Urlop proporcjonalny przy kolejnych umowach terminowych

W takich przypadkach konieczne jest rozliczenie urlopu odrębnie dla każdego okresu zatrudnienia.

Stosunek pracy nawiązuje się w dniu oznaczonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, kończy zaś w dniu jej rozwiązania (wygaśnięcia).

To, że mamy ciągłość zatrudnienia na podstawie kolejnych umów, nie oznacza, że urlop można przeliczyć w stosunku do całości łącznego okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym. Istotę urlopu stanowi to, by był wykorzystany w naturze jako czas wypoczynku. Jego wymiar ustala się na początku zatrudnienia okresowego, a nie po zakończeniu ciągu umów, natomiast rozlicza z końcem każdej umowy.

Urlop wypoczynkowy jest ustalany w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia.

Obowiązują przy tym następujące zasady:

• miesiąc kalendarzowy pracy odpowiada 1/12 rocznego wymiaru urlopu przysługującego danemu pracownikowi (20 lub 26 dni),
• niepełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca,
• w razie zakończenia pracy u dotychczasowego pracodawcy i podjęcia kolejnego zatrudnienia w trakcie tego samego miesiąca kalendarzowego, zaokrąglenia do pełnego miesiąca dokonuje dotychczasowy pracodawca,
• niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia,
• łączny wymiar urlopu należny pracownikowi w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć wymiaru wynikającego z art. 154 Kp (20 lub 26 dni rocznie).

Przy zawieraniu kolejnych umów bardzo często przyjmuje się istnienie ciągłości zatrudnienia. W praktyce oczywiście tak jest, ustawodawca wprowadza także wiele regulacji pozwalających na niedokonywanie pewnych czynności w związku z powstaniem nowego stosunku pracy bezpośrednio (albo nawet po krótkiej przerwie) po zakończeniu dotychczasowego (np. nie ma obowiązku wydawania świadectwa pracy). Nic to jednak nie zmienia w tym, że rozwiązanie umowy oznacza zakończenie zatrudnienia i nie ma możliwości przyjęcia w rozliczeniach urlopowych łącznego czasu zatrudnienia na podstawie wszystkich kolejnych umów.

Przyjmując, że pracownik ma prawo do urlopu w wymiarze 26 dni rocznie:

• za okres umowy próbnej przysługuje mu 5 dni urlopu (2/12 z 26 dni zaokrąglone w górę do pełnego dnia),
• za okres kolejnej półrocznej umowy ma prawo do 13 dni urlopu (6/12 z 26 dni).

W tym akurat przypadku łączny wymiar urlopu byłby taki sam przy proporcjonalnym przeliczeniu łącznie za 8 mies. Gdyby np. umowa na czas określony miała trwać 7 mies., łącznie rozliczony urlop wyniósłby 20 dni, zaś rozliczony osobno – 21 dni.

To jednak tylko matematyka – istotą jest to, że urlop odnosi się do okresu zatrudnienia i w związku z zakończeniem umowy konieczne będzie rozliczenie go w formie ekwiwalentu.

Od wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop w związku z zakończeniem umowy o pracę przewidziano wyjątek. Pracodawca nie jest zobowiązany do wypłaty, gdy obie strony umowy (pracodawca i pracownik) postanowią o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w czasie kolejnego zatrudnienia danej osoby u tego samego pracodawcy. Aby było to możliwe, konieczne jest, by następny stosunek pracy powstał na podstawie umowy o pracę zawartej bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej.

Rozwiązanie umowy na okres próbny z upływem czasu, na który została zawarta, oznacza zatem konieczność rozliczenia należnego z niej urlopu, a jego „przeniesienie” na kolejne zatrudnienie możliwe jest tylko wtedy, gdy obie strony tak ustalą. Jeżeli np. pracodawca będzie wolał wypłacić ekwiwalent, cały niewykorzystany urlop z umowy próbnej będzie rozliczony w ten sposób.