Przedsiębiorca wykorzystujący środki trwałe po zakończeniu pandemii nie straci prawa do jednorazowego odpisu

Potwierdza to interpretacja KIS z 20.04.2021 (0111-KDIB2-1.4010.23.2021.1.BKD).

Prawo do dokonywania w ciężar kosztów podatkowych jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od niektórych środków trwałych wynika z art. 38k updop i art. 52s updof, które weszły w życie 31.03.2020 na mocy specustawy. Stanowią one, że podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 specustawy, i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wnip w okresie od 2020 do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19.

Z wnioskiem o interpretację tych regulacji wystąpiła spółka wytwarzająca wyspecjalizowane enzymy i odczynniki stosowane w branży biotechnologicznej. W związku z wybuchem pandemii produkty te są wykorzystywane – przez kontrahentów nabywających je od spółki – do wytwarzania testów wykrywających COVID-19. Przed pandemią były nabywane do celów badawczych i produkcji narzędzi diagnostycznych do wykrywania innych patogenów czy chorób o podłożu genetycznym.

Ponieważ aparatura spółki nie mogła zapewnić odpowiednich mocy produkcyjnych, w celu zaspokojenia zwiększonego w wyniku pandemii popytu podjęła ona decyzję o nabyciu kolejnych środków trwałych (np. komory laminarne, pompy, wirówki, termometry, kasety filtracyjne, chłodziarki laboratoryjne, zamrażarki szokowe, liofilizatory, systemy chromatograficzne) przeznaczonych do produkcji towarów związanych z diagnostyką COVID-19.

Spółka nie wyklucza, że gdy zmniejszy się zapotrzebowanie wywołane koniecznością przeciwdziałania COVID-19, będzie te środki trwałe wykorzystywać przy produkcji komponentów służących innym celom, jak przed pandemią. Pytała, czy będzie wówczas obowiązana do skorygowania kosztów jednorazowej amortyzacji.

Jak argumentowała, z przywołanego art. 38k updop wynikają trzy warunki umożliwiające dokonywanie jednorazowego odpisu:

• środki trwałe muszą zostać nabyte (nie wytworzone) przez podatników,
• celem ich nabycia ma być produkcja towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19,
• środki trwałe mają zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wnip w odpowiednim okresie, tj. od 2020 do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii.

Przywołane przepisy nie regulują natomiast tego, przez jaki okres środki trwałe mają służyć produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19. Co więcej, nie wymagają również, aby środki trwałe miały służyć wytwarzaniu wyłącznie takich towarów. Ponadto nie zawierają jakichkolwiek zasad korygowania kosztu amortyzacji, w przypadku gdy nabyte środki trwałe w późniejszym czasie będą wykorzystywane do innych celów.

Zdaniem spółki racjonalny ustawodawca zawarłby w art. 38k updop odpowiednie unormowania dotyczące korekty kosztów w podobnych przypadkach, gdyby było to jego intencją. Skoro takich przepisów w updop nie ma, spółka nie będzie obowiązana do korygowania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.

KIS zgodziła się w pełni z tym stanowiskiem i odstąpiła od uzasadnienia interpretacji.