Przegląd interpretacji - 84

Prywatne rozmowy pracowników bez wpływu na koszty

Z uwagi na brak określenia w umowie z operatorem telefonii komórkowej kosztu 1 minuty połączenia krajowego, wysłania SMS-a czy MMS-a oraz transmisji danych w ramach umówionego abonamentu (ryczałt), nie jest także możliwe ustalenie (na podstawie billingu) kosztów używania telefonów do prywatnych celów pracowników. Pracodawca nie ma więc możliwości obciążenia pracownika tymi kosztami, ze względu na brak możliwości wyceny ww. usług, a więc nie mają one konkretnego wymiaru finansowego.

Wydatki z tytułu prywatnych rozmów pracowników nie są kosztami podatkowymi z uwagi na brak związku z działalnością gospodarczą. Jednak wobec braku możliwości jednoznacznego określenia kosztów przypadających na konkretnego pracownika z tytułu korzystania przez niego z telefonu w celach prywatnych, pracodawca może w całości zaliczyć do swoich kosztów wydatki za abonament w ramach przyznanego limitu. Korzystanie z telefonów w celach prywatnych nie ma bowiem wpływu na wysokość kosztu abonamentu, do którego poniesienia i tak zobligowany jest pracodawca z uwagi na potrzebę utrzymania danego numeru telefonu w związku z działalnością gospodarczą.

Interpretacja KIS z 19.11.2021 (0111-KDIB2-1.4010.440.2021.2.MM).

Zakup sejfu do domu na potrzeby firmy

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi doradcze. Biuro znajduje się w domu jednorodzinnym, którego nie jest właścicielem. Chciałby zakupić sejf antywłamaniowy/przeciwpożarowy przeznaczony do przechowywania laptopów, tabletów, dysków z danymi (back up), telefonów komórkowych, dokumentów firmowych czy gotówki firmowej. Laptopy nie należą do niego, a zostały mu powierzone przez klientów; zawierają ściśle poufne dane klientów. Wnioskodawca na mocy umów z klientami jest zobowiązany zadbać o bezpieczeństwo danych oraz sprzętu, również kiedy nie ma go w biurze. Sejf będzie wykorzystywany wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej.

W świetle okoliczności opisanych we wniosku wydatek poniesiony na zakup sejfu biurowego na potrzeby firmy można uznać za koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja KIS z 23.11.2021 (0115-KDIT3.4011.804.2021.2.JS).

Zakup części zamiennych jako koszt pośredni

Wydatki na zakup części zamiennych są bieżącymi wydatkami ponoszonymi przez wnioskodawcę. Co prawda części są nabywane na wypadek awarii środka trwałego, czyli będą wykorzystywane w przyszłości, jednak nie można ich powiązać z konkretnym okresem.

Wszelkie wydatki stanowiące na gruncie updop pośrednie koszty uzyskania przychodów, które w momencie poniesienia, dla celów księgowych, są ujmowane na innych kontach niż kosztowe (tj. nie są księgowane jako koszt), podatnik ma obowiązek rozpoznać w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach, bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Stanowisko spółki, zgodnie z którym ma ona możliwość ujmowania, dla celów podatkowych, kosztów części zamiennych przechowywanych na wypadek awarii środka trwałego w tym samym okresie, co dla celów bilansowych (koszty rozliczane są w czasie), jest nieprawidłowe. Powinny być one zaliczone do kosztów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, tj. w dacie ich poniesienia.

Interpretacja KIS z 26.11.2021 (0111-KDWB.4010.74.2021.1.KP).

Wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki

Spółka komandytowa ma wypłacać wspólnikom (komandytariuszom) wynagrodzenie z tytułu prowadzenia spraw spółki. Podstawą wypłaty będzie uchwała wspólników. Nie znajdzie tu zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38 updop, ponieważ dotyczy czynności jednostronnych, a wypłacanie przez spółkę wspólnikom wynagrodzenia za prowadzenie jej spraw nie jest czynnością jednostronną.

Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 38a updop uniemożliwia uznanie za koszt uzyskania przychodów jakichkolwiek wydatków na rzecz członków organów nadzorczych lub stanowiących – bez względu na tytuł, z jakiego są one wypłacane – z wyjątkiem wynagrodzeń z tytułu pełnionych funkcji (członka organu). Przepis ten nie dotyczy jednak spółek komandytowych, które jako jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi – w przeciwieństwie np. do osób prawnych (jak spółka z o.o. lub akcyjna) czy niektórych innych jednostek organizacyjnych posiadających organy (np. walne zgromadzenie akcjonariuszy w ska) – nie mają organów i działają przez osoby uprawnione do prowadzenia ich spraw (tj. komplementariuszy).

Skoro wynagrodzenie wypłacane wspólnikowi za prowadzenie spraw spółki komandytowej jest kosztem poniesionym przez nią w celu osiągnięcia przychodów (prowadzenie spraw spółki przez wspólników jest niezbędne do prowadzenia przez nią działalności i osiągania przychodów), to może być zaliczone do kosztów podatkowych.

Interpretacja KIS z 25.11.2021 (0111-KDIB1-2.4010.296.2021.2.DP).

Przychód ze sprzedaży przedmiotu leasingu

Zawarta w walucie obcej umowa leasingu operacyjnego i umowa sprzedaży przedmiotu leasingu na rzecz korzystającego po upływie podstawowego okresu trwania tej umowy – to dwie odrębne umowy, rodzące odmienne skutki podatkowe. Nie można przyjąć, że w przypadku leasingu walutowego przychodem ze sprzedaży przedmiotu leasingu jest cena wyrażona w umowie, o ile nie jest ona niższa od hipotetycznej wartości netto ustalonej w walucie obcej na dzień zawarcia umowy.

Obowiązek ujmowania zdarzeń gospodarczych w walucie polskiej (również dla celów podatkowych) wynika z art. 9 ust. 1 updop. Nie można zatem uznać, że przychodem ze sprzedaży przedmiotu leasingu będzie cena wyrażona w umowie sprzedaży, także gdy w wyniku zmiany kursu waluty obcej wartość przychodu ze sprzedaży, przeliczona na złote, będzie niższa niż hipotetyczna wartość netto wyrażona w złotych według kursu waluty obowiązującego na moment wprowadzenia przez spółkę środka trwałego do ewidencji.

Zbywając składnik majątku na rzecz korzystającego, spółka powinna zatem w pierwszej kolejności ustalić właściwy kurs NBP i przeliczyć przychód w walucie obcej na złote w dacie powstania przychodu. Jeżeli w wyniku porównania wartość uzyskanego przychodu będzie niższa niż hipotetycznej wartości netto, powinna określić przychód w wysokości wartości rynkowej według zasad wskazanych w art. 14 updop.

Interpretacja KIS z 26.11.2021 (0111-KDIB1-1.4010.403.2021.2.BK).

Eksport przez kuriera – zerowa stawka VAT

Dla możliwości rozliczenia dostawy jako eksportu konieczne jest, aby w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium UE towary znajdowały się na terytorium Polski, a transport, który się tu rozpoczął, miał nieprzerwany charakter. W takiej sytuacji dokumenty dotyczące wywozu towarów poza UE mogą być potwierdzone przez każdy unijny urząd celny.

Dokument „Proof of Export”, z którego wynika tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu poza terytorium UE, pozwala zatem na wykazywanie sprzedaży jako eksportu towarów. Dokument ten odwołuje się do konkretnej paczki XX, do której jest przypisana faktura eksportowa. Poza tym zawiera numer MRN, numer listu przewozowego i datę nadania paczki, numer urzędu celnego wyjścia poza UE (dokonującego odprawy celnej eksportowej), daty zwolnienia i wyjścia. Wnioskodawca ma też potwierdzenie klienta na fakturze, że towar został odebrany na terytorium Wielkiej Brytanii. Taki dokument, otrzymany od firmy kurierskiej, uprawnia zatem spółkę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, właściwej dla eksportu towarów.

Interpretacja KIS z 25.11.2021 (0111-KDIB3-3.4012.490.2021.2.MAZ).

WDT z Austrii

Sprzedaż przez wnioskodawcę towaru nabytego w Austrii, przetransportowanego do znajdującego się na terenie Niemiec magazynu kontrahenta będzie – w świetle art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – stanowiła u niego WDT na terytorium Austrii. Miejscem tej dostawy, w związku z tym, że jest to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę, jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy, tj. terytorium Austrii. Dodatkowo towar nigdy nie przekracza granicy Polski, cały czas znajdując się poza jej terytorium. Powyższa czynność nie będzie zatem opodatkowana w Polsce, ponieważ zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlega WDT, przez którą rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego.

Interpretacja KIS z 25.11.2021 (0111-KDIB3-3.4012.496.2021.1.PJ).