Nieodpłatne wydanie partii towarów – czy stanowi WDT

Nieodpłatne wydanie – w ramach działań marketingowych spółki – partii towarów stanowi nieodpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, o ile:

• następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,
• spółka była uprawniona do odliczenia VAT z tytułu wytworzenia tych towarów,
• towary nie są prezentami o małej wartości ani próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 5 ustawy o VAT.

Jak się wydaje, w omawianym przypadku warunki te zostały spełnione.

Przez dostawę towarów (stosownie do art. 7 ust. 2 w zw. z ust. 3, 4 i 5 ustawy o VAT) rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
• wszelkie inne darowizny,

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych; z wyjątkiem przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Nieodpłatne przekazanie przez spółkę unijnemu kontrahentowi partii towarów podlega zatem VAT.

Jeżeli:

• spółka jest zarejestrowanym czynnym podatkiem VAT oraz podatnikiem VAT UE,
• jej kontrahenci otrzymujący niepodatnie towary są podatnikami podatku od wartości dodanej, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT UE w innych państwach UE,
• wydane towary są nieodpłatnie wywożone z Polski na terytorium innego państwa UE (za pośrednictwem przewoźnika lub spedytora),

to mamy do czynienia z WDT (art. 13 ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy o VAT).

O ile spółka dysponuje stosowną dokumentacją potwierdzającą wywóz towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, to wydanie przez nią nieodpłatnie partii towarów podlega jako WDT stawce 0% VAT. Potwierdza to interpretacja KIS z 2.04.2019 r. (0115-KDIT1-3.4012.79.2019.1.JC).

Przypomnijmy, że w myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT WDT jest objęta stawką 0%, pod warunkiem że podatnik:

• dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer VAT UE (numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający 2-literowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej),
• przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy ma w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa UE,
• składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), dowodami, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa UE, są następujące dokumenty (art. 42 ust. 3 ustawy o VAT), jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do tego nabywcy:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia w innym państwie UE,
• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Gdy ww. dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towaru unijnemu nabywcy, dowodami tymi, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła WDT, zwłaszcza:

• korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
• dokumenty dotyczące ubezpieczenia albo kosztów frachtu,
• dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie – wówczas inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium innego państwa UE.