Ulga termomodernizacyjna – najnowsze objaśnienia podatkowe

Ulga na istniejący budynek mieszkalny jednorodzinny

W ramach ulgi odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki, które dotyczą realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. W objaśnieniach podkreślono, że przepisy updof bezwzględnie nie wymagają posiadania przez podatnika dokumentu potwierdzającego zgodę na użytkowanie budynku (decyzji/zawiadomienia o zakończeniu budowy skutkującego milczącą zgodą na jego użytkowanie). Dotyczy to zarówno budynków wieloletnich, jak i nowo wybudowanych. Wystarczy, aby budynek mieszkalny jednorodzinny faktycznie istniał i miał następujące cechy:

• był trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz miał fundamenty i dach,
• był wolno stojący albo w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej,
• służył zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych,
• stanowił konstrukcyjnie samodzielną całość,
• miał ew. wydzielone maksymalnie dwa lokale mieszkalne albo jeden lokal mieszkalny i lokal użytkowy o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Potwierdzeniem jego istnienia może być zarówno decyzja o pozwoleniu na użytkowanie, jak i dokument potwierdzający opłacenie podatku od nieruchomości dla tego typu budynków (np. decyzja wydana w tej sprawie).

Pominięte wydatki można odliczyć, składając korektę

W objaśnieniach podkreślono, że podatnik, który spełniał warunki ulgi, jednak z niej nie skorzystał, może wrócić do rozliczenia PIT za poprzednie lata, uwzględniając fakt, że zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zobowiązanie podatkowe za 2019 r. przedawnia się z końcem 2025 r., a za 2020 r. – z końcem 2026 r. Do tego momentu można zatem powrócić do rozliczeń odpowiednio za 2019 r. i za 2020 r., jeżeli wcześniej nie uwzględniono w nich wydatków na przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozpoczęte do końca 2018 r. Ulga obejmuje bowiem – co do zasady – inwestycje poczynione od 2019 r., ale również można odliczyć w jej ramach przedsięwzięcia rozpoczęte do 31.12.2018 r. oraz zakończone po tym dniu, jednak nie później, niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Korekta zeznania uwzględniająca ulgę może być złożona, nawet jeśli w momencie jej składania podatnik nie jest już właścicielem nieruchomości, którą termomodernizował (bo np. ją sprzedał). Ważne by był jej właścicielem w momencie składania zeznania.

Zwrot ulgi

Jeżeli podatnik po roku, w którym korzystał z ulgi, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, to – zgodnie z objaśnieniami – ma obowiązek uwzględnić ten zwrot w rozliczeniu ulgi przez doliczenie do dochodu/przychodu kwot uprzednio odliczonych, w części, która została mu zwrócona.

We wcześniejszych objaśnieniach dotyczących ulgi termomodernizacyjnej (z 3.04.2023 r., DD3.8203.1.2021) jako alternatywny sposób postępowania wskazywano w takiej sytuacji złożenie korekty uprzednio złożonego zeznania, w którym podatnik zastosował ulgę, co powodowało konsekwencje w postaci odsetek od zaległości podatkowej, gdy korekta została złożona po upływie terminu do rozliczenia podatku. Wybór sposobu rozliczenia zwrotu miał należeć do podatnika. W najnowszym piśmie MF wycofał się z tego rozwiązania. Potwierdził też, że doliczenie do dochodu/przychodu uprzednio odliczonych kwot powoduje, że odnawia się możliwy do odliczenia limit ulgi w następnych latach.