Sposób księgowego rozliczenia kosztów wyposażenia bez wpływu na ich ujęcie podatkowe

Tak wynika z interpretacji KIS z 17.05.2021 (0111-KDIB2-1.4010.65.2021.1.MK).

Spółka z o.o., która wystąpiła o interpretację, wskazywała, że kupione przez nią wyposażenie będzie służyło w dłuższym okresie czasu (z założenia 24 mies.). Aby zachować zasadę współmierności kosztów, koszty te dla celów bilansowych są rozliczane w czasie, jako czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów. Ich wartość jest dzielona przez liczbę miesięcy, których dotyczą, a wynikła z tego kwota zaliczana w każdym miesiącu w poczet kosztów. Zapewnia to jasny i rzetelny obraz rentowności danego produktu oraz sytuacji finansowej spółki. Według przyjętych zasad rozliczane międzyokresowo koszty są ujmowane jako koszt działalności operacyjnej – zużycie materiałów i energii.

Identycznie traktowane są inne wydatki spółki: pakiety ogłoszeń rekrutacyjnych, dostęp do serwisów finansowo-księgowych, opłata roczna dotycząca zezwolenie na handel, roczne i 2-letnie podpisy kwalifikowane (ich przedłużenie na takie okresy).

Na gruncie CIT są to koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, czyli tzw. koszty pośrednie. Zdaniem spółki wszystkie te koszty, wynikające ze zdarzeń, których skutek jest rozłożony w czasie, rozliczane jako czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów, powinny być identyfikowane jako koszty podatkowe zgodnie z przyjętymi przez spółkę zasadami ujmowania kosztów dla celów bilansowych.

Na taki sposób ich ujęcia wskazuje art. 15 ust. 4d updop, z którego wynika, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ponieważ opisane koszty dotyczą okresu wykraczającego poza rok podatkowy, w dacie ich zaksięgowania za koszt podatkowy należy uznać tę ich część, która odnosi się do danego roku podatkowego, natomiast pozostała część musi być zidentyfikowana jako koszt podatkowy w latach następnych. Na potwierdzenie swojego stanowiska spółka przywołała pismo KIS z 9.04.2019 (IBPB-1-2/4510-237/15-2/PH).

Organ wydający interpretację nie zgodził się ze spółką. KIS wskazała, że o tym, czy w istocie dany wydatek z uwagi na swój charakter nie może zostać przyporządkowany do długości okresu, którego dotyczy, decydują przepisy prawa podatkowego, a nie sposób jego księgowania na potrzeby prawa bilansowego (w szczególności nie ma znaczenia, czy dany wydatek ujęto w księgach rachunkowych/zaksięgowano na koncie kosztowym, czy nie). Zapisy w księgach nie mogą tworzyć ani też modyfikować materialnego prawa podatkowego.

Zdaniem KIS nie można uznać, że nierozliczane poprzez odpisy amortyzacyjne koszty związane z nabyciem wyposażenia hali produkcyjnej z uwagi na swój charakter powinny być powiązane z okresem przekraczającym rok podatkowy. Powyższe wydatki są bieżącymi wydatkami ponoszonymi przez wnioskodawcę. Fakt, że wyposażenie to będzie służyło w dłuższym okresie czasu, nie umożliwia powiązania tego wydatku z konkretnym okresem czasu.

W takim przypadku rozliczenie kosztów nabycia wyposażenia hali produkcyjnej (…) dla celów rachunkowych, poprzez czynne rozliczenia międzyokresowe przez okres 24 mies., nie ma znaczenia dla celów podatkowych. Rozliczenie odpowiednio udokumentowanych wydatków, jako kosztów nabycia wyposażenia hali produkcyjnej, powinno następować w dacie poniesienia kosztu, tj. w dniu, w którym ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych.

(…) W zakresie wszelkich wydatków stanowiących na gruncie updop pośrednie koszty uzyskania przychodów, które w momencie poniesienia, dla celów księgowych, są ujmowane na innych kontach niż kosztowe (tj. nie są księgowane jako koszt), podatnik jest uprawniony do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

KIS stwierdziła też, że również inne wskazane przez spółkę wydatki – o ile nie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy – co do zasady powinny być rozliczone w opisany wyżej sposób.

Zdaniem KIS użyty w art. 15 ust. 4d updop zwrot „dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy” obejmuje wydatki dotyczące usług (świadczeń) wykonywanych w kilku okresach. Nie dotyczy zaś wydatków związanych ze świadczeniami wykonywanymi jednorazowo, lecz wykorzystywanymi lub odnoszącymi skutek przez dłuższy czas. O tym, czy w istocie dany wydatek z uwagi na swój charakter nie może zostać przyporządkowany do długości okresu, którego dotyczy, decydują ostatecznie przepisy prawa podatkowego, a nie sposób jego księgowania na potrzeby prawa bilansowego.

Natomiast wydatki dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy (np. wskazane przez spółkę wydatki z tytułu 2-letnich podpisów kwalifikowanych, ich przedłużenie na te okresy) należy zaliczyć proporcjonalnie do okresów, których dotyczą.