Przegląd interpretacji - 55

Jednorazowa amortyzacja a pomoc de minimis

Metoda jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie ma zastosowania w przypadku, gdy w świetle przepisów dotyczących pomocy publicznej nie jest dopuszczalne udzielenie podatnikowi pomocy de minimis. Zasady tej pomocy uregulowane zostały rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013 z 18.12.2013 (DzUrz UE L 2013.352.1 z 24.12.2013). Jednak przepisów tych nie stosuje się do pomocy na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego, przyznawanej podmiotom gospodarczym prowadzącym działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego.

Możliwości dokonywania jednorazowo odpisu amortyzacyjnego nie można utożsamiać z pomocą na nabycie amortyzowanego środka trwałego. Ulga w postaci jednorazowego odpisu – jakkolwiek jest pomocą publiczną – nie stanowi pomocy na nabycie środka trwałego. Zatem podatnicy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego mają możliwość korzystania z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych dla potrzeb tej działalności pojazdów transportu towarowego, w tym samochodów ciężarowych.

Interpretacja KIS z 5.06.2019 (0115-KDIT3.4011.156.2019.2.PSZ).

Kara za nieterminowe wykonanie umowy

W związku z przekroczeniem o 35 dni terminu dostawy mebli laboratoryjnych do klienta, firma wnioskodawcy została obciążona karą umowną z przysługującego jej wynagrodzenia, w wysokości 10 080,16 zł. Art. 23 ust. 1 pkt 19 updof nakazuje wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wszelkie kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów, wykonanych robót i usług, niezależnie od tego, czy odpowiedzialność dłużnika, której wyrazem jest zapłata kary umownej/odszkodowania, została oparta na zasadzie winy, czy na zasadzie ryzyka. 

Pojęcie „wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług” odnosi się do każdego przypadku nienależytego wykonania obowiązków podatnika wynikających ze stosunku obligacyjnego, za które ponosi on odpowiedzialność, niezależnie od charakteru i zakresu tej odpowiedzialności. Oznacza to, że opóźnienie w wykonaniu zobowiązania, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność, może stanowić wadę wykonanych robót lub usług w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 19 updof. 

Interpretacja KIS z 17.06.2019 (0112-KDIL3-3.4011.174.2019.2.MC).

Koszty pakietów medycznych dla pracowników i ich rodzin

Wnioskodawca podnosi, że pakiety medyczne pozwalają zarówno pracownikom, jak i członkom ich rodzin w krótszym czasie otrzymać opiekę medyczną, a tym samym poniesione wydatki na sfinansowanie pakietów dla pracowników i ich rodzin przyczyniają się do minimalizacji kosztów nieobecności pracowników oraz wzrostu ich motywacji do pracy. Zwiększają też zadowolenie pracowników z pracy w spółce, co przekłada się na większe zaangażowanie w pracę i skutkuje osiągnięciem przez spółkę zwiększonych przychodów. W efekcie nabywane przez nią pakiety medyczne przekładają się także na większe „przywiązanie” pracownika do pracodawcy, co wpływa również na zmniejszenie rotacji pracowników w spółce i w efekcie zmniejsza wydatki na rekrutację nowych pracowników. 

Wobec tego wydatki spółki na zakup dla pracowników i członków ich rodzin pakietów medycznych obejmujących świadczenia zdrowotne z zakresu medycyny pracy oraz niewchodzące w jej zakres spełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 updof i jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów. 

Interpretacja KIS z 4.06.2019 (0114-KDIP3-1.4011.252.2019.3.EC).

Wydatki na integrację z doradcami podatkowymi

Wnioskodawca zamierza uczestniczyć w spotkaniach integracyjnych doradców podatkowych i prawników „w celu zwiększenia rozpoznawalności swojej osoby pośród innych doradców/prawników, wymiany doświadczeń zawodowych, poznania doradców podatkowych/prawników z innych regionów kraju w celu nawiązania z nimi współpracy zawodowej”.

Będzie zatem nawiązywać kontakty w tym środowisku – co niewątpliwie w przypadku rodzaju prowadzonej przez niego działalności jest uzasadnione – jednak nie jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniego ani pośredniego wpływu poniesionych w tym celu wydatków na wielkość osiąganych przychodów. 

W czasie ww. spotkań działania wnioskodawcy nakierowane będą na nawiązywanie relacji i współpracy zawodowej z osobami z branży, nie zaś na pozyskiwanie nowych klientów czy kontrahentów. Nie wystąpi więc związek przyczynowo-skutkowy uzasadniający zaliczenie wydatków poniesionych na udział w spotkaniach integracyjnych do kosztów podatkowych na mocy art. 22 ust. 1 updof.

Działania wnioskodawcy będą skierowane do wąskiego, wyspecjalizowanego grona osób ze środowiska prawniczego i będą miały na celu tworzenie określonego wizerunku wnioskodawcy na zewnątrz, co jednoznacznie wskazuje na reprezentacyjny charakter tych wydatków, przez co nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 23 updof.

Interpretacja KIS z 5.06.2019 (0115-KDIT3.4011.170.2019.1.AK).

Wynagrodzenie prezesa-udziałowca

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 38 updop nie uważa się za koszty podatkowe wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników.

W dyspozycji ww. przepisu mieszczą się sytuacje, gdy spółka kapitałowa dokonuje świadczenia na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Nie znajdzie on natomiast zastosowania, gdy świadczenia wypłacane na rzecz wspólnika dotyczą pełnienia funkcji w organie zarządzającym. Odpowiada im wówczas wykonywanie przez tę osobę fizyczną określonych czynności na rzecz spółki, co wyklucza możliwość uznania świadczeń za mające charakter jednostronny. 

Wynagrodzenie prezesa i dwóch członków zarządu z tytułu pełnienia funkcji na podstawie powołania jako świadczenie dwustronnie zobowiązujące stanowi koszt uzyskania przychodów, jeśli spełnia podstawowy wymóg określony w art. 15 ust. 1 updop, tj. ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i zostało poniesione w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Interpretacja KIS z 7.06.2019 (0114-KDIP2-2.4010.175.2019.1.AS).

Zakwaterowanie ukraińskich zleceniobiorców – pobór PIT

Świadczenia w postaci zapewnienia zleceniobiorcy zakwaterowania mają charakter osobisty, niezależnie od celu i okoliczności, w jakich zostały poniesione. Skoro bowiem przez okres wykonywania umowy zlecenia zleceniobiorca będzie zamieszkiwał w miejscu zakwaterowania zapewnionym przez wnioskodawcę, to będzie wykorzystywał to miejsce przede wszystkim dla celów osobistych (prywatnych). Kwatera nie będzie bowiem służyła zleceniobiorcy jako narzędzie pracy, miejsce pracy (służące wykonaniu umowy), lecz osobistym celom zleceniobiorcy. Dzięki temu, że wnioskodawca zapewni zleceniobiorcy miejsce zakwaterowania w pobliżu miejsca realizacji zlecenia, po stronie zleceniobiorcy powstanie nieodpłatne świadczenie w postaci uniknięcia wydatków, jakie musiałby ponieść w związku z wykonywaniem zlecenia w miejscu oddalonym od miejsca zamieszkania.

Wartość zapewnionego przez wnioskodawczynię zleceniobiorcom z Ukrainy zakwaterowania stanowi dla nich przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 updof, od którego wnioskodawczyni jako płatnik ma obowiązek poboru zaliczek na PIT zgodnie z art. 41 ust. 1 updof.

Interpretacja KIS z 3.06.2019 (0115-KDIT2-1.4011.115.2019.2.DW).

Zapłata po likwidacji działalności małego podatnika VAT

W przypadku dostawy towarów/świadczenia usług przez wnioskodawcę jako małego podatnika rozliczającego się metodą kasową na rzecz czynnego podatnika VAT obowiązek podatkowy powstaje z dniem otrzymania całości lub części zapłaty. Rozliczenie VAT należnego z US powinno nastąpić za okres rozliczeniowy, w którym wnioskodawca otrzyma zapłatę. 

Wprawdzie w momencie jej otrzymania wnioskodawca nie będzie już podatnikiem (zamierza zlikwidować działalność, co będzie się wiązało z wyrejestrowaniem z CEIDG oraz złożeniem wniosku VAT-Z w terminie 7 dni od likwidacji działalności), to jednak był nim w momencie dokonania sprzedaży, zatem będzie miał obowiązek ją opodatkować (rozliczyć). Na gruncie VAT opodatkowaniu podlega bowiem dostawa towarów i świadczenie usług, a nie samo wynagrodzenie za te czynności.

Wykreślenie z rejestru podatników VAT następuje z dniem wskazanym w zgłoszeniu VAT-Z. Z tym dniem podatnik nie jest już zarejestrowanym podatnikiem VAT, co skutkuje brakiem obowiązku złożenia deklaracji VAT-7K za okres rozliczeniowy, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej zapłaty, zgodnie z art. 99 ust. 2 ustawy.

Reasumując: gdy wnioskodawca otrzyma zapłatę, obowiązek podatkowy z tytułu tej sprzedaży powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, w związku z czym na wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek zapłaty VAT należnego z tego tytułu. Natomiast w opisanej sytuacji nie będzie podstaw do odprowadzenia VAT w momencie likwidacji działalności ani do złożenia deklaracji VAT-7K. 

Interpretacja KIS z 3.06.2019 (0115-KDIT1-1.4012.237.2019.1.MN).