Odroczenie wpłaty składek ZUS w części finansowanej przez pracownika bez wpływu na moment potrącenia kosztu

Potwierdza to interpretacja KIS z 17.02.2021 (0114-KDIP2-1.4010.457.2020.1.KS).

Wystąpiła o nią spółka, która wypłaca wynagrodzenia do 5. dnia roboczego miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą. Zgodnie z zasadą memoriałową zalicza je w koszty podatkowe w miesiącu, za który były należne pod warunkiem ich terminowej wypłaty.

Spółka złożyła wniosek o odroczenie terminu zapłaty składek ZUS za maj 2020 w ramach rządowej tarczy antykryzysowej. Następnie na podstawie art. 29 ust. 1 i 1a usus oraz art. 15zb specustawy zawarła z ZUS umowę o odroczenie terminu ich płatności – do 15.06.2021. Składki za maj dotyczą wynagrodzeń za marzec 2020 wypłaconych w kwietniu. Spółka nabrała wątpliwości, w którym momencie składki te – w części finansowanej przez pracownika – stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów.

KIS wskazała, że przepisy wprowadzone w ramach tarczy antykryzysowej nie zmodyfikowały zasad zaliczania do kosztów należności z tytułu wynagrodzenia pracownika i składek ZUS od tych należności.

Zatem również w przypadku odroczenia płatności składek od należności ze stosunku pracy w części finansowanej przez pracownika w związku z pandemią COVID-19 zastosowanie ma art. 15 ust. 4g updop, zgodnie z którym należności z tytuły wynagrodzenia ze stosunku pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub z innego stosunku prawnego łączącego strony. W razie uchybienia tym terminom wynagrodzenie staje się kosztem w dacie wypłaty lub postawienia do dyspozycji.

Z uwagi na to, że updop nie określa odrębnie daty ujmowania w kosztach podatkowych takich składek, stanowią one koszty podatkowe w tej samej dacie, w której do tych kosztów jest zaliczane wynagrodzenie ze stosunku pracy. Okoliczność, że pracodawca zapłaci pobrane składki w odroczonym terminie, nie zmienia daty ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując: składki społeczne i zdrowotne w części finansowanej przez pracownika w przypadku, gdy termin ich płatności zostanie przesunięty w związku z pandemią COVID-19, spółka powinna rozliczyć w kosztach podatkowych tak jak wynagrodzenia. Wynagrodzenia za marzec 2020, wypłacone terminowo, tj. zgodnie z regulaminem wynagrodzeń (lub z innym wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy bądź z innego stosunku prawnego łączącego strony), podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych w miesiącu, za który były należne, czyli w marcu 2020.