Warunek zatrudnienia u podatnika estońskiego CIT

Spółka utraci prawo do opodatkowania ryczałtem z końcem roku podatkowego (2023), w którym nie spełniła warunku określonego w art. 28j ust. 1 pkt 3 updop. Przypomnijmy, że w myśl tego przepisu opodatkowaniu ryczałtem może podlegać spółka, który spełnia m.in. warunek zatrudnienia, czyli zatrudnia na podstawie:

1) umowy o pracę – co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, przez co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych 12 mies. kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub

2) umowy innej niż umowa o pracę – co najmniej 3 osoby i:

• z tytułu wypłaty wynagrodzeń tym osobom ponosi miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw; chodzi o przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w III kwartale roku kalendarzowego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego, ogłaszane przez Prezesa GUS w „Monitorze Polskim” – art. 28c pkt 2a updop; na 2023 r. jest to kwota 20 218,26 zł (3 × 6739,42 zł),
• w związku z wypłatą tych wynagrodzeń jest płatnikiem PIT lub płatnikiem składek określonych w usus (niekoniecznie musi przy tym pobierać ten podatek/składki – jeżeli wystąpi obowiązek płatnika, ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z opodatkowania PIT lub oskładkowania, to warunek ten również zostanie spełniony; będzie tak np. w przypadku zatrudnienia osób korzystających z tzw. ulgi dla młodych).

Do stanu zatrudnienia nie wlicza się osób będących udziałowcami, akcjonariuszami czy wspólnikami podatnika. W przypadku spółek rozpoczynających działalność, a także będących tzw. małymi podatnikami kryteria te są znacznie łagodniejsze.

Jak wskazała KIS w interpretacji z 15.06.2023 r. (0111-KDIB1-2.4010.220.2023.1.END), kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 updop, będzie spełnione tylko w sytuacji, kiedy podatnik w pełni realizuje warunki określone w pkt 1 lub 2, lub realizuje w pełni oba warunki jednocześnie. Kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia nie będzie jednak spełnione, jeśli warunki określone w pkt 1 lub 2 będą zrealizowane tylko częściowo. Przykładowo do takiej sytuacji dojdzie w przypadku, kiedy podatnik zatrudnia 2 osoby fizyczne na umowę o pracę oraz 2 osoby na podstawie umowy cywilnoprawnej, nawet jeśli pozostałe warunki (opodatkowanie, oskładkowanie oraz wysokość wynagrodzenia na podstawie umowy cywilnoprawnej) będą spełnione.

Do minimalnego poziomu zatrudnienia wlicza się zarówno osoby fizyczne, które podatnik zatrudniał przed przystąpieniem do ryczałtu od dochodów spółek, jak i osoby, które zostały zatrudnione przez podatnika już w trakcie opodatkowania ryczałtem. (…) Nie jest konieczne, aby podatnik zwiększał zatrudnienie, jeśli kryterium minimalnego poziomu zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3, jest spełnione w momencie przystąpienia do ryczałtu i utrzymane w roku podatkowym.

Z art. 28l ust. 1 pkt 3 updop wynika jednoznacznie, że podatnik niespełniający warunku minimalnego zatrudnienia z art. 28j ust. 1 pkt 3 traci prawo do opodatkowania ryczałtem dopiero z końcem roku podatkowego, w którym nie spełnił tego warunku. Zatem – jak potwierdza również ww. interpretacja KIS – mimo niedotrzymania jednego z warunków opodatkowania estońskim CIT, za 2023 r. spółka pozostanie opodatkowana w tej formie (o ile spełni inne przewidziane w updop warunki, które trzeba spełnić, by w roku podatkowym korzystać z tej formy opodatkowania). Od 2024 r. przez 3 kolejne lata nie będzie jednak uprawniona do tej formy rozliczenia. W myśl bowiem art. 28l ust. 2 updop po utracie prawa do ryczałtu będzie mogła złożyć ponowne zawiadomienie o jego wyborze dopiero po upływie 3 lat podatkowych, ale nie wcześniej niż po upływie 36 mies. następujących po roku kalendarzowym, w którym utraciła prawo do opodatkowania ryczałtem.