunek, z zastrzeżeniem że nie mogą pochodzić z pożyczki (kredytu), dotacji, subwencji, dopłat ani innych form wsparcia finansowego. Wysokość zysku osiągniętego w poprzednim roku podatkowym wyznacza jedynie limit wpłat na fundusz, które będą umożliwiać powiększenie kosztów podatkowych w roku bieżącym. Faktycznie przekazane środki mogą jednak pochodzić z zysków wypracowywanych na bieżąco.

Zasady tworzenia i funkcjonowania rachunków rozliczeniowych, które pełnią funkcję funduszu inwestycyjnego, są określane przez bank lub skok w odpowiednim regulaminie. Z reguły bank będzie wymagał od klienta powiadomienia, że rachunek rozliczeniowy jest zakładany właśnie w tym celu. Jest to ważne dla instytucji finansowej, w szczególności ze względu na obowiązek odpowiedniej kwalifikacji rachunku w Systemie Teleinformatycznym Izby Rozliczeniowej (STIR). Z kolei odpowiednia identyfikacja rachunku w STIR ułatwia weryfikację poprawności rozliczeń podatkowych przez KAS, która dysponuje także informacją o osiągniętym zysku za poprzedni rok podatkowy.

Sporządzając sprawozdanie finansowe, podatnik powinien odpowiednio ująć informacje dotyczące funduszu. W pasywach bilansu fundusz na cele inwestycyjne powinien zostać zaprezentowany w pozycji kapitału rezerwowego, jako pozycja uszczegóławiająca w ramach tego kapitału: „kapitał rezerwowy – fundusz na cele inwestycyjne”. Natomiast w aktywach stan środków pieniężnych na wyodrębnionym rachunku rozliczeniowym powinien być wykazany w odpowiedniej pozycji aktywów obrotowych i w zależności od wybranego przez jednostkę załącznika do uor, np. zał. nr 1, w poz. B.III.1c tiret „środki pieniężne w kasie i na rachunkach”.

[4] Projekt objaśnień podatkowych z 5.11.2021 r. dotyczących zasad rozliczania dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych środków z funduszu na cele inwestycyjne.

W informacji dodatkowej jednostka ujawnia m.in. informacje dotyczące utworzenia i wykorzystania funduszu na cele inwestycyjne, nabycia czy wytworzenia środków trwałych, zobowiązań z tytułu umowy leasingu finansowego, amortyzacji, rozliczenia różnicy między podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym a wynikiem finansowym, poniesionych nakładów na niefinansowe aktywa trwałe (np. w zał. nr 1 w dodatkowych informacjach i objaśnieniach może to dotyczyć w ust. 1 punktów 1, 9, 10, 12, w ust. 2 punktów 2 lit. a, 6, 7, 9)[4].

Realizacja celów inwestycyjnych

Podatnik, który zaliczył do kosztów uzyskania przychodów odpis na fundusz, powinien w odpowiednim czasie wydatkować zgromadzone środki na określone w ustawie cele inwestycyjne. Przedsiębiorca może oczywiście swobodnie dysponować środkami zgromadzonymi na rachunku funduszu, jednak niedochowanie rygorów updop może skutkować konsekwencjami w zakresie podatku dochodowego, a więc koniecznością zaliczenia do przychodów uwzględnionych wcześniej w kosztach podatkowych odpisów na fundusz, zapłatą odsetek oraz utratą prawa do ponownego skorzystania z funduszu przez określony czas.

Podatnik może przeznaczyć środki funduszu jedynie na cele inwestycyjne określone w updop, czyli na nabycie fabrycznie nowych środków trwałych lub wytworzenie środków trwałych, zaliczonych do grupy 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), oraz opłaty ustalone w umowie leasingu (z wyłączeniem leasingu operacyjnego), w części stanowiącej spłatę ich wartości początkowej. Za cel inwestycyjny nie są uznawane wydatki poniesione na wytworzenie, nabycie lub spłatę wartości (w ramach umowy leasingu) samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym udziałowców (akcjonariuszy) lub członków ich rodzin.

Wydatki poczynione z funduszu nie mogą zostać sfinansowane lub zwrócone w jakiejkolwiek formie. Wydatkowanie środków funduszu musi być więc definitywne. Jeśli już po nabyciu środka trwałego podatnik uzyska dofinansowanie na ten sam składnik majątku, naruszy warunki korzystania z funduszu. Zwrotem wydatków będzie także uzyskanie zwrotu VAT – wprost czy też przez potrącenie podatku naliczonego z podatkiem należnym. Zasadniczo konieczne jest zatem podzielenie płatności – zapłata za środek trwały w wartości netto powinna nastąpić ze środków zgromadzonych na rachunku funduszu, natomiast płatność odpowiadająca kwocie VAT musi zostać dokonana z innych środków. Jeśli płatności dokonano omyłkowo wraz z VAT, rachunek funduszu musi zostać niezwłocznie uzupełniony o przelane środki, a omyłka wyjaśniona.

Podatnik ma zasadniczo rok na wydatkowanie środków funduszu na cele inwestycyjne. Może jednak przedłużyć ten termin do 3 lat, jeśli złoży do naczelnika US informację o planowanych inwestycjach i terminie ich realizacji w ciągu pierwszego roku następującego po roku dokonania odpisu. Informacja powinna zawierać dane podatnika, datę dokonania odpisu, określenie zakresu i rodzaju planowanych inwestycji oraz przewidywany rok wydatkowania środków funduszu na te inwestycje. US nie weryfikuje zasadności inwestycji.

[5] Ustawa z 30.04.2004 r. (tekst jedn. DzU z 2021 r. poz. 743).

O skorzystaniu z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na fundusz inwestycyjny należy poinformować naczelnika US ze względu na regulacje dotyczące pomocy de minimis. Zgodnie z art. 5 ust. 3ba ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej[5] podatnik jest zobowiązany do przedłożenia informacji o skorzystaniu z pomocy de minimis, w terminie 7 dni od dnia udzielenia pomocy, tj. zaliczenia odpisu na fundusz do kosztów uzyskania przychodów. Naruszenie tego obowiązku nie ma jednak wpływu na rozliczenia podatkowe.

Inter sp. z o.o. osiągnęła w 2020 r. zysk w wysokości 3 mln zł. Spółka prognozuje, że dochód do opodatkowania za 2021 r. wyniesie ok. 2 mln zł, więc jest zainteresowana rozwiązaniem pozwalającym na obniżenie zobowiązań podatkowych. Wspólnicy zdecydowali zatem o przekazaniu 2 mln zł na kapitał rezerwowy z przeznaczeniem na fundusz inwestycyjny.

W dniu podjęcia uchwały spółka wpłaciła 2 mln zł na wyodrębniony wyłącznie w tym celu rachunek rozliczeniowy, który założyła w jednym z banków. Złożyła też do naczelnika US informację o dokonanym odpisie, aby uzyskać zaświadczenie o pomocy de minimis. Spółka zaliczyła 2 mln zł do kosztów podatkowych, przez co nie wykazała dochodu do opodatkowania za 2021 r. Planowała wydatkować środki już w 2022 r., jednak ostatecznie nie zdążyła do końca 2022 r. zakończyć negocjacji dotyczących zakupu nowej linii produkcyjnej, więc w grudniu 2022 r. złożyła do naczelnika US dodatkową informację, że dopiero w 2023 r. planuje zakupić nową linię produkcyjną za 2 mln zł netto.

W 2023 r. spółka zakupiła linię produkcyjną, opłacając fakturę ze środków funduszu. VAT opłaciła natomiast ze środków zgromadzonych na rachunku bieżącym. Środki funduszu zostały wykorzystane zgodnie z updop. Odpisy amortyzacyjne od zakupionego środka trwałego nie podlegają uwzględnieniu w kosztach podatkowych, ponieważ odpowiednie koszty zostały już ujęte w wyniku podatkowym ustalonym za 2021 r.

Fundusz na cele inwestycyjne a ryczałt od dochodów spółek

Podatnik, który zdecyduje się przejść na ryczałt od dochodów spółek, nie może korzystać z funduszu inwestycyjnego. Nie miałoby to z resztą sensu, ponieważ podstawowym założeniem ryczałtu jest nieopodatkowanie zysków niewypłaconych, w tym zysków reinwestowanych. Podatnik ma swobodę wyboru ścieżki funduszu inwestycyjnego lub ryczałtu, jednak można wskazać na pewne okoliczności, które sprawiają, że jedno lub drugie rozwiązanie będzie szczególnie korzystne.

1. Możliwość skorzystania z pozostałych preferencji podatkowych. Podstawowym czynnikiem, który może decydować o wykorzystaniu przez podatnika funduszu na cele inwestycyjne zamiast ryczałtu od dochodów spółek, jest możliwość równoległego korzystania z różnych ulg podatkowych przewidzianych w updop. Oprócz zwolnienia wynikającego z funkcjonowania w ramach specjalnej strefy ekonomicznej lub decyzji o wsparciu można wskazać na wykorzystanie ulgi badawczo-rozwojowej, preferencyjnej stawki CIT w ramach ulgi IP Box czy też odliczeń hipotetycznych kosztów finansowania własnego. Do tego katalogu można także zaliczyć ulgi wprowadzane od 1.01.2022 r., w tym ulgi na prototypy, robotyzację, ekspansję, konsolidację, ulgę sponsoringową (na CSR), czy też na pierwszą ofertę publiczną. Wszystkie te rozwiązania prowadzą do obniżenia efektywnej stawki podatkowej. W ramach ryczałtu od dochodów spółek, podatek nie wystąpi w ogóle w razie reinwestycji, natomiast opodatkowanie nastąpi w momencie wypłaty zysków, w wysokości 20% łącznie CIT i PIT – w przypadku małego podatnika, i 25% – u pozostałych podatników. Jeśli więc podatnik planuje korzystać z ulg podatkowych oraz wypłacać zyski, efektywne opodatkowanie może być niższe w przypadku pozostania w ramach klasycznych rozliczeń CIT i korzystania z funduszu inwestycyjnego.

2. Cele inwestycyjne. W przeciwieństwie do ryczałtu od dochodów spółek, w ramach którego podatnik nie musi wydatkować środków na określone inwestycje, w przypadku funduszu inwestycyjnego konieczne jest wydatkowanie środków w określonym czasie na konkretny katalog środków trwałych. Ryczałt od dochodów spółek będzie więc rozwiązaniem korzystniejszym dla podatników, którzy nie mają sprecyzowanych planów inwestycyjnych bądź plany te nie wpisują się w katalog inwestycji przewidzianych w ramach funduszu inwestycyjnego lub w terminy przewidziane na wydatkowanie środków.

3. Pomoc publiczna. Ryczałt od dochodów spółek jako alternatywny system opodatkowania nie oznacza dla podatnika wykorzystywania pomocy publicznej, w przeciwieństwie do funduszu inwestycyjnego. Będzie to szczególnie istotne dla podatników, którzy wykorzystali dozwolone limity pomocy publicznej.

4. Ułatwienia w zakresie rozliczeń podatkowych. Ryczałt od dochodów spółek oznacza odejście od prowadzenia odrębnej ewidencji podatkowej; wystarczające jest prowadzenie ksiąg rachunkowych. Opodatkowanie występuje wyłącznie w przypadku wypłaty zysku ze spółki. Oznacza to znaczne uproszczenie rozliczeń podatkowych. Fundusz inwestycyjny jest natomiast osadzony w ramach klasycznego CIT. Podatnik jest więc obowiązany do prowadzenia osobnej ewidencji podatkowej oraz spełnienia dodatkowych wymogów związanych z prowadzeniem rachunku rozliczeniowego, obsługującego fundusz. Konieczne jest m.in. dochowanie warunków korzystania z funduszu inwestycyjnego, które ograniczają w pewnym stopniu wysokość wpłat, źródło ich finansowania i sposób finansowania wydatków inwestycyjnych, co nie występuje w ramach ryczałtu od dochodów spółek. Ponadto rozliczenie nabycia środka trwałego poprzez fundusz nie zmienia zasad ujęcia tego zdarzenia w księgach rachunkowych, co stanowi pewną niedogodność z perspektywy compliance podatkowego i rachunkowego.

Podsumowanie

Podatnicy CIT otrzymali od 2021 r. dwa alternatywne narzędzia reinwestowania zysków bez podatku, czyli fundusz na cele inwestycyjne i ryczałt od dochodów spółek. Fundusz jest elementem klasycznego CIT, natomiast ryczałt stanowi odrębny model opodatkowania dochodów spółek, gdzie obowiązek podatkowy wiąże się z dystrybucją zysku. Fundusz to dodatkowe narzędzie, obok pozostałych ulg podatkowych w ramach klasycznego CIT, które zmierza do obniżenia efektywnej stawki CIT w przypadku poczynienia określonych inwestycji. Jest on prostym i atrakcyjnym rozwiązaniem dla podatników, w szczególności dla tych, którzy korzystają z innych ulg podatkowych, a jednocześnie wpisują się w ramy funkcjonowania funduszu.

Ryczałt od dochodów spółek cechuje się jednak mniejszymi rygorami, jeśli chodzi o przeznaczenie zysku, niższe wymogi odnośnie do compliance podatkowego, nie stanowi pomocy publicznej oraz zapewnia niskie i konkurencyjne, efektywne łączne opodatkowanie CIT i PIT względem klasycznych zasad. Jakkolwiek bowiem wykorzystanie zarówno funduszu inwestycyjnego, jak i ryczałtu od dochodów spółek prowadzi do nieopodatkowania reinwestowanych zysków na poziomie podatnika CIT, to jednak w przypadku przeznaczenia dochodów finalnie do podziału (konsumpcji) podatnik zapłaci na zasadach ogólnych odpowiednią stawkę CIT (9 lub 19%), natomiast inwestor (wspólnik) zapłaci od dystrybuowanego zysku 19% PIT, czyli łącznie odpowiednio 26,29 lub 34,39%.

Ryczałt od dochodów spółek zapewnia natomiast, za pomocą określonych odliczeń na poziomie opodatkowania PIT, efektywną łączną stawkę CIT i PIT wynoszącą odpowiednio 20 i 25%, nawet w przypadku dystrybucji zysków. Bardzo często zatem, patrząc z perspektywy inwestora i dwustopniowego opodatkowania dochodu, ryczałt zapewni niższe efektywne opodatkowanie, a więc wyższą rentowność inwestycji.

Wyświetlono 5% artykułu
Aby odblokować pełną treść

Kup dostęp do tego artykułu

Cena dostępu do pojedynczego artykułu tylko 12,30

Abonamenty on-line Prenumeratorzy Członkowie SKwP
miesiąc 71,00
kwartał 168,00
pół roku 282,00
rok 408,00

Kup teraz

Bezpłaty dostęp do tego artykułu i ponad 3000 innych, dla prenumeratorów miesięcznika „Rachunkowość".

Pomoc w uzyskaniu dostępu:

15% rabat na wszystkie zakupy. Zapytaj o kod w swoim Oddziale.

Dodaj kod tutaj

Stowarzyszenie Księgowych w Polsce jest organizacją, do której należy ponad 26 000 księgowych, a członkostwo wiąże się z licznymi korzyściami.

Dołącz do nas

„Rachunkowość” - od 75 lat źródło rzetelnej wiedzy!

Zamknij

Skróty w artykułach

akty prawne, standardy i interpretacje:
  • dyrektywa 112 – dyrektywa Rady 2006/112/WE z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DzUrz UE L 347 z 11.12.2006 r.)
  • dyrektywa 2013/34/UE – dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z 26.06.2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek (...) (DzUrz UE L 182 z 29.06.2013 r.)
  • Kc – ustawa z 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (DzU z 2023 r. poz. 1610)
  • KIMSF – interpretacje Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej
  • Kks – ustawa z 10.09.1999 r. Kodeks karny skarbowy (DzU z 2023 r. poz. 654)
  • Kp – ustawa z 26.06.1974 r. Kodeks pracy (DzU z 2023 r. poz. 1465)
  • Kpc – ustawa z 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (DzU z 2023 r. poz. 1550)
  • Ksh – ustawa z 15.09.2000 r. Kodeks spółek handlowych (DzU z 2022 r. poz. 1467)
  • KSR – Krajowe Standardy Rachunkowości
  • MSR – Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (ang. International Accounting Standards) wydawane od 2002 r. jako MSSF
  • MSSF – Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (ang. International Financial Reporting Standards)
  • Op – ustawa z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (DzU z 2023 r. poz. 2383)
  • Ppsa – ustawa z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DzU z 2023 r. poz. 1634)
  • rozporządzenie o instrumentach finansowych – rozporządzenie Ministra Finansów z 12.12.2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (DzU z 2017 r. poz. 277)
  • rozporządzenie o konsolidacji – rozporządzenie Ministra Finansów z 25.09.2009 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania przez jednostki inne niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji skonsolidowanych sprawozdań finansowych grup kapitałowych (DzU z 2017 r. poz. 676)
  • rozporządzenie składkowe – rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU z 2023 r. poz. 728)
  • rozporządzenie z 13.09.2017 r. – rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2020 r. poz. 342)
  • specustawa – ustawa z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn. DzU z 2023 r. poz. 1327)
  • uobr – ustawa z 11.05.2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (DzU z 2023 r. poz. 1015)
  • uor – ustawa z 29.09.1994 r. o rachunkowości (DzU z 2023 r. poz. 120)
  • updof – ustawa z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2022 r. poz. 2647)
  • updop – ustawa z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (DzU z 2022 r. poz. 2587)
  • upol – ustawa z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (DzU z 2023 r. poz. 70)
  • US GAAP – Amerykańskie Standardy Rachunkowości (ang. Generally Accepted Accounting Principles)
  • ustawa akcyzowa – ustawa z 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym (DzU z 2023 r. poz. 1542)
  • ustawa emerytalna – ustawa z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2023 r. poz. 1251)
  • ustawa KAS – ustawa z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (DzU z 2023 r. poz. 615)
  • ustawa o KRS – ustawa z 20.08.1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (DzU z 2023 r. poz. 685)
  • ustawa o PCC – ustawa z 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (DzU z z 2023 r. poz. 170)
  • ustawa o VAT – ustawa z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (DzU z 2023 r. poz. 1570)
  • ustawa o zfśs – ustawa z 4.03.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 2023 r. poz. 998)
  • ustawa zasiłkowa – ustawa z 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2022 r. poz. 1732)
  • ustawa zdrowotna – ustawa z 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (DzU z 2022 r. poz. 2561)
  • usus – ustawa z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2023 r. poz. 1230)
  • uzpd – ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne
  • Założenia koncepcyjne MSSF Założenia koncepcyjne sprawozdawczości finansowej (Conceptual Framework for Financial Reporting)
pozostałe skróty:
  • CEIDG – Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej
  • EOG – Europejski Obszar Gospodarczy
  • FEP – Fundusz Emerytur Pomostowych
  • FGŚP – Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
  • FP – Fundusz Pracy
  • FS – Fundusz Solidarnościowy
  • IASB – Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości
  • IS – izba skarbowa
  • KAS – Krajowa Administracja Skarbowa
  • KIS – Krajowa Informacja Skarbowa
  • KNF – Komisja Nadzoru Finansowego
  • KRBR – Krajowa Rada Biegłych Rewidentów
  • KRS – Krajowy Rejestr Sądowy
  • KSB – Krajowe Standardy Badania
  • MF – Minister Finansów
  • MPiPS – Minister Pracy i Polityki Społecznej
  • MRiF – Minister Rozwoju i Finansów
  • MRiPS – Minister Rodziny i Polityki Społecznej
  • MSiG – Monitor Sądowy i Gospodarczy
  • NSA – Naczelny Sąd Administracyjny
  • PANA – Polska Agencja Nadzoru Audytowego
  • PIBR – Polska Izba Biegłych Rewidentów
  • PKD – Polska Klasyfikacja Działalności
  • pkpir – podatkowa księga przychodów i rozchodów
  • PPK – pracownicze plany kapitałowe
  • RM – Rada Ministrów
  • SA – sąd apelacyjny
  • sf – sprawozdanie finansowe
  • skok – spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa
  • SN – Sąd Najwyższy
  • SO – sąd okręgowy
  • TK – Trybunał Konstytucyjny
  • TSUE – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
  • UCS – urząd celno-skarbowy
  • UE – Unia Europejska
  • US – urząd skarbowy
  • WDT – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
  • WNT – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów
  • WSA – wojewódzki sąd administracyjny
  • zfśs – zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
Skróty w tekście
Spis treści artykułu
Spis treści: