Zasady ustalania obowiązku podatkowego przy WDT

Przez WDT rozumie się wywóz towarów z kraju (przez podatnika VAT-UE) do innego państwa członkowskiego UE na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej, mającego ważny numer VAT-UE (zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych). Jednocześnie wywóz ten musi być następstwem dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, a więc powinno mu towarzyszyć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Potwierdza to interpretacja IS w Poznaniu z 11.02.2016 (ILPP4/4512-1-12/16-2/KB): dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów, ponieważ wywóz ten musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy. Jest to warunek konieczny, stanowiący odbicie warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Momentem przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel będzie najczęściej data faktycznego wydania towaru kontrahentowi z UE (wcześniejsze/późniejsze przeniesienie tego prawa powinno wynikać z zawartej umowy dostawy; np. może to nastąpić z chwilą przekazania towaru przewoźnikowi).

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy z tytułu WDT powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy.

Moment powstania obowiązku podatkowego uzależniony jest zatem od 2 zdarzeń:

• wystawienia faktury przez dostawcę (podatnika VAT-UE),
• daty dokonania WDT.

Obowiązek podatkowy w WDT powstaje zasadniczo z chwilą wystawienia faktury przez podatnika. Tylko gdy do 15. dnia następnego miesiąca po miesiącu dokonania dostawy faktura nie zostanie wystawiona, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15. dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, a więc niezależnie od daty wystawienia faktury (por. pismo IS w Katowicach z  4.01.2015, IBPP4/443- 615/14/PK).

Jeżeli WDT wykonywane jest w sposób ciągły, przez okres dłuższy niż miesiąc, to w myśl art. 20 ust. 1a ustawy o VAT uważa się, że zostało dokonane z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostaw.

Otrzymanie przez podatnika dokonującego WDT całości lub części zapłaty (zaliczki, przedpłaty) od nabywcy przed jej dokonaniem nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w WDT, także gdy takie płatności zostaną potwierdzone wystawioną fakturą (zob. interpretacja IS w Warszawie z 29.01.2016, IPPP3/4512-907/15-2/JF).

Do WDT stosuje się stawkę 0% VAT, pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go unijnemu nabywcy (pismo IS w Warszawie z 26.02.2016, IPPP3/4512-25/16-2/KP).