Wypełnianie formularza INF-D-P do PFRON w przypadku pracowników zatrudnianych w ramach działalności statutowej pożytku publicznego i działalności gospodarczej

Klasyfikacja podmiotu jako przedsiębiorcy

Pojęcie przedsiębiorcy w prawie unijnym jest rozumiane bardzo szeroko i obejmuje wszystkie kategorie podmiotów zaangażowanych w działalność gospodarczą, niezależnie od formy prawnej i źródeł ich finansowania. Co więcej, nie ma znaczenia, czy prawo krajowe nadaje danemu podmiotowi status przedsiębiorcy ani czy jest on nastawiony na zysk. Zgodnie z orzecznictwem TSUE przez „działalność gospodarczą” należy rozumieć oferowanie towarów i usług na rynku, przy czym pojęcie to dotyczy zarówno działalności produkcyjnej, dystrybucyjnej, jak i usługowej (np. wyroki TSUE z 12.07.2012 r., C-138/11, i 1.07.2008 r., C-49/07). Przykładowo podmiot po zaklasyfikowaniu zgodnie z prawem krajowym jako fundacja lub stowarzyszenie może jednak zostać uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Ponadto klasyfikacja podmiotu jako przedsiębiorstwo zawsze odnosi się do konkretnej działalności. Podmiot, który prowadzi zarówno działalność gospodarczą, jak i niegospodarczą w przepisach unijnych uznaje się za przedsiębiorstwo jedynie w odniesieniu do działalności gospodarczej (tak np. w Komunikacie Komisji Europejskiej nr 2012/C8/02 w sprawie stosowania reguł UE w dziedzinie pomocy państw w odniesieniu do rekompensaty z tytułu usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (DzUrz UE C z 11.01.2012 r.).

Dwie stawki dofinansowania

W świetle powyższego w zakresie dofinansowania do wynagrodzeń z PFRON podmiot prowadzący jednocześnie działalność gospodarczą i niegospodarczą może być traktowany zarówno jako przedsiębiorca, jak i jako pracodawca nieprowadzący działalności gospodarczej – w zależności, czy pracownicy, których dotyczy dofinansowanie, są zatrudnieni przy działalności gospodarczej, czy przy innych formach działalności. W efekcie pracodawca, który prowadzi jednocześnie w świetle przepisów unijnych działalność gospodarczą i niegospodarczą, może pobierać dofinansowanie do wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych zarówno w wysokości 75%, jak i 90% kosztów płacy, co jest odnotowywane odpowiednio w imiennym formularzu INF-D-P.

Dwie różne stawki dofinansowania wynikają z art. 26a pkt 4 ustawy z 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (DzU z 2021 r. poz. 573), zgodnie z którym kwota miesięcznego dofinansowania nie może przekroczyć 90% faktycznie i terminowo poniesionych miesięcznych kosztów płacy, a w przypadku pracodawcy wykonującego działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej – 75% tych kosztów.

Aby pobierać dofinansowanie stanowiące równowartość 90% kosztów płacy, niepełnosprawny musi być zatrudniony w związku z niegospodarczą działalnością pracodawcy (np. w ramach statutowej działalności pożytku publicznego), a ponadto:

• działalność gospodarcza i niegospodarcza muszą być wyraźnie rozdzielone (także w zakresie źródeł ich finansowania),
• pracodawca musi być w stanie właściwie przypisywać koszty i przychody do poszczególnych rodzajów działalności (nie może zachodzić tzw. krzyżowe dotowanie działalności gospodarczej).

Wprawdzie brak rozdzielności rachunkowej obu kategorii działalności komercyjnej i niekomercyjnej nie uniemożliwia udzielenia podmiotowi wsparcia ze środków publicznych, a jedynie powoduje, że wsparcie – mimo że może dotyczyć działalności statutowej – powinno być w całości udzielane z uwzględnieniem przepisów o pomocy publicznej (a więc przy dofinansowaniu do 75% kosztów wynagrodzeń).

Niezbędne formularze

Jeżeli pracodawca będzie ubiegać się o dofinansowanie na pracowników zatrudnionych zarówno w części gospodarczej, jak i niegospodarczej prowadzonej działalności (a finansowanie obu rodzajów działalności można wyraźnie rozdzielić):

• na wniosku Wn-D w poz. 9 należy wybrać odpowiedni kod wielkości przedsiębiorcy, ustalony na podstawie zał. nr I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z 17.06.2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (DzUrz UE L 187 z 26.06.2014 r.) i zależny od liczby zatrudnionych pracowników oraz rocznych obrotów netto ze sprzedaży towarów, wyrobów, usług i operacji finansowych,
• na formularzu INF-D-P pracownika zatrudnionego:
  • w gospodarczej części działalności należy odpowiedzieć twierdząco na pyt. 46 (czy dofinansowanie stanowi pomoc publiczną), pyt. 47 (czy pracownik jest zatrudniony u pracodawcy prowadzącego działalność gospodarczą) i pyt. 48 (po uprzednim zbadaniu efektu zachęty na miesiąc podjęcia pracy przez osobę niepełnosprawną, której INF-D-P dotyczy – to warunek konieczny do otrzymania pomocy),
  • w wyodrębnionej niegospodarczej części działalności należy zaznaczyć „nie” przy pyt. 46 i 47, a „tak” przy pyt. 48 (mimo że pracodawca nie ma obowiązku badać efektu zachęty na tego pracownika),
• do wniosku Wn-D należy załączyć również formularz INF-O-PP, do którego składania zobowiązani są pracodawcy prowadzący działalność gospodarczą (dofinansowanie do wynagrodzeń stanowi dla nich pomoc publiczną).

Opisany w artykule sposób postępowania skonsultowano z Wydziałem ds. Analiz Departamentu ds. Rynku Pracy PFRON.