Co nowego w orzecznictwie podatkowym - 85

Wysokość limitu kosztów finansowania dłużnego, powyżej którego podlegają one wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 15c ust. 1 updop, powinna być kalkulowana jako suma dwóch składników: kwoty 3 mln zł oraz równowartości 30% kwoty tzw. podatkowego EBIDTA – wyroki NSA z 26.10.2021 r. (II FSK 976/21, II FSK 977/2, II FSK 979/21, II FSK 823/21).

Z uzasadnienia: W sytuacji gdy nadwyżka kosztów finansowania dłużnego zdefiniowana w art. 15c ust. 3 updop nie przekracza progu 3 mln zł, podatnik ma prawo do odliczenia całości nadwyżki, a dopiero po przekroczeniu tej kwoty należy stosować wskazaną w art. 15c ust. 1 30% proporcję. Z treści art. 15c ust. 14 pkt 1 updop wyraźnie bowiem wynika, że przepisu ust. 1 nie stosuje się do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego we wskazanej części, czyli nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 mln zł. (…)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady (UE) 2016/1164 ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (dyrektywa ATAD), nadwyżka kosztów finansowania zewnętrznego podlega odliczeniu w okresie rozliczeniowym, w którym koszty te zostały poniesione, jedynie do wysokości 30% wyniku finansowego podatnika przed uwzględnieniem odsetek, opodatkowania, deprecjacji i amortyzacji (EBITDA).

Z kolei EBITDA jest obliczany przez dodanie do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych w państwie członkowskim podatnika skorygowanych o podatek kwot z tytułu nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego, a także skorygowanych o podatek kwot z tytułu deprecjacji i amortyzacji, co wynika z art. 4 ust. 2 dyrektywy ATAD. W myśl zaś art. 4 ust. 3 lit. a dyrektywy ATAD, w drodze odstępstwa od ust. 1, podatnik może zostać uprawniony do odliczenia nadwyżki kosztów finansowania zewnętrznego do maksymalnej kwoty 3 mln euro.