Droga Użytkowniczko, Drogi Użytkowniku, klikając AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU wyrazisz zgodę na to aby Rachunkowość Sp. z o.o. oraz Zaufani Partnerzy przetwarzali Twoje dane osobowe takie jak identyfikatory plików cookie, adresy IP, otwierane adresy url, dane geolokalizacyjne, informacje o urządzeniu z jakiego korzystasz. Informacje gromadzone będą w celu technicznego dostosowanie treści, badania zainteresowań tematami, dostosowania niektórych treści do lokalizacji z której jest odczytywana oraz wyświetlania reklam we własnym serwisie oraz w wykupionych przez nas przestrzeniach reklamowych w Internecie. Wyrażenie zgody jest dobrowolne.

Klikając w przycisk AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU wyrażasz zgodę na zapisanie i przechowywanie na Twoim urządzeniu plików cookie. W każdej chwili możesz skasować pliki cookie oraz ograniczyć możliwość zapisywania nowych za pomocą ustawień przeglądarki.

Wyrażając zgodę, pozwalasz nam na wyświetlanie spersonalizowanych treści m.in. indywidualne rabaty, informacje o wykupionych przez Ciebie usługach, pomiar reklam i treści.

AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU
Wydawnictwo Rachunkowość
Data publikacji: 2020-11-02
Rachunkowość

Wycena zapasu produktów

Zgodnie z art. 28 ust. 3 uor, jeżeli nie można ustalić kosztu wytworzenia produktu, wycenia się go według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto ze sprzedaży, a w przypadku produktów w toku – także z uwzględnieniem stopnia ich przetworzenia.
Czy od dokonanej w powyższy sposób wyceny należy odjąć koszty:
1) będące konsekwencją niewykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych?
2) ogólnego zarządu, które nie są związane z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje na dzień wyceny?
3) magazynowania wyrobów gotowych i półproduktów (o ile poniesienie tych kosztów nie jest niezbędne w procesie produkcji)?
4) sprzedaży produktów?

Wycena produktów gotowych zamiast po koszcie wytworzenia, w cenie sprzedaży netto pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto – co dopuszcza uor (art. 28 ust. 3) – stanowi odstępstwo od ogólnej zasady. Mogą ją, naszym zdaniem, stosować jednostki:

  • w których następuje tzw. produkcja łączna (sprzężona) – do wyceny produktów ubocznych,
  • tylko okazjonalnie zajmujące się produkcją,
  • produkujące, zwłaszcza małe i mikro, w których byłoby nieopłacalne prowadzenie rachunku kosztów, a stan zapasów produktów gotowych i niezakończonych jest nieznaczny, przy czym są to produkty przeznaczone dla anonimowego odbiorcy (a nie produkcja jednostkowa lub małoseryjna na indywidualne zamówienie).

Cena sprzedaży netto pomniejszona o przeciętny zysk brutto osiągany przy sprzedaży produktów stanowi ekwiwalent kosztu wytworzenia. Za cenę sprzedaży netto składnika aktywów, a więc i produktów, przyjmuje się, zgodnie z art. 28 ust. 5 uor, możliwą do uzyskania na dzień bilansowy cenę jego sprzedaży bez VAT i podatku akcyzowego:

  • pomniejszoną o rabaty, opusty itp. przyznane na podstawie faktur korygujących, koszty przystosowania składnika aktywów do sprzedaży i dokonania tej sprzedaży,
  • powiększoną o należną dotację (dopłatę) do cen w następnym roku obrotowym.

[1] Więcej wyjaśnień na ten temat w: Z. Fedak, Wycena zapasu produktów, „Rachunkowość” nr 3–5/2019.

Jak widać, z czterech składników kosztów działalności operacyjnej, niewliczanych do kosztów wytworzenia zapasu produktów (art. 28 ust. 3), od ceny sprzedaży netto odejmuje się tylko koszty sprzedaży (głównie transportu i opakowań wysyłkowych).

Biorąc pod uwagę, że rabaty i opusty, koszty sprzedaży i przeciętny zysk brutto ustala się dla całej sprzedanej produkcji, konieczne jest wyliczenie odpowiednich wskaźników procentowych, za pomocą których należy pomniejszyć ceny sprzedaży (bez VAT i podatku akcyzowego)[1].