Wezwanie w ramach czynności sprawdzających do korekty deklaracji w związku z nieprawidłowościami w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP Box

Zdecydowanie nie, a podstępowanie US należy uznać za niewłaściwe. Czynności sprawdzające, uregulowane w Dziale V Op, służą przede wszystkim sprawdzeniu terminowości oraz formalnej poprawności składanych przez podatników deklaracji i innych dokumentów. W tym świetle nie sposób nie zauważyć błędów formalnych, które w tej sprawie popełnił sam organ podatkowy:

• wezwania w ogóle nie sposób uznać za doręczone, gdyż zgodnie z art. 280 Op do doręczeń w ramach czynności sprawdzających stosuje się odpowiednio przepisy Rozdz. 5 Działu IV tej ustawy, a te nie przewidują możliwości doręczania za pomocą zwykłej wiadomości e-mail,
• kary porządkowej nie można zastosować do niezłożenia przez podatnika korekty deklaracji na żądanie organu podatkowego, wystosowanego w ramach czynności sprawdzających; ten czyn nie mieści się w zamkniętym katalogu podlegających karze porządkowej czynów, zawartym w art. 262 § 1 Op,
• zasadą jest, że podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku (zob. np. art. 45 ust. 6 updof). Tak więc drogą do zmiany wysokości podatku należnego, w stosunku do wykazanego przez podatnika w złożonej deklaracji, jest wszczęcie podstępowania podatkowego i wydanie odpowiedniej decyzji, a nie wymuszanie „dobrowolnej” korekty tego zeznania za pomocą wezwania w ramach czynności sprawdzających i grożenia karą porządkową.

W prowadzonej odrębnej od pkpir ewidencji podatnik ma obowiązek (art. 30cb ust. 1 pkt. 1–4 oraz ust. 2 updof):

1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (kwalifikowane IP),

2) zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane IP,

3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,

4) zapewnić ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych IP – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane IP, a w prowadzonej ewidencji nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3.

Przede wszystkim należy zauważyć, że wyżej przytoczone przepisy wcale nie wymagają od podatnika, aby ewidencja była prowadzona w jakiejkolwiek szczególnej formie. W szczególności nie ma wymogu, by ewidencja ta nie wykazywała podobieństwa do pkpir ani też nakazu wyodrębniania każdego kwalifikowanego IP w ściśle określony sposób, poprzez wskazywanie lp., daty zdarzenia gospodarczego, numeru dowodu księgowego itd. Innymi słowy podatnik sam decyduje, w jaki sposób wyodrębnia każde kwalifikowane IP.

Ponadto może się zdarzyć, że przychody podatnika odnoszą się tylko i wyłącznie do jednego kwalifikowanego IP i wówczas nie ma możliwości ani potrzeby wyodrębniania go, gdyż nie ma go z czego wyodrębniać. Prawodawca przewidział także sytuacje, w których wyodrębnienie każdego kwalifikowanego IP oraz związanych z każdym z nich przychodów i kosztów nie jest możliwe – w takim przypadku wystarczające jest ustalenie w ewidencji łącznego dochodu z kwalifikowanego IP.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, że wezwanie do złożenia korekty deklaracji jest co najmniej przedwczesne. Jeśli organ podatkowy ma wątpliwości co do zgodności ewidencji z ww. wymaganiami prawnymi, to powinien wskazać, z czego one konkretnie wynikają.

Zgodnie z art. 280 Op do czynności sprawdzających stosuje się odpowiednio także przepisy Rozdz. 1 Działu IV tej ustawy, co w szczególności oznacza, że organ podatkowy zobowiązany jest działać na podstawie przepisów prawa (art. 120), a także w sposób wnikliwy (art. 125) i budzący zaufanie do organu podatkowego (art. 121 § 1) oraz podejmować wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego (art. 122).