Ulga na pracowników innowacyjnych

Zasady stosowania ulgi na działalność B+R

Przypomnijmy na wstępie, na czym polega ulga B+R, uregulowana w art. 4a pkt 26–28, art. 18d i 18e updop oraz art. 5a pkt 28–30 i art. 26e–26g updof. Może z niej korzystać podatnik, który prowadzi działalność B+R, czyli działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W orzecznictwie sądowym oraz w interpretacjach KIS przyjmuje się, że działalność B+R musi:

• mieć charakter twórczy – to taka aktywność podatnika, która jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru; twórczość może się przejawiać opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących w praktyce gospodarczej podatnika i na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań dotychczas u niego funkcjonujących,
• być podejmowana w systematyczny sposób – stały, regularny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny ze wskazaniem harmonogramu i zasobów,
• mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Prowadzone systematyczne prace opierają się na wiedzy uzyskanej w wyniku działalności badawczej lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów bądź urządzeń, inicjowanie nowych lub znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością B+R realizują ją obok swojej działalności podstawowej.

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów bądź usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług – nawet jeśli zmiany mają charakter ulepszeń.

Ograniczenia prawa do ulgi B+R

Należy pamiętać o pewnych ograniczeniach ulgi B+R:

• mogą z niej korzystać podatnicy uzyskujący przychody z działalności operacyjnej (inne niż z zysków kapitałowych),
• kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż z zysków kapitałowych,
• odliczeniu podlegają jedynie koszty kwalifikowane – podatnik nie odlicza od podstawy opodatkowania wszystkich kosztów działalności B+R, a jedynie koszty rodzajowo wymienione wprost w updop i updof, związane z działalnością B+R,
• podatnikom, którzy prowadzą działalność na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej lub uzyskują dochody z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, wydanej na podstawie ustawy z 10.05.2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (tekst jedn. DzU z 2023 r. poz. 74), prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do tych kosztów kwalifikowanych, które nie są przez nich uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku.

Różne formy uzyskania zwrotu kosztów

Ulga B+R polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów związanych z działalnością B+R (kosztów kwalifikowanych), które już wcześniej – w trakcie roku podatkowego – zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Odliczeniu podlega:

• 200% kosztów wynagrodzeń z tytułu umów o pracę, zlecenia lub o dzieło wraz z narzutami oraz
• 100% pozostałych kosztów kwalifikowanych.

Podatnicy mający status centrum badawczo-rozwojowego mogą odliczyć do 200% kosztów kwalifikowanych.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. Jeżeli rok ten zakończył się stratą albo wielkość dochodu była niższa od kwoty przysługujących odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – podatnik dokonuje w zeznaniach za kolejnych 6 lat podatkowych, następujących bezpośrednio po roku, w którym skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą – w roku jej rozpoczęcia, a przedsiębiorcy mikro, mali lub średni (w rozumieniu ustawy z 6.03.2018 r. – Prawo przedsiębiorców, tekst jedn. DzU z 2023 r. poz. 221) – w drugim roku podatkowym prowadzenia tej działalności mogą w takiej sytuacji wystąpić o zwrot gotówkowy z tytułu ulgi B+R. Nie mają jednak do niego prawa podatnicy:

• CIT rozpoczynający działalność, którzy zostali utworzeni w ramach wskazanych w updop i updof działań restrukturyzacyjnych (m.in. przekształceń, połączeń),
• PIT, którzy w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, a także w okresie 2 lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadzili działalność samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej podatnikiem CIT bądź działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Kwotę zwrotu (o którym mowa w art. 18da updop i art. 26ea updof) oblicza się jako iloczyn nieodliczonej części ulgi B+R oraz stawki podatku, obowiązującej podatnika w danym roku podatkowym, i wykazuje się w załączniku do zeznania rocznego CIT/BR, PIT/BR.

Ulga na innowacyjnych pracowników – komu przysługuje

Preferencja w postaci ulgi na innowacyjnych pracowników, uregulowana w art. 18db updop i art. 26eb updof, jest przeznaczona dla podatników, którzy z uwagi na poniesioną stratę/zbyt niski dochód osiągnięty w trakcie roku podatkowego nie mieli wystarczająco wysokiej podstawy opodatkowania, aby odliczyć całość kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R, a nie mogli się ubiegać o zwrot gotówkowy.

Konstrukcja ulgi na innowacyjnych pracowników ogranicza podmioty nią objęte do płatników zaliczek na PIT/zryczałtowanego PIT, którzy odprowadzają je od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników. Z ulgi nie mogą skorzystać:

• zakłady pracy chronionej,
• zakłady aktywności zawodowej,
• podmioty zatrudniające osoby niepełnosprawne, które utraciły status zakładu pracy chronionej, w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym utraciły ten status,
• podatnicy, którym przysługuje zwrot gotówkowy w ramach ulgi B+R.

Istota ulgi

Preferencja obejmuje prawo do pomniejszenia zaliczek na PIT/zryczałtowanego PIT, które podatnik prowadzący działalność B+R jest – jako płatnik – zobowiązany przekazać do US, o kwotę stanowiącą iloczyn nieodliczonej w ramach ulgi B+R kwoty kosztów kwalifikowanych i stawki podatku obowiązującej podatnika. Pomniejszeniu podlegają zaliczki/zryczałtowany podatek od dochodów (przychodów) osób fizycznych (dalej innowacyjni pracownicy), z tytułu:

• stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczeń społecznych,
• wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło,
• praw autorskich.

Ulga na innowacyjnych pracowników prowadzi do częściowego zwolnienia podatnika (CIT lub PIT), pełniącego funkcję płatnika PIT, z obowiązku wpłaty do US środków pobranych z wynagrodzeń/świadczeń pracowników. Podmiot korzystający z ulgi nie jest zatem zwolniony z obowiązku poboru zaliczki na PIT/zryczałtowanego PIT, lecz wyłącznie z obowiązku ich odprowadzenia na rachunek właściwego US[1]. Beneficjent ulgi nie korzysta ze środków będących własnością osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy czy współpracujących na podstawie umów zlecenia lub o dzieło, ale pomniejsza swoje zobowiązanie względem fiskusa o iloczyn kwoty niewykorzystanej ulgi B+R i właściwej stawki podatku, obowiązującej w roku korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników.

Ogólny czas pracy – liczony bez urlopów i nieobecności

Pomniejszeniu w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników podlegają zaliczki na PIT/zryczałtowany PIT od dochodów osób fizycznych bezpośrednio zaangażowanych w działalność B+R. Warunkiem jest, by udział czasu pracy osób zatrudnionych na umowy o pracę, przeznaczonego na realizację działalności B+R, w stosunku do ogólnego czasu pracy wynosił co najmniej 50%, a w przypadku osób świadczących usługi w zakresie działalności B+R na umowy zlecenia lub o dzieło – co najmniej 50% całości czasu przeznaczonego na wykonanie usług w danym miesiącu.

Updop i updof nie definiują pojęcia „ogólnego czasu pracy”. Powstały wątpliwości, czy należy przyjąć ogólny wymiar czasu pracy w danym miesiącu, czy też czas, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, a więc z pominięciem urlopów czy zwolnień lekarskich.

W interpretacji z 8.09.2023 r. (0111-KDIB1-3.4010.357.2023.2.JKU) KIS wskazała, że definiując „ogólny czas pracy”, trzeba się odwołać do Kp, zgodnie z którym czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Czas, w którym pracownik przebywa na urlopie lub zwolnieniu lekarskim, a także okres innej usprawiedliwionej nieobecności nie stanowią czasu pracy i nie podlegają uwzględnieniu przy określeniu „ogólnego czasu pracy” na potrzeby ulgi na innowacyjnych pracowników.

Spełnienie kryterium 50% udziału czasu pracy poświęconego na działalność B+R w ogólnym czasie pracy jest wymagane wyłącznie w celu uwzględnienia PIT od wynagrodzenia danego pracownika przy odliczaniu kwoty ulgi. Czas pracy przeznaczony na realizację działalności B+R nie wpływa natomiast na wysokość tego odliczenia. Innymi słowy, jeżeli pracownik w danym miesiącu co najmniej 50% czasu pracy przeznaczył na działalność B+R, to cała zaliczka na PIT tego pracownika może zostać pomniejszona o ulgę, a nie jedynie część tej zaliczki, proporcjonalnie do czasu pracy przeznaczonego na działalność B+R. Potwierdzają to interpretacje KIS z 3.04.2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.106.2023.2.MR), 1.06.2023 r. (0111-KDIB1-3.4010.172.2023.2.MBD) i 21.08.2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.324.2023.2.MR1).

Zakres czasowy

Zgodnie z przepisami przejściowymi Polskiego Ładu rok 2023 był pierwszym, w którym podatnicy mogli w praktyce stosować ulgę na innowacyjnych pracowników. Powstała wątpliwość, czy w ramach tej preferencji podatnicy mają prawo rozliczyć nieodliczone koszty kwalifikowane działalności B+R poniesione od 2022 r., czy również te z lat wcześniejszych, kiedy nie istniały przepisy o uldze na innowacyjnych pracowników.

W interpretacji z 20.09.2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.443.2023.1.MR1) KIS uznała, że można uwzględnić również koszty kwalifikowane z lat poprzednich, nieodliczone z uwagi na poniesioną stratę/zbyt niski dochód. Jak podkreśliła, koszty kwalifikowane odlicza się w ramach ulgi B+R w zeznaniu za rok podatkowy, w którym zostały poniesione. Jeżeli podatnik za rok podatkowy miał stratę albo wielkość jego dochodu była niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje w zeznaniach za 6 lat podatkowych kolejno następujących po sobie bezpośrednio po roku, w którym skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Kwota przysługującego odliczenia w roku podatkowym uwzględnia więc koszty kwalifikowane poniesione w danym roku podatkowym, a także nieodliczone z poprzednich lat, przysługujące do odliczenia w kolejnych 6 latach podatkowych.

W 2022 r. podatnicy mieli zatem prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania – w ramach ulgi B+R – o koszty kwalifikowane z tego roku, a także nieodliczone koszty z lat poprzednich. Skoro podatnik nie odliczył tych kosztów w 2022 r. od podstawy opodatkowania z uwagi na poniesioną stratę/zbyt niski dochód, może w tym zakresie skorzystać z ulgi na innowacyjnych pracowników. Tym samym, w ocenie KIS, w ramach tej ulgi może uwzględnić nieodliczone koszty kwalifikowane zarówno z 2022 r., jak i z lat poprzedzających, które miał prawo odliczyć od podstawy opodatkowania w 2022 r.

Złożenie zeznania warunkuje ulgę

Prawo do pomniejszenia zaliczki na PIT/zryczałtowanego PIT o kwotę niewykorzystanej ulgi B+R powstaje dopiero po złożeniu zeznania rocznego. Ulga przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie roczne, aż do końca roku podatkowego. W praktyce pojawiają się jednak wątpliwości, od kiedy faktycznie podatnik może z niej skorzystać.

KIS za prawidłowy częściej uznaje wariant II (pisma z: 3.11.2023 r., 0114-KDIP2-1.4010.497.2023.2.MR1, 26.10.2023 r., 0114-KDIP2-1.4010.460.2023.4.MR1, 23.09.2022 r., 0111-KDIB1-3.4010.473.2022.1.MBD, 24.07.2023 r., 0111-KDIB1-3.4010.272.2023.1.MBD, i 1.06.2023 r., 0111-KDIB1-3.4010.172.2023.2.MBD).

W ocenie KIS istotne jest, kiedy pobrano zaliczki na PIT/zryczałtowany PIT. Nie jest ważny okres, za który zostały pobrane, czy też termin, z upływem którego podatnik ma obowiązek odprowadzenia ich do US. Zaliczki/zryczałtowany PIT pobiera się w miesiącu, w którym następuje wypłata wynagrodzenia osobom zatrudnionym. Oznacza to, że zaliczki/podatek naliczone i pobrane od wynagrodzeń w miesiącu następującym po miesiącu złożenia zeznania, mogą zostać pomniejszone o ulgę na innowacyjnych pracowników.

Według KIS bez znaczenia pozostaje termin wypłaty wynagrodzenia, tj. czy następuje ona w miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne, czy też do 10. dnia następnego miesiąca. Uprawnienie do pomniejszenia zaliczek/podatku w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników powstaje w miesiącu, w którym dokonuje się wypłaty, jeżeli jest to pierwszy miesiąc po złożeniu zeznania.

Niekiedy organy podatkowe przyznają jednak podatnikom rację, że prawidłowy jest wariant I i że mają oni prawo do pomniejszenia zaliczek na PIT/zryczałtowanego PIT, które są przekazywane do US w miesiącu następującym po złożeniu zeznania. Oznacza to, że z preferencji podatnik korzysta miesiąc wcześniej – pomniejsza zaliczki pobrane od wynagrodzeń wypłacanych w miesiącu złożenia zeznania. Takie stanowisko KIS wyraziła w interpretacjach z 3.07.2023 r. (0111-KDIB1-3.4010.234.2023.2.AN) i 5.01.2023 r. (0111-KDIB1-3.4010.533.2022.1.IZ).

Ulga odnawia się co roku

Ponieważ przepisy przejściowe Polskiego Ładu wskazują, że ulga na innowacyjnych pracowników ma zastosowanie od 2023 r., a podatnik ma prawo z niej skorzystać po złożeniu zeznania za 2022 r., może to sugerować, że złożenie zeznania rocznego powoduje nabycie tytułem ulgi prawa do pomniejszania zaliczek na PIT/zryczałtowanego PIT, które trwa ciągle (nieprzerwanie) aż do całkowitego rozliczenia kosztów kwalifikowanych, nieodliczonych w ramach ulgi B+R. Niestety, tak nie jest.

W tej kwestii wypowiedziała się KIS w interpretacji z 20.09.2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.443.2023.1.MR1). Podkreśliła, że prawo do pomniejszenia zaliczek/zryczałtowanego PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników, podlegających przekazaniu na rachunek US, przysługuje podatnikowi od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym złożył on zeznanie roczne, i trwa do zakończenia roku podatkowego, tj. podatnik może skorzystać z ulgi najpóźniej w ostatnim miesiącu roku podatkowego.

W następnym roku, po złożeniu kolejnego zeznania, o ile spełni poszczególne warunki określone w przepisach, podatnik może nadal korzystać z ulgi. Jest ona zatem ściśle powiązana z rokiem podatkowym, aktywuje się od miesiąca następującego po złożeniu zeznania i trwa aż do zakończenia roku podatkowego. Ulgi na innowacyjnych pracowników nie można stosować w okresie po zakończeniu roku podatkowego, a przed złożeniem kolejnego zeznania z nierozliczoną kwotą ulgi B+R.

Niewykorzystana ulga nie generuje nadpłaty

W interpretacji z 21.08.2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.324.2023.2.MR1) KIS uznała, że podatnik, który wpłacił pobrane zaliczki do US, mimo że mógł je częściowo zatrzymać, korzystając z ulgi na innowacyjnych pracowników, nie może żądać zwrotu nadpłaty od organu podatkowego. KIS podkreśliła, że zgodnie z Op za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku albo kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej.

Ulga na innowacyjnych pracowników jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jeżeli ten, spełniając wszystkie warunki stosowania ulgi za określone miesiące danego roku, jednak z niej nie skorzystał, nie można wpłaconych zaliczek na PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników, pobranych w prawidłowej wysokości, potraktować jako kwoty nienależnego podatku. Fakt, że podatnik nie skorzystał z przysługującego mu uprawnienia do pomniejszenia zaliczek, nie upoważnia go do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Podatnicy, którzy nie rozliczyli ulgi B+R, powinni więc niezwłocznie po miesiącu złożenia zeznania pomniejszać zaliczki na PIT/zryczałtowany PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników. W przeciwnym razie będą uprawnieni do ulgi na innowacyjnych pracowników dopiero w kolejnych miesiącach, a nie w trybie zwrotu nadpłaty.

Dotacje i autorskie koszty nie wpływają na prawo do ulgi

Podatnicy prowadzący działalność B+R często są beneficjentami programów wspierających tę działalność, w ramach których otrzymują środki z funduszów europejskich lub budżetu państwa na sfinansowanie wynagrodzeń niektórych pracowników biorących udział w pracach B+R. Mają one charakter bezzwrotnej pomocy i są udzielane po złożeniu wniosku o uzyskanie takiego wsparcia.

W interpretacji z 8.03.2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.25.2023.3.MR) KIS uznała, że objęcie wynagrodzenia pracownika dofinansowaniem pozostaje bez wpływu na ulgę na innowacyjnych pracowników. Przepisy, które regulują tę ulgę, nie wyłączają możliwości pomniejszenia zaliczek na PIT/zryczałtowanego PIT, z tego powodu, że są one pobierane od należności, na pokrycie których otrzymano dofinansowanie.

Podkreślić należy, że otrzymanie dofinansowania wynagrodzeń pracowników realizujących działalność B+R wyklucza prawo zaliczenia ich w tej części do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R. Nie jest bowiem spełniony podstawowy warunek stosowania ulgi – podatnik otrzymał zwrot poniesionego wydatku. Możliwe jest natomiast pomniejszenie zaliczki na PIT/zryczałtowanego PIT od wynagrodzenia objętego dofinansowaniem o iloczyn kwoty nierozliczonej ulgi B+R z poprzedniego roku i właściwej stawki CIT lub PIT.

Podatnicy są też uprawnieni do stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do zaliczek pobranych od dochodów z umów o pracę pracowników, do których mają zastosowanie 50-proc. koszty uzyskania przychodów. Przypomnijmy, że te podwyższone koszty dotyczą wynagrodzeń kwalifikowanych jako honorarium autorskie – m.in. z tytułu przeniesienia praw autorskich w ramach działalności twórczej w zakresie programów komputerowych lub z działalności B+R. KIS w interpretacji z 1.06.2023 r. (0111-KDIB1-3.4010.172.2023.2.MBD) potwierdziła, że ich zastosowanie nie wpływa na prawo do ulgi na innowacyjnych pracowników.

Ulga nie generuje przychodów

Korzystanie z ulgi na innowacyjnych pracowników powoduje, że pobrane zaliczki na PIT/zryczałtowany PIT nie są w całości przekazywane do fiskusa. Beneficjentem ulgi jest jednak pracodawca zatrudniający innowacyjnych pracowników, a nie ci pracownicy.

Jak czytamy w interpretacji KIS z 9.03.2023 (0114-KDIP2-1.4010.24.2023.1.MR), ulga skierowana jest do przedsiębiorców, którzy ponieśli stratę lub w przypadku których wysokość osiągniętego dochodu nie pozwalała na odliczenie kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R. W ostatecznym rozrachunku wartość zaliczek pobranych z wynagrodzeń innowacyjnych pracowników nie trafia do US, lecz zasila budżet pracodawcy. Tym samym to podatnik ma prawo do pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek US zaliczek na PIT/zryczałtowanego PIT, z czego należy wywieść, że to właśnie podatnikowi (płatnikowi zaliczek) przysługują środki zaoszczędzone w wyniku skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników. Zaoszczędzone kwoty zaliczek/zryczałtowanego PIT nieprzekazane na rachunek US mogą zostać wykorzystane zgodnie z intencją oraz wolą tego podatnika (płatnika).

Nieprzekazanie części pobranego PIT do fiskusa powoduje wzrost majątku podatnika, którego własnością stają się zatrzymane zaliczki/zryczałtowany PIT. Przepisy wprowadzające ulgę wyłączają jednak ich wartość z przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4 pkt 29 updop i art. 14 ust. 3 pkt 14 updof). Brak obowiązku wykazania przychodu do opodatkowania potwierdziła również KIS w interpretacji z 8.09.2023 r. (0111-KDIB1-3.4010.357.2023.2.JKU).

Wykazywanie ulgi

Stosowanie ulgi na innowacyjnych pracowników jest uprawnieniem podatnika, które powstaje z mocy prawa, po spełnieniu ustawowych warunków ulgi. Skorzystanie z możliwości pomniejszenia zaliczek na PIT/zryczałtowanego PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników nie wymaga wcześniejszego zawiadomienia US, bo taki obowiązek nie wynika z updop czy updof (tak też KIS w interpretacji z 23.08.2022 r., 0111-KDIB1-3.4010.155.2022.2.BM).

Ponieważ beneficjentem ulgi jest pracodawca, a nie pracownik, ten pierwszy w informacji PIT-11 wykazuje kwotę zaliczek na PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników w pełnej wysokości, tj. w kwocie pobranych zaliczek.

Podobnie w deklaracjach PIT-4R i PIT-8AR płatnik powinien wykazać zaliczki/zryczałtowany PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników w wysokości zaliczek/podatku faktycznie pobranych. Ulga na innowacyjnych pracowników wpływa bowiem jedynie na uregulowanie należnych zaliczek, a nie na ich wysokość (interpretacja KIS z 24.07.2023 r., 0111-KDIB1-3.4010.272.2023.1.MBD). Jednocześnie powinien też wykazać kwotę zaliczek/podatku rzeczywiście wpłaconych do US.

W ww. deklaracjach pracodawca wykazuje wysokość ulgi na innowacyjnych pracowników jako różnicę między kwotą pobranych zaliczek na PIT/pobranego podatku a kwotą zaliczek/podatku wpłaconych, informując US o skorzystaniu z ulgi oraz o wysokości pomniejszenia zaliczek w poszczególnych miesiącach.

Zasady korzystania z ulgi – podsumowanie

W świetle przepisów ustaw o podatku dochodowym i interpretacji KIS z ulgi na innowacyjnych pracowników można korzystać na następujących warunkach:

• ulga obejmuje podatników, którzy odprowadzają zaliczki na PIT/zryczałtowany PIT od wynagrodzeń innowacyjnych pracowników, a którzy nie skorzystali w pełni z ulgi B+R z uwagi na poniesioną stratę/zbyt niski dochód,
• z ulgi są wyłączone określone kategorie podmiotów, np. zakłady pracy chronionej,
• ulga polega na pomniejszeniu zaliczek/zryczałtowanego PIT, które podatnik prowadzący działalność B+R ma obowiązek jako płatnik przekazać do US,
• kwota pomniejszenia stanowi iloczyn nieodliczonej kwoty ulgi B+R (kosztów kwalifikowanych) i stawki podatku obowiązującej podatnika,
• pomniejszeniu podlegają zaliczki/zryczałtowany PIT od dochodów osób bezpośrednio zaangażowanych w działalność B+R, w przypadku których udział czasu przeznaczonego na tę działalność w ogólnym czasie pracy wynosi co najmniej 50%,
• do czasu pracy nie wlicza się urlopów i innych usprawiedliwionych nieobecności,
• pomniejszeniu podlega cała zaliczka/podatek innowacyjnego pracownika, a nie proporcjonalna do czasu wykonywania przez niego prac związanych z działalnością B+R,
• ulgę stosuje się od 2023 r., ale uwzględnieniu podlegają również nierozliczone koszty kwalifikowane objęte ulgą B+R z lat poprzednich,
• ulgę stosuje się od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono zeznanie, do zakończenia roku podatkowego,
• z ulgi można korzystać na bieżąco – nie jest dopuszczalne stwierdzenie nadpłaty wstecz w przypadku niepomniejszenia zaliczek/zryczałtowanego PIT,
• otrzymanie dotacji lub zastosowanie do wynagrodzeń 50-proc. kosztów nie wpływa na prawo do preferencji,
• niewpłacone do fiskusa zaliczki stanowią środki pracodawcy, a nie pracownika, i są wolne od podatku dochodowego,
• skorzystanie z ulgi nie wymaga zawiadomienia US; ulga jest wykazywana dopiero w deklaracjach PIT-4R i PIT-8AR.