Zamówienie-Koszyk
Dokończ - Edytuj - Anuluj

Droga Użytkowniczko, Drogi Użytkowniku, klikając AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU wyrazisz zgodę na to aby Rachunkowość Sp. z o.o. oraz Zaufani Partnerzy przetwarzali Twoje dane osobowe takie jak identyfikatory plików cookie, adresy IP, otwierane adresy url, dane geolokalizacyjne, informacje o urządzeniu z jakiego korzystasz. Informacje gromadzone będą w celu technicznego dostosowanie treści, badania zainteresowań tematami, dostosowania niektórych treści do lokalizacji z której jest odczytywana oraz wyświetlania reklam we własnym serwisie oraz w wykupionych przez nas przestrzeniach reklamowych w Internecie. Wyrażenie zgody jest dobrowolne.

Klikając w przycisk AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU wyrażasz zgodę na zapisanie i przechowywanie na Twoim urządzeniu plików cookie. W każdej chwili możesz skasować pliki cookie oraz ograniczyć możliwość zapisywania nowych za pomocą ustawień przeglądarki.

Wyrażając zgodę, pozwalasz nam na wyświetlanie spersonalizowanych treści m.in. indywidualne rabaty, informacje o wykupionych przez Ciebie usługach, pomiar reklam i treści.

AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU
account_circle
dehaze

Logowanie

e-mail:

hasło:

 

 

Logowanie za pomocą e-maila

Jeżeli nie pamiętasz hasła albo nie masz konta, to wyślemy na Twój e-mail wiadomość weryfikującą. Po kliknięciu w link z e-maila będziesz zalogowany na urządzeniu do chwili wylogowania.

e-mail:

Klikając w poniższy link, zgadzasz się na zapisanie podanych w formularzu danych i wykorzystywanie ich zgodnie z polityką przetwarzania danych dostępną w dokumencie ⇒Polityka przetwarzania danych osobowych (RODO)⇐

 

Logowanie do za pomocą e-maila

Sprawdzanie danych....

Zasady udzielania rekompensaty za pracę w dniach wolnych od pracy

Marek Rotkiewicz

Rozkłady czasu pracy – zarówno stałe, jak i ustalane okresowo w harmonogramach – wyznaczają dni wolne od pracy. Niekiedy jednak pracodawca zmuszony jest zlecić pracę w tych dniach. Przepisy przewidują różne zasady jej rekompensaty – w zależności od rodzaju dnia wolnego, podczas którego praca była świadczona.

Zdarza się, że każda praca w dniu wolnym jest błędnie kwalifikowana jako praca w godzinach nadliczbowych, co może pociągać za sobą znaczne nieprawidłowości w jej rozliczaniu.

Pracownik w okresie rozliczeniowym czasu pracy powinien mieć zapewnioną co najmniej liczbę dni wolnych równą liczbie niedziel i świąt przypadających w inne dni niż niedziela, a także liczbę dni wolnych wynikających z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. To minimum jest często zwiększane w systemach równoważnych lub przy niepełnym wymiarze czasu pracy poprzez wyznaczanie tzw. dni wolnych harmonogramowo. Poszczególne dni wolne powinny być oznaczone w rozkładach czasu pracy poprzez ich konkretne nazwanie (wolne za pracę w niedzielę, wolne z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy itp. – stosując oczywiście odpowiednio przyjęte skróty) w razie planowania pracy w różnych dniach tygodnia.

Przy stosowaniu stałego rozkładu dni pracy kwestia jest oczywista – skoro pracownicy pracują np. od poniedziałku do piątku, z pominięciem również świąt, to każda sobota jest dniem wolnym z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, każda niedziela jest wolna, inne dni wolne będą zaś świętami.

Reasumując, można wyróżnić następujące dni wolne:

  • niedziele,
  • święta będące dniami uznanymi przez ustawodawcę za dni wolne od pracy,
  • dni wyznaczane za planowaną pracę w niedzielę lub w święto,
  • wynikające z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy,
  • wolne harmonogramowo (dodatkowe dni wolne od pracy wykraczające poza ich minimalną liczbę w okresie rozliczeniowym).

Nie od razu nadgodziny

Często powielanym błędem jest wskazywanie, że praca w dniach wolnych stanowi pracę w godzinach nadliczbowych. Tymczasem kilka godzin przepracowanych dodatkowo w dniu wolnym nie wypełnia z reguły definicji pracy nadliczbowej.

Pracą w godzinach nadliczbowych – według definicji art. 151 § 1 Kp – jest praca wykonywana ponad obwiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, który wynika z obowiązującego danego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy.

Normy czasu pracy to norma dobowa (8 godz.) i średniotygodniowa (przeciętnie 40 godz. na tydzień w okresie rozliczeniowym). Dopóki pracownik nie przepracuje w dniu wolnym więcej niż 8 godz., nie powstają nadgodziny. Te mogą powstać:

  • przy pracy powyżej 8 godz. w ciągu dnia wolnego (nadgodziny dobowe) albo
  • w razie niezrekompensowania pracy w dniu wolnym innym dniem wolny od pracy (nadgodziny średniotygodniowe, które jednak powstaną dopiero z końcem okresu rozliczeniowego – wtedy bowiem można dopiero określić, czy doszło do przekroczenia przeciętnie 40-godzinnej tygodniowej normy czasu pracy).

Niedziele i święta

Pracownikowi wykonującemu pracę w niedzielę lub w święto pracodawca jest obowiązany zapewnić:

  • inny dzień wolny od pracy:
    • w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po danej niedzieli, a jeżeli jest to niemożliwe
    • do końca okresu rozliczeniowego; w takim też terminie rekompensuje się pracę w święto, a jeżeli to także jest niemożliwe
  • dodatek 100% do wynagrodzenia – za każdą godzinę przepracowaną w niedzielę lub w święto.

Dzień wolny jest wyznaczany w tym przypadku przez pracodawcę, bez konieczności uzgadniania jego terminu z pracownikiem. Ta forma rekompensaty ma skutkować uzyskaniem w zamian za pracę w niedzielę lub w święto całego, innego dnia wolnego. Prowadzi to do wniosku, że niezależnie od liczby przepracowanych godzin w wolną niedzielę lub w święto powinien być wyznaczony cały dzień wolny.

Przykład

Pracownik pracuje od poniedziałku do piątku w systemie podstawowym (8 godz. dziennie). Na polecenie pracodawcy pracował w wolną niedzielę przez 4 godz. Uzyskuje za to dzień wolny od pracy, przy czym ze względu na stosowany system czasu pracy będzie to faktycznie dzień 8-godzinny, co da mu dodatkowe 4 godz. wolnego, przy braku możliwości obniżenia wynagrodzenia poniżej tego, jakie by otrzymał za wypracowanie pełnego wymiaru czasu pracy.

Faktycznie rozliczenie nie musi być takie proste jak w powyższym przykładzie.

Przykład

Pracownik pracuje w systemie równoważnym od poniedziałku do piątku, według różnych rozkładów godzinowych dziennych. Zrealizował polecenie pracy w wolną niedzielę i świadczył pracę przez 6 godz. Pracodawca wyznaczył mu dzień wolny w dniu, w którym miał zaplanowane do przepracowania 6 godz. Pracodawca zrekompensował tym samym dzień pracy, jak też liczbę przepracowanych godzin – nie istnieje obowiązek udzielania za pracę w dniu wolnym 8-godzinnego dnia wolnego.

Zmieńmy nieco przykład, przyjmując, że pracownik przepracował w wolną niedzielę 10 godz. Powstały w konsekwencji 2 godz. nadliczbowe z tytułu przekroczenia normy dobowej czasu pracy. Rekompensuje się je w sposób właściwy dla pracy nadliczbowej (czas wolny na wniosek lub bez wniosku pracownika albo dodatek 100% do wynagrodzenia, jako że niedziela była rozkładowo dniem wolnym od pracy).

Wyznaczenie dnia wolnego zrealizowało obowiązek udzielenia innego dnia wolnego („dzień za dzień”), ale jednocześnie skutkowało oddaniem jedynie 7 z 8 godz. przepracowanych w niedzielę (pomijając nadgodziny dobowe). Ósma godzina stanie się z końcem okresu rozliczeniowego przekroczeniem średniotygodniowym (nadgodzina średniotygodniwowa) i wówczas pracownik nabędzie za nią prawo do rekompensaty.

Ważne: praca w niedziele i święta może być wykonywana tylko wówczas, gdy jest objęta katalogiem prac dopuszczalnych w te dni na mocy art. 15110 Kp oraz tych, których wykonywanie jest niezbędne dla możliwości działalności w niedzielę lub w święto. Katalog prac wskazanych w art. 15110 Kp nie obejmuje zaś prac podejmowanych ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy. W konsekwencji – mimo innej praktyki wielu pracodawców – jeżeli dana praca zasadniczo nie może być wykonywana w tych dniach, nie można jej narzucić jednorazowo, powołując się na wyjątkową potrzebę pracodawcy.

Jeżeli praca w niedziele lub w święta nie zostanie zrekompensowana dniem wolnym w okresie rozliczeniowym, pracownik powinien – na mocy art. 15111 Kp – otrzymać wypłatę 100% dodatku za każdą godzinę przepracowaną w niedzielę. Odnośnie tego rozliczenia kontrowersyjne jest, czy gdy praca nierozliczona dniem wolnym skutkuje powstaniem nadgodzin średniotygodniowych – a tak będzie w zdecydowanej większości przypadków – pracownik ma prawo do jednego, czy do dwóch dodatków do wynagrodzenia.

Orzecznictwo sądowe wskazuje, że w takim przypadku przysługuje tylko jeden dodatek (zob. uchwała SN z 15.02.2006 r., II PZP 11/05, wyrok NSA z 29.08.2008 r., I OSK 1281/07).

Odmienne stanowisko konsekwentnie zajmują komentatorzy Kp. Inaczej również przyjmuje Państwowa Inspekcja Pracy. W piśmie PIP z 18.10.2012 r. czytamy, że dzień wolny przysługuje:w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli oraz w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego. Jeżeli natomiast nie jest możliwe wykorzystanie w tym okresie dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie nieudzielenia go w tym terminie – dodatek do wynagrodzenia w wysokości 100% stawki godzinowej, wynikającej z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, za każdą godzinę pracy w niedzielę.

Jeżeli jednak w wyniku braku takiej rekompensaty zostanie przekroczona przeciętna tygodniowa norma czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, pracownikowi przysługuje kolejny dodatek za pracę przekraczającą tę normę w wysokości 100% stawki godzinowej wynikającej z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną.

Wolne z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy

Praca świadczona z uwagi na szczególne potrzeby pracodawcy, w dniu wolnym od pracy wynikającym z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, jest rekompensowana dniem wolnym od pracy w terminie uzgodnionym z pracownikiem (art. 1513 Kp). Często określa się to mianem „pracy w wolną sobotę”, co jest trafne przy stosowaniu stałych rozkładów z pracą w okresie poniedziałek–piątek. W razie pracy planowanej na różne dni tygodnia dzień wolny z tytułu „W5” (patrz ostatni przykład) powinien być określany w grafikach pracy.

Ważne: podstawowym błędem jest udzielanie za pracę w dniu wolnym czasu wolnego „godzina za godzinę”.

Jak wskazano w piśmie Głównego Inspektoratu Pracy (GPP-249-4560-52/09/PE/RP), praca w dniu wolnym, wynikającym z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy (np. w sobotę), powinna być zrekompensowana udzieleniem innego dnia wolnego, nie później niż do końca okresu rozliczeniowego. Uprawnienie to powstaje niezależnie od liczby godzin zatrudnienia w dniu wolnym wynikającym z rozkładu – nawet jeżeli praca była wykonywana krótko, np. przez 3 godz., pracownik może domagać się pełnego dnia wolnego w zamian. (…) Pracodawca nie ma prawa wyboru sposobu rekompensowania pracy w dniu wolnym, wynikającym z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Ustawowo przewidzianą formą jest udzielenie innego dnia wolnego od pracy – art. 1513 Kp nie przewiduje możliwości wypłaty żadnego dodatkowego wynagrodzenia. Nieudzielenie dnia wolnego, o którym mowa w (…) art. 1513 Kp, jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, określonym w art. 281 pkt 5 Kp, zagrożonym karą grzywny w wysokości 30 000 zł.

Należy jednak podkreślić, że gdyby pracodawca nie miał możliwości udzielenia pracownikowi innego dnia wolnego do końca okresu rozliczeniowego (np. gdy pracownik przebywał do końca okresu rozliczeniowego na zwolnieniu lekarskim) i w ten sposób doszłoby do przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, wówczas pracownik – zgodnie z (…) art. 1512 § 2 Kp – nabywa prawo do wynagrodzenia, powiększonego o dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia. Jeżeli polecenie pracy w dniu wolnym, wynikającym z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, spowoduje również przekroczenie dobowej normy czasu pracy, wynagrodzenie pracownika za takie godziny zostanie powiększone – zgodnie z art. 1511 § 1 pkt 2 Kp – o 50% dodatek (innymi słowy za pierwsze 8 godz. pracy – dodatek w wysokości 100%, a pozostałe godziny należy opłacić dodatkiem w wysokości 50%).

Przykład

Pracownik w wolną sobotę miał zlecony 4-godzinny dyżur domowy („pod telefonem”). W trakcie dyżuru nie zaszła konieczność świadczenia pracy. Pracownikowi nie przysługuje dzień wolny od pracy. Taki bowiem powinien być wyznaczony za pracę w dniu wolnym. Sam czas dyżuru nie jest wliczany do czasu pracy, a jedynie faktyczna praca świadczona w jego trakcie. Za dyżury zaś nie przysługują dni wolne od pracy.

Rozliczenie dniem wolnym odbywa się na bardzo zbliżonych zasadach, jak przy pracy w wolną niedzielę lub w święto, z dwoma jednak niezmiernie istotnymi różnicami:

  • dzień wolny jest udzielany w terminie uzgodnionym z pracownikiem,
  • przepisy nie przewidują rekompensaty finansowej w postaci dodatku do wynagrodzenia w razie nieudzielenia dnia wolnego.

To wszystko wraz z aktualnymi realiami zatrudnienia prowadzi do znacznej krytyki konstrukcji przyjętej w art. 1513 Kp. Jego brzmienie pozostaje jednak niezmienione.

Nieudzielenie dnia wolnego za pracę w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy do końca okresu rozliczeniowego może się wiązać z ponoszeniem odpowiedzialności za wykroczenie przeciwko przepisom o czasie pracy (art. 281 pkt 5 Kp). Z drugiej strony pracodawca nie może narzucić dnia wolnego. Powinien zatem dołożyć należytej staranności w celu jego zapewnienia, występując do pracownika z propozycją terminu odbioru dnia wolnego. Jeżeli ten się nie zgodzi, to nie dochodzi do porozumienia i tym samym dzień wolny nie może być udzielony. Odpowiedzialności wykroczeniowej podlega tylko ten, kto popełnia czyn społecznie szkodliwy, zabroniony przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia pod groźbą kary, a ponadto zawiniony. Skoro pracodawca podjął próbę rozliczenia pracy w dniu wolnym, to nie można mówić o jakiejkolwiek winie z jego strony.

Zgodne z § 6 pkt 1 lit. c rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej (DzU poz. 2369) do dokumentacji dotyczącej czasu pracy pracownika dołącza się m.in. dokumenty z uzgodnieniem z pracownikiem terminu udzielenia innego dnia wolnego od pracy w zamian za wykonywanie pracy w dniu wolnym od pracy z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy (art. 1513 Kp). Kodeks nie narzuca formy dokonania uzgodnień z pracownikiem dotyczących kwestii rozliczenia pracy w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Warto jednak dla celów dowodowych móc wykazać podjęcie próby uzgodnień.

W razie nieudzielenia dnia wolnego praca w dniu wolnym „przekształci się” z końcem okresu rozliczeniowego w przekroczenie średniotygodniowe i w konsekwencji będzie rozliczana w sposób właściwy dla nadgodzin średniotygodniowych.

Ważne: nie ma możliwości – nawet za zgodą pracowników – przyjęcia od razu rozliczenia finansowego pracy w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy.

Przykład

Pracownik pracuje od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00–16.00. W związku z poważną awarią został wezwany do pracy w sobotę na godz. 23.00 i świadczył pracę do godz. 8.00 w niedzielę. Przysługują mu 2 dni wolne od pracy:
- jeden z tytułu pracy w wolną sobotę (dzień wolny z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy), która obejmuje czas od 23.00 do 6.00 w niedzielę,
- drugi z tytułu pracy w niedzielę - czas od 6.00 liczony jest już jak praca w niedzielę (za pracę w niedzielę uznajemy pracę przypadającą od godz. 6.00 w kalendarzową niedzielę do 6.00 następnego dnia, o ile u pracodawcy nie obowiązują inne godziny, art. 1519 Kp).

Inne dni wolne

Przepisy w żaden właściwie sposób nie odnoszą się do rekompensowania pracy w dniach wolnych harmonogramowo, jak też w dniach wolnych wyznaczonych za pracę w niedziele lub w święta – w szczególności nie narzucają obowiązku udzielania za taką pracę dni wolnych.

Do pracy w tych dniach znajdą zastosowanie reguły przypisane do pracy w godzinach nadliczbowych.

Przykład

Pracownik pracuje w systemie równoważnym w miesięcznych okresach rozliczeniowych czasu pracy. Na okres rozliczeniowy obejmujący lipiec 2022 r. zaplanowano mu w harmonogramie czasu pracy 18 dni pracy. Na polecenie pracodawcy 2 razy pracował w dniach wolnych – raz w dniu oznaczonym jako wolny z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, a raz w dniu wolnym harmonogramowo. W obu przypadkach wykonywał pracę w dniach wolnych po 8 godz.

Maksymalna liczba dni pracy w okresie rozliczeniowym obejmującym lipiec 2022 r. wynosi 21, a zatem nawet świadcząc pracę w 2 dniach „grafikowo” wolnych, pracownik ma zapewnioną minimalną liczbę dni wolnych w okresie rozliczeniowym. Jeden z tych dni został jednak oznaczony jako „W5”, a zatem nadal istnieje konieczność udzielenia za niego innego dnia wolnego (a co najmniej podjęcia w dobrej wierze takiej próby). Praca w drugim dniu wolnym będzie stanowić przekroczenie średniotygodniowe, za które poza wynagrodzeniem pracodawca wypłaci 100% dodatek do wynagrodzenia (może także udzielić czasu wolnego, ale wyłącznie na wniosek pracownika).

Ten przykład uwidacznia pewną możliwość, jaka otwiera się w systemie równoważnym, w którym jest planowana większa liczba dni wolnych od pracy. Rozplanowując różne terminy dni wolnych harmonogramowo dla poszczególnych pracowników, pracodawca może zlecać w razie potrzeby pracę przede wszystkim w tych dniach, a nie w dniach wolnych z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. Wobec braku faktycznej możliwości udzielania dni wolnych i braku chęci obu stron (pracownika i pracodawcy) rozliczenia dodatkowej pracy finansowo takie działanie będzie dla pracodawcy bezpieczniejsze prawnie.

Zamknij

Skróty w artykułach

akty prawne, standardy i interpretacje:
  • dyrektywa 112 – dyrektywa Rady 2006/112/WE z 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DzUrz UE L 347 z 11.12.2006 r.)
  • dyrektywa 2013/34/UE – dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z 26.06.2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek (...) (DzUrz UE L 182 z 29.06.2013 r.)
  • Kc – ustawa z 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (DzU z 2023 r. poz. 1610)
  • KIMSF – interpretacje Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej
  • Kks – ustawa z 10.09.1999 r. Kodeks karny skarbowy (DzU z 2023 r. poz. 654)
  • Kp – ustawa z 26.06.1974 r. Kodeks pracy (DzU z 2023 r. poz. 1465)
  • Kpc – ustawa z 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (DzU z 2023 r. poz. 1550)
  • Ksh – ustawa z 15.09.2000 r. Kodeks spółek handlowych (DzU z 2022 r. poz. 1467)
  • KSR – Krajowe Standardy Rachunkowości
  • MSR – Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (ang. International Accounting Standards) wydawane od 2002 r. jako MSSF
  • MSSF – Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (ang. International Financial Reporting Standards)
  • Op – ustawa z 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (DzU z 2023 r. poz. 2383)
  • Ppsa – ustawa z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DzU z 2023 r. poz. 1634)
  • rozporządzenie o instrumentach finansowych – rozporządzenie Ministra Finansów z 12.12.2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (DzU z 2017 r. poz. 277)
  • rozporządzenie o konsolidacji – rozporządzenie Ministra Finansów z 25.09.2009 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania przez jednostki inne niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji skonsolidowanych sprawozdań finansowych grup kapitałowych (DzU z 2017 r. poz. 676)
  • rozporządzenie składkowe – rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU z 2023 r. poz. 728)
  • rozporządzenie z 13.09.2017 r. – rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2020 r. poz. 342)
  • specustawa – ustawa z 2.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn. DzU z 2023 r. poz. 1327)
  • uobr – ustawa z 11.05.2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (DzU z 2023 r. poz. 1015)
  • uor – ustawa z 29.09.1994 r. o rachunkowości (DzU z 2023 r. poz. 120)
  • updof – ustawa z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2022 r. poz. 2647)
  • updop – ustawa z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (DzU z 2022 r. poz. 2587)
  • upol – ustawa z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (DzU z 2023 r. poz. 70)
  • US GAAP – Amerykańskie Standardy Rachunkowości (ang. Generally Accepted Accounting Principles)
  • ustawa akcyzowa – ustawa z 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym (DzU z 2023 r. poz. 1542)
  • ustawa emerytalna – ustawa z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2023 r. poz. 1251)
  • ustawa KAS – ustawa z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (DzU z 2023 r. poz. 615)
  • ustawa o KRS – ustawa z 20.08.1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (DzU z 2023 r. poz. 685)
  • ustawa o PCC – ustawa z 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (DzU z z 2023 r. poz. 170)
  • ustawa o VAT – ustawa z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (DzU z 2023 r. poz. 1570)
  • ustawa o zfśs – ustawa z 4.03.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 2023 r. poz. 998)
  • ustawa zasiłkowa – ustawa z 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2022 r. poz. 1732)
  • ustawa zdrowotna – ustawa z 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (DzU z 2022 r. poz. 2561)
  • usus – ustawa z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2023 r. poz. 1230)
  • uzpd – ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne
  • Założenia koncepcyjne MSSF Założenia koncepcyjne sprawozdawczości finansowej (Conceptual Framework for Financial Reporting)
pozostałe skróty:
  • CEIDG – Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej
  • EOG – Europejski Obszar Gospodarczy
  • FEP – Fundusz Emerytur Pomostowych
  • FGŚP – Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
  • FP – Fundusz Pracy
  • FS – Fundusz Solidarnościowy
  • IASB – Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości
  • IS – izba skarbowa
  • KAS – Krajowa Administracja Skarbowa
  • KIS – Krajowa Informacja Skarbowa
  • KNF – Komisja Nadzoru Finansowego
  • KRBR – Krajowa Rada Biegłych Rewidentów
  • KRS – Krajowy Rejestr Sądowy
  • KSB – Krajowe Standardy Badania
  • MF – Minister Finansów
  • MPiPS – Minister Pracy i Polityki Społecznej
  • MRiF – Minister Rozwoju i Finansów
  • MRiPS – Minister Rodziny i Polityki Społecznej
  • MSiG – Monitor Sądowy i Gospodarczy
  • NSA – Naczelny Sąd Administracyjny
  • PANA – Polska Agencja Nadzoru Audytowego
  • PIBR – Polska Izba Biegłych Rewidentów
  • PKD – Polska Klasyfikacja Działalności
  • pkpir – podatkowa księga przychodów i rozchodów
  • PPK – pracownicze plany kapitałowe
  • RM – Rada Ministrów
  • SA – sąd apelacyjny
  • sf – sprawozdanie finansowe
  • skok – spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa
  • SN – Sąd Najwyższy
  • SO – sąd okręgowy
  • TK – Trybunał Konstytucyjny
  • TSUE – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
  • UCS – urząd celno-skarbowy
  • UE – Unia Europejska
  • US – urząd skarbowy
  • WDT – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów
  • WNT – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów
  • WSA – wojewódzki sąd administracyjny
  • zfśs – zakładowy fundusz świadczeń socjalnych
Skróty w tekście
Spis treści artykułu
Spis treści:
Stowarzyszenie
Księgowych w Polsce
Najbliższe szkolenia on-line
07.10.2024 Fakturowanie 2024 – faktury zwykłe, ustrukturyzowane, uproszczone, korygujące, paragony, noty korygujące, dokumentowanie transakcji w grupie VAT SKwP Warszawa
07.10.2024 Korygowanie list płac i dokumentacji rozliczeniowej do ZUS SKwP Warszawa
07.10.2024 NKUP-y w małej i dużej firmie – czyli wszystko o wydatkach, których nie można zaliczać do kosztów w 2024 r SKwP Bielsko-Biała, SKwP Bydgoszcz, SKwP Częstochowa, SKwP Gorzów Wielkopolski, SKwP Lublin, SKwP Opole, SKwP Suwałki, SKwP Szczecin, SKwP Włocławek
07.10.2024 Ochrona sygnalistów – nowe obowiązki w firmach i biurach rachunkowych SKwP Częstochowa, SKwP Gorzów Wielkopolski, SKwP Opole, SKwP Suwałki, SKwP Włocławek
07.10.2024 Podatek minimalny CIT SKwP Legnica
07.10.2024 Podatek minimalny CIT w 2024 roku SKwP Bydgoszcz, SKwP Opole, SKwP Włocławek
07.10.2024 Estoński CIT – poruszenie kwestii problematycznych podatników SKwP Kraków
Kursy dla księgowych