Przychód ze sprzedaży składników majątku po zaprzestaniu działalności opodatkowanej ryczałtem ewidencjonowanym

Podatnik ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dzień likwidacji działalności sporządza spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków (remanentem nie obejmuje się wyposażenia). Towary ujęte w spisie wycenia w terminie 14 dni od jego zakończenia, a wartość spisu wpisuje do ewidencji przychodów według poszczególnych rodzajów jego składników lub w jednej pozycji (sumie), jeżeli na podstawie spisu sporządził odrębne szczegółowe zestawienie jego poszczególnych składników (zestawienie przechowuje się z ewidencją przychodów za rok podatkowy, w którym zlikwidował działalność gospodarczą).

Ponadto podatnik ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych sporządza wykaz składników majątku, obejmujący m.in. środki trwałe, towary i wyposażenie pozostałe na dzień likwidacji działalności (art. 20 ust. 6 uzpd).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. f i ust. 10 uzpd przychody z odpłatnego zbycia składników majątku trwałego, które zostały uprzednio wycofane z działalności, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wycofane, a dniem ich zbycia nie upłynęło 6 lat, są opodatkowane ryczałtem, którego stawka wynosi:

• dla rzeczy ruchomych – 3%,
• dla praw majątkowych i nieruchomości (z wyjątkiem tzw. nieruchomości mieszkalnych, których zbycie nie rodzi przychodu z działalności gospodarczej) – 10%.

Przepisy te nie odnoszą się jednak wprost do opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia składników majątku, pozostałych na dzień likwidacji działalności (dotyczą składników wycofanych z działalności), co może budzić wątpliwości. Jednak za opodatkowaniem ryczałtem zbycia majątku polikwidacyjnego przemawia po pierwsze to, że w myśl art. 6 ust. 1 uzpd podatek ten obejmuje wszystkie przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 updof, a więc m.in. przychód z odpłatnego zbycia składników majątku polikwidacyjnego.

Po drugie, zbywając odpłatnie te składniki majątku, były przedsiębiorca „ryczałtowiec” uzyskuje przysporzenie majątkowe.

Po trzecie nie ma uzasadnionych przesłanek do wyłączenia z opodatkowania zbycia majątku polikwidacyjnego, skoro opodatkowane są przychody z odpłatnego zbycia majątku uprzednio wycofanego z działalności gospodarczej. Także organy podatkowe stoją na stanowisku, że w wyniku likwidacji działalności następuje wycofanie z niej składników majątku, które pozostały na dzień jej zakończenia.

Przepisy tego wprost nie regulują, ale jak wyjaśniają organy podatkowe, do opodatkowania składników majątku polikwidacyjnego stosuje się formę wybraną na dany rok podatkowy, w którym nastąpiło ich odpłatne zbycie, a jeśli podatnik nie wybrał formy opodatkowania (ponieważ nie było takiej potrzeby) w roku, w którym uzyskał dochód – ostatnią zgłoszoną we właściwym US.

Przyjmując zatem, że zbycie majątku polikwidacyjnego podlega opodatkowaniu ryczałtem ewidencjonowanym (a więc w tej samej formie, jaką stosował podatnik, prowadząc działalność gospodarczą), to sprzedaż środka trwałego (samochodu) będzie opodatkowana stawką 3%, a towarów handlowych taką samą stawką, jaką podatnik opłacał przed likwidacją działalności (np. pismo IS w Łodzi z 8.05.2013 r., IPTPB1/415-108/13-2/AG). Jeśli więc podatnik prowadził działalność usługową w zakresie handlu, właściwa jest stawka 3%.