Przegląd orzeczeń i interpretacji - 49

Dopłaty dla producentów jabłek bez VAT

Wsparcie otrzymane przez producentów, którzy wycofali ze sprzedaży owoce w związku z zakazem ich przywozu z UE do Federacji Rosyjskiej, nie jest opodatkowane VAT.

Brak jest podstaw do uznania, by miało na celu sfinansowanie konkretnej czynności opodatkowanej, a tylko w takiej sytuacji można uznać, że ma ono bezpośredni wpływ na cenę i stanowi element wynagrodzenia. Zostało przekazane w celu pokrycia kosztów nieodpłatnej dostawy owoców i warzyw na rzecz ściśle określonych podmiotów, ma więc charakter jedynie zakupowy. Nie można uznać, że przekazanie owoców nastąpiło w zamian za otrzymaną przez skarżącą należność, skoro jednym z koniecznych warunków uzyskania wsparcia było nieodpłatne przekazanie tych produktów.

Wyrok NSA z 30.10.2018 (I FSK 2057/16).

Unijne dopłaty do jabłek z VAT

W związku z wycofaniem jabłek z rynku wnioskodawca uzyskał kwotę tymczasowego nadzwyczajnego wsparcia. Nie była ona zależna od odmiany i ceny rynkowej owoców, lecz od ich ilości, potwierdzenia faktu wycofania z rynku i przekazania organizacji pożytku publicznego (bankom żywności) do bezpłatnej dystrybucji.

Przekazanie owoców na rzecz ww. organizacji jest w istocie odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, za którą wynagrodzeniem jest kwota dopłaty otrzymana w ramach wsparcia unijnego. Co prawda dostawa nastąpiła na rzecz innych podmiotów niż te, które dokonały płatności, jednak charakter należności dla wnioskodawcy przesądza o uznaniu, że ARiMR, przekazując dopłaty w imieniu UE, przekazała w rzeczywistości należność za dostawę jabłek. 

Jedynie dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności nie podlegają VAT. Natomiast w omawianej sytuacji dopłata była uzależniona od ilości owoców (towarów) przekazanych do banków żywności, zatem podlega opodatkowaniu – jest zapłatą za dostarczone owoce i w myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT stanowi podstawę opodatkowania VAT.

Interpretacja KIS z 19.12.2018 (0114-KDIP1-2.4012.648.2018.2.KT).

Rezygnacja z dochodzenia roszczeń to nie rabat

Zgodnie z art. 508 Kc zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Zwolnienie z długu może dotyczyć całości lub części wierzytelności. Natomiast przez ugodę w myśl art. 917 Kc rozumie się sytuację, w której strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać. 

Takim ustępstwem jest rezygnacja przez wnioskodawcę z części należności, będąca rezultatem zawartego porozumienia. Sytuacji tej nie należy jednak utożsamiać ze zmniejszeniem wartości sprzedanych towarów i usług na skutek obniżenia ich ceny. Zawarte porozumienie (ugoda) dotyczy bowiem jedynie rozliczeń pomiędzy kontrahentami (rezygnacji z dochodzenia określonej części należności).

Zawarcie takiego porozumienia nie stanowi przesłanki do wystawienia faktur korygujących, zmniejszających obrót wnioskodawcy. 

Interpretacja KIS z 20.12.2018 (0115-KDIT1-1.4012.809.2018.1.KM).

Sprzedaż lokali po ulepszeniu a zwolnienie z VAT

Wnioskodawca zamierza kupować używane, zniszczone lokale mieszkalne od osób fizycznych – na rynku wtórnym, na podstawie umowy notarialnej bez VAT. Następnie będzie je remontował i ulepszał, a wydatki na te cele przekroczą 30% wartości początkowej mieszkania i będą udokumentowane fakturami, z których wnioskodawca nie odliczy podatku. Mieszkania będą towarem handlowym (celem zakupu jest dalsza odsprzedaż). Ich sprzedaż po remoncie nie będzie sprzedażą w ramach pierwszego zasiedlenia, bo od niego minęło więcej niż 2 lata.

Skoro lokale stanową dla wnioskodawcy towar handlowy przeznaczony do dalszej odsprzedaży, a nie są środkiem trwałym, ponoszone na nie nakłady nie stanowią ulepszenia w rozumieniu art. 22g ust. 17 updof. „Ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie środków trwałych. W konsekwencji dla ich dostawy będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja KIS z 30.11.2018 (0111-KDIB3-2.4012.666.2018.2.ASZ).

Najem mieszkania na potrzeby pracowników – stawka VAT

Wynajem lokalu mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe jest objęty zwolnieniem od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, o ile w umowie najmu podnajemca zobowiąże się do wykorzystywania wynajmowanego lokalu mieszkalnego wyłącznie na cele mieszkaniowe. Ostatecznym celem najmu jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników przedsiębiorcy. Nie ma znaczenia, że nie są oni stroną wynajmu. W ich imieniu występuje przedsiębiorca, zatem sens wynajmu stanowi zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników. Gdyby nie wystąpiły potrzeby mieszkaniowe pracowników, do wynajmu w ogóle by nie doszło.

Zatem świadczona na własny rachunek usługa najmu lokali mieszkalnych przedsiębiorcy, który wynajmie je tylko i wyłącznie na cele mieszkalne zatrudnionych pracowników (świadczących pracę poza miejscem zamieszkania), korzysta ze zwolnienia od VAT.

Interpretacja KIS z 18.12.2018 (0114-KDIP1-1.4012.644.2018.2.AM).

Różnice kursowe przy nabyciu udziałów

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 8 updop wydatki poniesione na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) co do zasady nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na moment ich poniesienia, lecz są uwzględnione w wyniku podatkowym dopiero w dacie odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji). 

Chodzi tu wyłącznie o wydatki pozostające w bezpośrednim związku, a więc bez których nie byłoby możliwe nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w spółce.

Ujemne różnice kursowe nie mieszczą się w pojęciu wydatków bezpośrednio związanych z objęciem lub nabyciem udziałów (akcji). Stanowią samodzielną pozycję kosztów uzyskania przychodów i mają autonomiczny charakter. Przywołany przepis nie ma więc do nich zastosowania, a o momencie ich wykazania w kosztach podatkowych decyduje moment ujęcia w księgach rachunkowych spółki na podstawie posiadanych dowodów. Różnice te powinny zatem zwiększać koszty podatkowe w dacie zapłaty za udziały (tj. w dacie wpłaty wkładów pieniężnych).

Interpretacja KIS z 17.12.2018 (0111-KDIB2-1.4010.421.2018.1.EN).

Koszty poniesione na skutek reklamacji produktów

Jeżeli w istocie wydatki związane z procedurą reklamacyjną (m.in. koszty transportu do kontrahenta niewadliwych produktów, koszty magazynowania wadliwych produktów poniesione przez klienta oraz koszty ich utylizacji) – niezależnie od tego, czy następuje wymiana, czy naprawa produktów – nie stanowią kar umownych bądź odszkodowań, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 22 updop, i jednocześnie nie wynikają one z zaniedbań i braku nadzoru nad realizacją zamówień, to wnioskodawca może uznać je w ciężar kosztów podatkowych, o ile poniesienie tych wydatków będzie przez niego stosownie udokumentowane. 

Możliwość zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych nie zwalnia wnioskodawcy z dochodzenia roszczeń wobec podwykonawców, którzy dostarczyli mu wadliwy materiał, służący do wykonania reklamowanego następnie wyrobu. Nie można bowiem na Skarb Państwa przerzucać odpowiedzialności za skutki podejmowanych przez podmiot gospodarczy działań, w tym związanych z zaniechaniem rozliczenia z nierzetelnymi podwykonawcami. 

Interpretacja KIS z 21.12.2018 (0111-KDIB1-1.4010.434.2018.1.BK).

Korekta kosztów po korekcie podatku od nieruchomości

Przyczyną korekty podatku od nieruchomości w czerwcu 2018 było ujawnienie budynku magazynowego. Do korekty kosztów spółka powinna więc zastosować art. 15 ust. 4i i nast. updop. Oznacza to, że koszty te powinny być skorygowane „na bieżąco”.

W myśl ww. przepisu, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, dokonuje się jej przez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano fakturę korygującą lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Skoro więc korekta kosztów nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, należy jej dokonać zgodnie z art. 15 ust. 4i updop, tj. w czerwcu 2018. 

Interpretacja KIS z 13.12.2018 (0111-KDIB1-2.4010.474.2018.1.DP).

Sieć rur kanalizacyjnych jako środek trwały

Składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania. Zatem „kompletne i zdatne do użytku” nie oznacza jednocześnie, że składniki majątku mają być zdolne do samodzielnej pracy.

Organ nie podziela stanowiska wnioskodawcy, że sieć rur kanalizacyjnych służąca odprowadzaniu ścieków z więcej niż jednego obiektu nie będzie spełniać definicji środka trwałego, ponieważ bez podłączenia do sieci zewnętrznej nie będzie kompletna i zdatna do pełnienia swojej funkcji.

Jeśli dane urządzenie może współpracować z innymi urządzeniami w różnych konfiguracjach, nie tracąc przy tym żadnych swoich właściwości i specyfikacji technicznych, stanowi ono odrębny środek trwały.

Interpretacja KIS z 19.12.2018 (0111-KDIB2-1.4010.418.2018.2.AP).

Zmniejszenie udziału w spółce jawnej

Otrzymanie przez wnioskodawczynię środków pieniężnych w wyniku zmniejszenia udziału kapitałowego w spółce jawnej należy kwalifikować jako częściowe wystąpienie z takiej spółki. Po stronie wnioskodawczyni powstanie przychód z działalności gospodarczej, którego wartość należy ustalić stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 16 w zw. z art. 14 ust. 3 pkt 11 updof (z uwzględnieniem proporcji wartości zmniejszenia udziału kapitałowego do pełnej wartości tego wkładu określonej przed jego zmniejszeniem).

Jednocześnie – na mocy art. 24 ust. 3c updof – wnioskodawczyni przysługuje prawo obniżenia uzyskanego przychodu o koszty jego uzyskania w postaci wydatków faktycznie poniesionych na objęcie części udziału kapitałowego, o którą ten udział jest zmniejszany (tj. o odpowiednią część kwoty wniesionej tytułem wkładu pieniężnego wniesionego do spółki jawnej).

Interpretacja KIS z 28.12.2018 (ITPB4/4511-89/15-5/MT).