Tajemnica przedsiębiorstwa – jak wpływa na treść WIS

Co do zasady, dyrektor KIS ma obowiązek usuwać dane objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, jednak w wielu przypadkach usuwane dane nie mają takiego charakteru, np. gdy przedsiębiorca ma obowiązek podania ich na opakowaniu produktu.

Zgodnie z art. 42i ustawy o VAT WIS, wraz z wnioskami o ich wydanie, decyzje Szefa KAS o zmianie albo o uchyleniu WIS oraz decyzje dyrektora KIS o zmianie WIS, po usunięciu danych identyfikujących podatnika, zamawiającego i inne podmioty wskazane we wniosku o wydanie WIS oraz danych objętych tajemnicą przedsiębiorstwa są zamieszczane, bez zbędnej zwłoki, w Biuletynie Informacji Publicznej KIS.

Ustawa o VAT ani inne przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „tajemnica przedsiębiorstwa”.

Według definicji z art. 11 ust. 2 ustawy z 16.04.1993 o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (DzU z 2020 poz. 1913) przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.

Z kolei art. 2 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z 8.06.2016 w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem i ujawnianiem (DzUrz UE L 2016.157.1) definiuje tajemnicę przedsiębiorstwa jako takie informacje, które spełniają wszystkie następujące wymogi:

• są poufne w tym sensie, że jako całość lub w szczególnym zestawie i zbiorze ich elementów nie są ogólnie znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów, które zwykle zajmują się tym rodzajem informacji,
• mają wartość handlową dlatego, że są objęte tajemnicą,
• zostały poddane przez osobę, która zgodnie z prawem sprawuje nad nimi kontrolę, rozsądnym w danych okolicznościach działaniom dla utrzymania ich w tajemnicy.

Nie są więc tajemnicą przedsiębiorstwa informacje powszechnie znane i łatwo dostępne.

Spójrzmy np. na WIS z 28.08.2020 (0115-KDST2-2.450.946.2020.1.MB), dotyczącą suplementu diety:

Szczegółowy opis towaru.

(…) – towar jest „suplementem diety” (…), przeznaczony do bezpośredniego spożycia. (…).

Składniki: (…).

Dyrektor KIS uznał zatem za tajemnicę przedsiębiorstwa informacje, które są powszechnie znane, gdyż na podstawie § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 9.10.2007 w sprawie składu oraz oznakowania suplementów diety (DzU z 2018 poz. 1951) zawartość witamin i składników mineralnych oraz innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny efekt fizjologiczny obecnych w suplemencie diety deklaruje się w oznakowaniu w postaci liczbowej, a jednostki używane do określania zawartości witamin i składników mineralnych muszą być zgodne z zał. nr 1 do tego rozporządzenia.

Poniżej inna WIS z 18.06.2020 (0115-KDST1-1.450.21.2020.2.AW), dotycząca produktu mleczarskiego:

Szczegółowy opis towaru.

(…).

Skład surowcowy (…).

Również w tym przypadku dyrektor KIS uznał zatem za tajemnicę przedsiębiorstwa informacje, które są powszechnie znane, gdyż art. 9 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z 25.10.2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (DzUrz UE L 2011.304.18) stanowi, że co do zasady obowiązkowe jest podanie następujących danych szczegółowych:

• nazwa żywności,
• wykaz składników,
• wszelkie składniki lub substancje pomocnicze w przetwórstwie wymienione w zał. II lub uzyskane z substancji bądź produktów wymienionych w zał. II, powodujące alergie lub reakcje nietolerancji, użyte przy wytworzeniu lub przygotowywaniu żywności i nadal obecne w produkcie gotowym, nawet jeżeli ich forma uległa zmianie,
• ilość określonych składników lub kategorii składników.

Można więc uznać, że praktyka polegająca na usuwaniu danych o nazwie towaru i jego składzie, gdy chodzi np. o produkty spożywcze, nie jest zgodna z art. 42i ustawy o VAT, gdyż usuwane dane nie są objęte tajemnicą przedsiębiorstwa.

Tym samym można podejrzewać, że dyrektor KIS narusza art. 9d ustawy z 6.09.2001 o dostępie do informacji publicznej (DzU z 2020 poz. 2176), bo treść takich WIS przekazywanych do BIP KIS nie jest zgodna z przepisami prawa.

Co ciekawe, gdy ten sam przedsiębiorca w sprawie tego samego towaru zwróci się do dyrektora KIS o wydanie WIS i do dyrektora IAS w Warszawie o wydanie WIT (wiążącej informacji taryfowej), publicznie dostępna WIT będzie zawierała pełny opis towaru.