Usługa na rzecz zagranicznego przedsiębiorcy świadczona przez podatnika zwolnionego z VAT

Wynagrodzenie za usługę na rzecz przedsiębiorcy z innego kraju UE nie wpłynie na wartość sprzedaży uwzględnianej przy ocenie, czy doszło do przekroczenia limitu 200 tys. zł rocznie. Limit ten wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku powinni wziąć dodatkowo pod uwagę art. 113 ust. 9). Przepis ten stanowi, że ze zwolnienia podmiotowego mogą korzystać podatnicy, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 tys. zł.

Jeżeli ten warunek jest spełniony, zwolnienie obowiązuje tak długo, jak długo sprzedaż nie przekroczy tej samej kwoty w roku bieżącym. Jeśli przekroczy, zwolnienie traci moc, począwszy od pierwszej czynności, która sprawiła, że wartość sprzedaży przekroczyła 200 tys. zł (art. 113 ust. 5 ustawy o VAT).

Trzeba przy tym podkreślić, że wskazany limit odnosi się do sprzedaży. Pojęcie to zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, stanowiącym, że ilekroć w ustawie mowa jest o sprzedaży, rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Oznacza to, że wykonanie usługi może wpłynąć na przekroczenie omawianego limitu tylko wtedy, gdy jest to usługa świadczona na terytorium Polski. W przypadku usługi świadczonej na rzecz przedsiębiorcy z innego kraju UE (a także spoza UE) warunek ten nie jest spełniony. Decydują o tym regulacje ustawy o VAT, odnoszące się do miejsca świadczenia usług.

W ich świetle każdy przedsiębiorca, z UE czy spoza UE, uważany jest za podatnika – zgodnie z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy o VAT. Jednocześnie, w myśl art. 28b ust. 1, uważa się, że usługa wykonana na rzecz tak rozumianego podatnika świadczona jest w kraju jego siedziby. Dalsze ustępy tego artykułu przewidują odstępstwa od ww. zasady, odnoszące się do szczególnych okoliczności, takich jak świadczenie usług na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności (np. oddziału) usługobiorcy, położonego w innym kraju niż kraj siedziby, czy świadczenia usług na potrzeby osobiste.

Nic jednak nie wskazuje, by którykolwiek z tych wyjątków zachodził w sytuacji opisanej w pytaniu. Usługa wykonana przez polskiego przedsiębiorcę, jako usługa na rzecz zagranicznego podatnika, świadczona będzie zatem – w rozumieniu ustawy o VAT – za granicą. W związku z tym jej wartość nie powiększy wartości sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, a co za tym idzie, powinna być pominięta przy ocenie, czy sprzedaż przedsiębiorcy mieści się w limicie sprzedaży zwolnionej (200 tys. zł), o którym mowa w art. 113 ust. 1 i nast. tej ustawy.

Wniosek ten ma potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, m.in. w pismach KIS z 30.03.2020 (0111-KDIB3-3.4012.49.2020.1.PJ), 1.08.2018 (0114-KDIP1-2.4012.460.2018.1.PC) i 26.04.2018 (0114-KDIP1-2.4012.120.2018.3.RD).