Ustalenie statusu małego podatnika w celu zastosowania 9% stawki CIT

Jak potwierdziła KIS w interpretacji z 19.03.2019 (0111-KDIB2-3.4010.34.2019.1.HK), przychodem jest wartość obrotu ze sprzedaży, a nie wartość uzyskanej marży, gdyż zawarta w art. 4a pkt 10 updop definicja „małego podatnika” odwołuje się do wartości przychodu (obrotu) ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego VAT).

W myśl art. 19 ust. 1d updop 9% stawka CIT (po spełnieniu również innych warunków określonych w updop) może być stosowana wyłącznie przez podatnika:

• posiadającego status małego podatnika lub
• rozpoczynającego działalność – w roku jej rozpoczęcia (o ile nie powstał w wyniku operacji restrukturyzacyjnych, o których jest mowa dalej).

Pojęcie „małego podatnika” zostało zdefiniowane w art. 4a pkt 10 updop. Jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1,2 mln euro. Od 2020 limit ten będzie podwyższony do 2 mln euro (mocą ustawy z 9.11.2018 o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym, DzU poz. 2244).

Przeliczenie kwot w euro na złote następuje według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 tys. zł. W 2019 stawka CIT 9% może być zatem stosowana przez podatnika, którego przychód ze sprzedaży wraz z VAT w poprzednim roku podatkowym (2018 – jeśli rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym) nie przekroczył 5 135 000 zł (kurs średni NBP z 1.10.2018 wyniósł 4,2795 zł).

Pojęcie „przychodu ze sprzedaży”, którym się posłużono w art. 4a pkt 10 updop, budzi liczne wątpliwości. Interpretacje organów podatkowych potwierdzają, że chodzi o wszelkie przychody ze sprzedaży danego podatnika, w tym zwolnione od podatku dochodowego, z wyłączeniem przychodów osiąganych z innego tytułu niż sprzedaż (jak np. uzyskane odszkodowania, odsetki od środków finansowych na rachunku bankowym, dotacje, dopłaty lub refundacje kosztów).

Taka interpretacja „przychodu ze sprzedaży” koreluje z tożsamą regulacją w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy o VAT, w myśl której przez „małego podatnika” rozumie się podatnika od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1,2 mln euro. Z kolei „sprzedażą” w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz WDT (zob. interpretacja KIS z 7.11.2017, 0111-KDIB2-1.4010.212.2017.1.ZK).

W piśmie z 20.09.2018 (0114-KDIP2-2.4010.332.2018.1.AG) KIS wskazała jednak, że odwoływanie się do definicji „sprzedaży” zawartej w ustawie o VAT, dla potrzeb ustalenia „wartości przychodów ze sprzedaży” w rozumieniu updop nie zawsze jest uzasadnione. Wskazać bowiem należy na możliwe istotne rozbieżności, które mogą powstać pomiędzy wartością sprzedaży ustaloną na podstawie ustawy o VAT a przychodem ze sprzedaży według updop. Istnieją bowiem sytuacje, w których określona sprzedaż nie podlega podatkowi VAT (np. sprzedaż usług poza terytorium kraju), a podlega CIT, i odwrotnie, sprzedaż, która podlega opodatkowaniu VAT, a nie podlega opodatkowaniu CIT.

Przychodem ze sprzedaży na potrzeby definicji małego podatnika nie jest przy tym wyłącznie przychód z działalności operacyjnej podatnika (podstawowego zakresu jego działalności), ale także z transakcji okazjonalnych, jednorazowych – np. ze sprzedaży środka trwałego, co potwierdza interpretacja KIS z 4.04.2019 (0114-KDIP2-2.4010.76.2019.1.PP).

W opisanym przypadku przychód hurtowni ze sprzedaży wraz z kwotą należnego VAT niewątpliwie przekroczył kwotę graniczną 5 135 000 zł, nie ma więc ona prawa do stosowania 9% stawki CIT.