Wynajem powierzchni bloga pod reklamy internetowe – obowiązki podatkowe

Rozliczenie VAT

Niezarejestrowanie działalności gospodarczej nie zwalnia natomiast z obowiązków w zakresie VAT. Udostępnianie prowadzonej przez siebie strony internetowej pod reklamy stanowi bowiem działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Osoba wynajmująca powierzchnię swojej strony internetowej działa zatem jako podatnik VAT i wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu.

W tym przypadku mamy do czynienia z usługami elektronicznymi. Rozumie się przez to – zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy o VAT – usługi świadczone za pomocą środków komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 112.

Nabywca tych usług ma siedzibę w Irlandii i nie ma na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, dla którego usługi te byłyby świadczone. Dlatego miejscem ich opodatkowania jest – zgodnie z ogólną zasadą – terytorium państwa, w którym ten usługobiorca ma swoją siedzibę (art. 28b ust. 1 ustawy o VAT). W konsekwencji usługi te nie są opodatkowane VAT w Polsce, tylko w Irlandii.

Wystawianie faktur

Nie zwalnia to jednak polskiego usługodawcy z obowiązku wystawiania faktur dokumentujących wykonywane usługi. W tym zakresie Szef KAS nie zgodził się z wydaną w 2015 r. przez IS w Warszawie interpretacją (IPPP3/4512-165/15-2/KT) i zmienił ją 11.03.2022 r. (DOP7.8101.57.2020.FMLM).

Przypomniał, że art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT nakłada na podatników obowiązek wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, na rzecz innego podatnika VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Wymieniony art. 106a pkt 2 stanowi (w lit. a), że przepisy o fakturach stosuje się m.in. do świadczenia usług, których miejscem świadczenia jest terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ust. 1 tej ustawy. Są to m.in.:

• numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b (pkt 5),
• stawka podatku (pkt 12),
• suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
• kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).

Ponadto, jeżeli obowiązanym do rozliczenia podatku (od wartości dodanej) jest usługobiorca, to faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie” (pkt 18).

W przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a, faktura może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 10 i 12–14 (zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT).

Co prawda w świetle art. 106b ust. 2, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (zwolnienie podatników, u których sprzedaż roczna nie przekroczyła 200 tys. zł), ale przez sprzedaż należy rozumieć „odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz WDT” (zgodnie z definicją w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT). Innymi słowy „sprzedaż” obejmuje wszelkie czynności, których miejscem opodatkowania jest terytorium Polski. Świadczenie usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza Polską (w Irlandii), nie mieści się zatem w pojęciu „sprzedaży”.

Tym samym – jak stwierdził Szef KAS we wspomnianej interpretacji zmieniającej – nie ma tu zastosowania zwolnienie z obowiązku wystawienia faktury, o którym mowa w art. 106b ust. 2 ustawy o VAT. Nie ma przy tym znaczenia – dodał – czy polski usługodawca jest podatnikiem czynnym, czy zwolnionym podmiotowo z VAT. Obowiązek wystawiania faktur nie wyklucza bowiem możliwości korzystania przez usługobiorcę ze zwolnienia podmiotowego, na podstawie w art. 113 ust. 1 i 9. Przy ustalaniu prawa do tego zwolnienia należy brać pod uwagę wyłącznie czynności (sprzedaż), których miejscem opodatkowania jest Polska. Nie uwzględnia się świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju.

Jeżeli poza świadczeniem usług elektronicznych na rzecz usługobiorcy z Irlandii (które nie są opodatkowane w Polsce) podatnik nie wykonuje na terytorium kraju żadnej innej sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22, albo jeżeli ma taką sprzedaż, ale jej wartość nie przekroczy rocznego limitu 200 tys. zł, to może korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Nie zwalnia go to jednak – jak powiedzieliśmy – z obowiązku wystawiania faktur dokumentujących wykonanie usług opodatkowanych w Irlandii (art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Pozostałe obowiązki

Ponadto musi on:

• zarejestrować się jako podatnik VAT-UE (w myśl art. 97 ust. 1 w zw. z art. 97 ust. 3 oraz art. 100 ust. 1 pkt 4), z możliwością korzystania ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9,
• składać w US (wyłącznie elektronicznie) informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (VAT-UE), czyli o wykonanych usługach, których miejsce świadczenia i opodatkowania jest w tym wypadku w Irlandii,
• prowadzić ewidencję sprzedaży, zgodnie z art. 109 ust. 1 (jeżeli wybierze zwolnienie z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9).

W myśl art. 109 ust. 3a podatnicy świadczący usługi opodatkowane w innym kraju UE są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać: nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, ma zastosowanie odpowiednio art. 19a ust. 1–3 i 8.

Korzystając ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT, podatnik nie musi natomiast przesyłać do US plików JPK_V7 i to mimo wspomnianego już obowiązku rejestracji dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (składania informacji podsumowujących VAT-UE).