Subwencja otrzymana w ramach tarczy finansowej bez wpływu na rozliczenie VAT

Odroczenie terminu wpłaty wynika z rozporządzenia MFFiPR z 16.02.2021 w sprawie przedłużenia terminów przekazania przez niektórych płatników zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego (DzU poz. 318) i dotyczy zaliczek na PIT od dochodów z pracy (pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez płatników, a także zaliczek i zryczałtowanego podatku od dochodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście na podstawie umów zlecenia i o dzieło, art. 13 pkt 8 updof) oraz z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych.

Opisane wsparcie, ze względu na źródło sfinansowania, podlega w całości zwolnieniu od PIT dla zapomóg z tytułu klęski żywiołowej bądź śmierci. Nie należą się od niego również składki ZUS.

Chodzi o podatek należny na podstawie art. 30g updof i art. 24b updop m.in. od właścicieli hoteli, magazynów, centrów handlowych i innych budynków przeznaczonych na wynajem. Zwolnienie, zapisane w art. 52pa updof i art. 38ha updop w celu złagodzenia skutków epidemii koronawirusa, wprowadziła tarcza antykryzysowa 4.0, która weszła w życie 24.06.2020.

Taką zmianę – rozszerzającą zakres ulg przewidzianych w:

1) art. 52n updof i art. 38g updop,

2) art. 52x updof i art. 38p updop,

Dotyczyła ona przedsiębiorcy, który skorzystał ze zwolnienia od składek ZUS za marzec, kwiecień i maj 2020, na podstawie art. 31zo tzw. specustawy (czyli ustawy z 2.03.2020 o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, DzU poz. 1842). Ponieważ wcześniej je zapłacił, otrzymał ich zwrot na firmowy rachunek bankowy.

Tak wynika z interpretacji KIS z 9.11.2020 (0114-KDIP2-1.4010.326.2020.1.KS). Chodziło o środki przyznane przez wojewódzki urząd pracy na podstawie art. 15gg ustawy z 2.03.2020 o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (DzU poz. 1842), na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników, o których mowa w art. 15g ust. 4, nieobjętych:

O jej wydanie wystąpiła spółka zajmująca się produkcją i sprzedażą okien. We wniosku wskazała, że z uwagi na epidemię COVID-19 podjęła środki zaradcze, zabezpieczające pracowników przed ew. zarażeniem się i zachorowaniem na tę chorobę, a tym samym ograniczające ryzyko dla jej działalności, polegające na uszczupleniu mocy produkcyjnych.

Przywołany przepis pozwala na odliczenie (przy obliczaniu zaliczki na PIT lub podatku w zeznaniu rocznym) od dochodu (a ściślej od podstawy obliczenia podatku ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 updof) darowizn na przeciwdziałanie COVID-19, spełniających poniższe warunki:

W myśl art. 12 ust. 1 updof za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło ich finansowania, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Nastąpiło to rozporządzeniem MF z 28.08.2020 zmieniającym rozporządzenie w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (poz. 1487), które weszło w życie 31.08.2020.

Przypomnijmy, że 1.10.2020 deklaracje VAT i dotychczasowy plik JPK_VAT zostaną zastąpione nowymi rozbudowanymi plikami JPK (JPK_V7M i JPK_V7K). Ich zawartość określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15.10.2019 w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (DzU poz. 1988).

Chodzi o jedno z rozwiązań osłonowych, przyznane ustawą z 2.03.2020 o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tzw. specustawa).

Tak wynika z objaśnień podatkowych MF z 21.07.2020 w sprawie nowych preferencji stosowanych w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19.

Takie zwolnienie, w celu złagodzenia skutków epidemii koronawirusa, przewiduje tarcza antykryzysowa 4.0 (czyli ustawa z 19.06.2020 o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19, DzU poz. 1086). Zostało ono zapisane w art. 52pa updof i art. 38ha updop.

Co do zasady złożenie takiego zawiadomienia jest warunkiem niepłacenia podatku w formie karty podatkowej za okres przerwy. Jednak dzięki wprowadzonej zmianie „kartowicze”, z mocy prawa, zostali zwolnieni z obowiązku zapłaty podatku dochodowego za okres nieprowadzenia działalności gospodarczej spowodowany wprowadzonym zakazem jej prowadzenia.

Mowa o ustawie z 19.06.2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19, nazywanej tarczą 4.0.

Tak wynika z informacji zamieszczonej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

Ulga ta dotyczy płatników, którzy ponieśli negatywne konsekwencje ekonomiczne związane z epidemią. Początkowo zaliczki za marzec i kwiecień miały być przez nich wpłacone w terminie przesuniętym tzw. tarczą antykryzysową (DzU poz. 568) – do 20.06.2020.

MF przedłużył termin przesłania informacji o pobranym podatku u źródła od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium RP (IFT-2R) – do końca 7. miesiąca roku następnego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat wymienionych w art. 26 ust. 1 updop.