Przychód z dzierżawy znaku towarowego objęty ryczałtem

Potwierdził to NSA w wyroku z 13.02.2024 r. (II FSK 796/22).

Spor dotyczył tego, czy przychód z tytułu zawarcia przez skarżącego (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) ze spółką umowy dzierżawy znaku towarowego stanowi przychód z praw majątkowych (art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 updof), czy przychód z dzierżawy prawa majątkowego (art. 10 ust. 1 pkt 6 updof).

W ocenie NSA przychód ten należy zakwalifikować do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6, a nie w art. 10 ust. 1 pkt 7 updof, co umożliwia opodatkowanie go ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z uzpd.

Z art. 693 § 1 Kc wynika, że przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do użycia i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Natomiast art. 709 Kc wskazuje, że przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw. Przedmiotem dzierżawy mogą być zatem, poza rzeczami, również prawa majątkowe i niemajątkowe, jeżeli ze względu na właściwości nadają się do używania i pobierania pożytków oraz można nimi rozporządzać w tym zakresie.

Jak czytamy w uzasadnieniu wyroku, skarżący określił przesłanki prawne planowanej umowy, które stanowią przedmiot umowy dzierżawy, jakim są w tym wypadku prawa majątkowe. Mają one istotne znaczenie dla określenia źródła przychodów. Z treści art. 10 ust. 1 pkt 6 updof wynika, że zawiera on wyłączenie odnoszące się tylko do składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. (…) Tym samym w przypadku zawarcia umowy dzierżawy znaku towarowego nie mamy do czynienia ze źródłem przychodu z prawa majątkowego, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7, lecz z pkt 6 updof.

Podobne stanowisko NSA zajął również w wyroku z 8.11.2019 r. (II FSK 3715/17).