Ustalenie podstawy wymiaru zasiłku z ubezpieczenia wypadkowego zleceniobiorcy

Przychód zleceniobiorcy stanowiący podstawę wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego należy pomniejszyć o kwotę wynikającą ze stawki procentowej określonej dla ubezpieczenia chorobowego, tj. o 13,71% tego przychodu.

Ubezpieczenie chorobowe jest dla zleceniobiorcy dobrowolne (art. 11 ust. 2 usus). Jeżeli nie przystąpi on do tego ubezpieczenia, nie przysługują mu ew. świadczenia z tytułu niezdolności do pracy, jakie to ubezpieczenie gwarantuje, tj. zasiłek chorobowy, macierzyński, opiekuńczy i świadczenie rehabilitacyjne.

Zleceniobiorca musi natomiast zostać objęty obowiązkowo ubezpieczeniem wypadkowym, co wynika z art. 12 ust. 1 usus.

W przypadku gdy świadczenia z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby z ubezpieczenia nie przysługują, w związku z okolicznościami określonymi w art. 21 ust. 1 ustawy wypadkowej, tj.:

• gdy wyłączną przyczyną wypadku było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa,
• ubezpieczony, będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających bądź substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku,

zleceniobiorca ma prawo do świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, jeżeli do niego przystąpił. Oznacza to, że jeżeli zleceniobiorca nie przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, a świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego mu nie przysługują z określonych wyżej przyczyn, to w razie choroby zasiłek chorobowy nie przysługuje mu w ogóle.

W rozpatrywanym przypadku zleceniobiorca nie przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i jednocześnie nie występują okoliczności dotyczące braku uprawnień do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego. Wątpliwości dotyczą jedynie ustalenia podstawy wymiaru tego zasiłku, a konkretnie, jakiego potrącenia dokonać z przychodu – w wysokości 13,71% (jak przy ubezpieczeniu chorobowym), czy 11,26% (jak przy ubezpieczeniu wypadkowym), biorąc pod uwagę, że zleceniobiorca nie podlega ubezpieczeniu chorobowemu.

Rozwiązanie tego problemu wynika z art. 7 ustawy wypadkowej. Zgodnie z tym przepisem przy ustalaniu prawa do świadczeń z tytułu choroby (przysługujących z ustawy wypadkowej), podstawy wymiaru i ich wysokości, a także przy ich wypłacie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy zasiłkowej, z uwzględnieniem ustawy wypadkowej.

Powołany przepis odsyła w tym zakresie do art. 48 ust. 1 w zw. z art. 3 pkt 4 ustawy zasiłkowej, z których wynika, że podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem, np. zleceniobiorcy, stanowi przeciętny miesięczny przychód za 12 mies. kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, a za przychód zleceniobiorcy uważa się kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe.

W opisanej sytuacji podstawę wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego dla zleceniobiorcy, który uległ wypadkowi przy wykonywaniu umowy zlecenia, bez wątpienia stanowi zatem przychód określony w tej umowie, po pomniejszeniu go o kwotę wynikającą ze stawki procentowej określonej w ustawie zasiłkowej dla ubezpieczenia chorobowego, tj. 13,71%.