Wypłata dywidendy w przypadku niedokonania odpisu z zysku na kapitał zapasowy spółki akcyjnej

Zgodnie z art. 66 ust. 7 i 8 uor rozwiązanie umowy o badanie sprawozdania finansowego (sf) jest możliwe jedynie w razie zaistnienia uzasadnionej podstawy, przy czym za uzasadnioną podstawę uznaje się w szczególności:

• wystąpienie zdarzeń uniemożliwiających spełnienie wymagań określonych: przepisami prawa dotyczącymi przeprowadzania badania, zasadami etyki zawodowej, w tym niezależności, krajowymi standardami wykonywania zawodu,
• niedotrzymanie warunków umowy innych niż skutkujące możliwością wyrażenia opinii z zastrzeżeniami, opinii negatywnej lub odmowy wyrażenia opinii,
• przekształcenia, zmiany właścicielskie, zmiany organizacyjne uzasadniające zmianę firmy audytorskiej lub nieprzeprowadzenie badania.

Różnice poglądów co do stosowania zasad (polityki) rachunkowości bądź standardów badania nie stanowią uzasadnionej podstawy do rozwiązania umowy o badanie sf.

Uor w powyższym przepisie nie różnicuje obowiązków w zakresie rozwiązania umowy o badanie w zależności od tego, czy jest to badanie ustawowe (obligatoryjne), czy dobrowolne (fakultatywne).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 uobr przez „badanie ustawowe” rozumie się badanie rocznego skonsolidowanego sf grupy kapitałowej lub badanie rocznego sf, którego obowiązek przeprowadzania wynika z art. 64 uor, innych ustaw lub prawa UE, przeprowadzane zgodnie z krajowymi standardami badania.

W myśl art. 2 pkt 2 uobr przez „badanie dobrowolne” rozumie się badanie rocznego sprawozdania finansowego, które jest przeprowadzane na podstawie decyzji badanej jednostki, a nie na podstawie art. 64 uor, innych ustaw lub prawa UE, przeprowadzane zgodnie z krajowymi lub innymi standardami badania, a także badanie rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej przeprowadzane zgodnie ze standardami innymi niż krajowe standardy badania.

Naszym zdaniem w przedstawionej sytuacji należałoby się zgodzić, że przyczyna wskazana przez spółkę umożliwia rozwiązanie umowy. Badanie nie jest obowiązkowe, a jego przeprowadzenie stało się zbędne.

Przytoczony w uor katalog „uzasadnionych podstaw” jest otwarty, co oznacza, że inne – uzasadnione – okoliczności mogą świadczyć o tym, iż rozwiązanie umowy o badanie sf stanowi racjonalną decyzję. W przedstawionej sytuacji nie występują natomiast „różnice poglądów w zakres

O rozwiązaniu umowy o badanie sf (dotyczy to zarówno badań ustawowych, jak i dobrowolnych) kierownik jednostki oraz firma audytorska są zobowiązane, zgodnie z art. 66 ust. 9 uor, poinformować niezwłocznie, wraz z podaniem wyjaśnienia przyczyn rozwiązania umowy, PANA, a w przypadku jednostki zainteresowania publicznego – także KNF.

Jednocześnie zgodnie z art. 79 pkt 8 uor, kto wbrew jej przepisom rozwiązuje umowę o badanie sf bez uzasadnionej podstawy lub nie informuje o rozwiązaniu tej umowy PANA, a w odpowiednich przypadkach KNF – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

W odniesieniu do wynagrodzenia (odszkodowania) za straty spowodowane odstąpieniem od badania istotna będzie treść umowy zawartej przez strony. Naszym zdaniem powinny one się porozumieć w kwestii odszkodowania za niewykorzystanie zarezerwowanego czasu na badanie i/lub częściowego wynagrodzenia za już wykonane prace, gdyż powód rozwiązania umowy nie leży po stronie firmy audytorskiej, która była gotowa do realizacji umowy.