Ile przerw przysługuje pracownikowi niepełnosprawnemu zatrudnionemu w niepełnym wymiarze

Dodatkowa przerwa na rehabilitację

Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej, 15-minutowej przerwy w pracy przeznaczonej na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek (art. 17 ustawy o rehabilitacji). Jest ona wliczana w całości do czasu pracy. Uprawnienie do dodatkowej przerwy dla pracowników niepełnosprawnych nie jest uzależnione od stopnia niepełnosprawności czy od rodzaju wykonywanej pracy ani od wymiaru czasu pracy. Przysługuje ona zatem zarówno pracownikowi pracującemu w pełnym wymiarze, jak i temu, który pracuje np. 2 godz. dziennie.

Przerwa ta jest udzielana niezależnie od 15-minutowej przerwy z art. 134 Kp (tzw. przerwy śniadaniowej), ale również niezależnie od innych przerw wynikających z prawa pracy (m.in. na karmienie dziecka piersią, w przypadku pracy przy monitorze ekranowym).

Przerwy kodeksowe

Zgodnie z art. 134 Kp, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika:

• wynosi co najmniej 6 godz. – ma on prawo do przerwy trwającej co najmniej 15 min,
• jest dłuższy niż 9 godz. – ma on prawo do dodatkowej przerwy trwającej co najmniej 15 min,
• jest dłuższy niż 16 godz. – ma on prawo do kolejnej przerwy trwającej co najmniej 15 min.

Przerwy te są zaliczane do czasu pracy.

Decyduje wymiar czasu pracy

Prawo do przerw z art. 134 Kp opiera się ściśle na wymiarze czasu pracy. Ustawodawca w żaden sposób nie odnosi się w tym zakresie do norm czasu pracy, a zatem nie można dokonywać proporcjonalnego obniżania wskazanych w ww. przepisie wartości liczbowych w związku z zatrudnieniem w niższej normie bądź w niepełnym wymiarze. Osoba pracująca 5,25 godz. dziennie nie ma prawa do przerwy na mocy art. 134 Kp. Wskazanemu w pytaniu pracownikowi przysługuje więc tylko przerwa na podstawie ustawy o rehabilitacji.

Pracownicy niepełnosprawni są objęci odrębnymi od kodeksowych normami czasu pracy. Ich czas pracy jest uzależniony od orzeczonego stopnia niepełnosprawności i wynosi maksymalnie:

• 8 godz. na dobę i 40 godz. tygodniowo – dla osób z lekkim stopniem niepełnosprawności,
• 7 godz. na dobę i 35 godz. tygodniowo – dla osób ze znacznym lub z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.

Nie jest konieczne, by dobowe wymiary czasu pracy pracownika niepełnosprawnego zatrudnionego na niepełnym etacie były identyczne każdego dnia. Gdyby rozkład czasu pracy pracownika przewidywał różne liczby godzin pracy w poszczególnych dniach, w niektórych z tych dni miałby on prawo do dwóch przerw, bo mógłby powstawać obowiązek zapewnienia także tej, którą przewiduje art. 135 Kp.