Nowe wzory zeznań CIT oraz załączników do nich

Nowe wzory stosuje się do osiągniętych dochodów (poniesionych strat) w roku podatkowym rozpoczynającym się po 31.12.2019.

Zostały opublikowane w rozporządzeniu MF z 9.04.2020 (DzU poz. 677), zmieniającym rozporządzenie z 14.11.2019 w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (DzU poz. 2337).

Ulga na złe długi w zeznaniu rocznym

Z powodu obowiązującej od 1.01.2020 ulgi na złe długi w podatkach dochodowych zmienione zostały wzory zeznań rocznych CIT-8 i CIT-8AB oraz informacji CIT/IP o wysokości dochodu (poniesionej straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, będącej załącznikiem do zeznań CIT-8 i CIT-8AB.

Wprowadzone zostały również wzory nowych formularzy CIT/WZ i CIT/WZG. Są to informacje o wierzytelnościach i zobowiązaniach zmniejszających lub zwiększających podstawę opodatkowania (stratę), wynikających z transakcji handlowych. CIT/WZ jest załącznikiem do zeznania CIT-8. Natomiast CIT/WZG dotyczy spółek tworzących podatkową grupę kapitałową i stanowi załącznik do zeznania CIT-8AB.

Załączniki te wypełnią zarówno wierzyciele, jak i dłużnicy. Jeżeli do dnia złożenia zeznania rocznego wierzytelność nie zostanie uregulowana ani zbyta, to wierzyciel poinformuje w zał. CIT/WZ (do CIT-8) lub w zał. CIT/WZG (do CIT-8AB) o wierzytelnościach, o które zmniejszył u siebie podstawę opodatkowania (zwiększył stratę). W związku z tym w części B formularza CIT-WZ poda:

• nazwę dłużnika i jego NIP,
• numer faktury (rachunku, a jeżeli nie zostały one wystawione – numer umowy),
• datę wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy,
• datę upływu terminu zapłaty,
• wartość wierzytelności.

Analogicznie postąpi dłużnik, jeżeli do dnia złożenia zeznania rocznego nie ureguluje zobowiązania, z tym że w części C formularza CIT/WZ poda dane wierzyciela (jego nazwę i NIP) oraz wartość nieuregulowanego przez siebie zobowiązania (pozostałe informacje takie same jak przedstawiane w CIT/WZ przez wierzyciela).

Z kolei w częściach D i E trzeba będzie informować o uregulowanych wierzytelnościach/zobowiązaniach (wierzyciel również o wierzytelnościach zbytych), jeżeli wcześniej, tj. po 90 dniach od upływu terminu płatności:

• wierzyciel skorzystał z ulgi na złe długi, zmniejszając z tego tytułu podstawę opodatkowania lub zwiększając stratę,
• dłużnik zwiększył podstawę opodatkowania lub zmniejszył stratę.

W tych częściach, oprócz szczegółowych danych o transakcji, trzeba będzie podać także datę uregulowania wierzytelności/zobowiązania (wierzyciel poinformuje również o dacie zbycia wierzytelności).

Analogiczne wymogi przewidziano w zał. CIT/WZG.

W związku z ulgą na złe długi zmieniły się również wzory zeznań rocznych. W nowej części zeznania CIT-8 (część E5) i CIT-8AB (część E9) wierzyciel będzie informować o wartości wierzytelności zmniejszających podstawę opodatkowania (zwiększających stratę), a dłużnik – o zwiększeniu podstawy opodatkowania (zmniejszeniu straty). Będzie to kwota przeniesiona z odpowiedniej rubryki zał. CIT/WZ lub CIT/WZG.

W tej części wierzyciel i dłużnik będą też podawać kwoty do rozliczenia w kolejnych latach podatkowych. Zgodnie bowiem z art. 18f ust. 3 updop, jeżeli wartość wierzytelności, o którą za dany rok zmniejsza się podstawę opodatkowania, jest wyższa od tej podstawy, to wierzyciel odejmuje nieodliczoną część w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Warunkiem jest, aby w kolejnych latach wierzytelność ta nie została uregulowana lub zbyta.

Z kolei dłużnik, który po upływie roku podatkowego ureguluje zobowiązanie, zmniejszy podstawę opodatkowania lub zwiększy stratę w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym zobowiązanie to uregulował. Jeżeli wartość zmniejszenia przewyższy podstawę opodatkowania, to nieodliczoną część odlicza się w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej jednak niż przez 3 lata, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia (art. 18f ust. 8 updop). Informację o tym również trzeba będzie podać w części E5 zeznania CIT-8 (lub w części E9 zeznania CIT-8AB).

Identyczne zmiany wprowadzono we wzorze rocznej informacji CIT/IP, będącej załącznikiem do zeznań CIT-8 i CIT-8AB. Wypełniają ją podatnicy, którzy osiągają dochody (ponoszą stratę) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Dochody te są objęte stawką 5% CIT (tzw. ulga IP Box). W dodanych rubrykach (część E) wierzyciel będzie informować o wartości wierzytelności zmniejszających podstawę opodatkowania (zwiększających stratę), a dłużnik – o zwiększeniu podstawy opodatkowania (zmniejszeniu straty). Tu również oznacza to przeniesienie odpowiednich kwot z zał. CIT/WZ lub CIT/WZG.

Zawieszenie przepisów o uldze wobec dłużników

Na razie, ze względu na pandemię, stosowanie przepisów o uldze na złe długi przez dłużników jest zawieszone. Od 31.03.2020 nie muszą oni przy obliczaniu zaliczki na podatek zwiększać podstawy opodatkowania, jeżeli nie uregulują zobowiązania w ciągu 90 dni od upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.

Z obowiązku stosowania art. 25 ust. 19 pkt 2 i ust. 25 updop zwolniła ich ustawa z 31.03.2020 o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 568).

• dłużnik poniósł w danym okresie rozliczeniowym negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19,
• uzyskane przez niego w danym okresie rozliczeniowym przychody, o których mowa w art. 12 updop, są niższe o co najmniej 50% w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności w 2019 – w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów; przez średnie przychody rozumie się tu kwotę wynikającą z podzielenia kwoty przychodów, o których mowa w art. 12, uzyskanych w roku rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, przez liczbę miesięcy, w których była prowadzona ta działalność.

Warunku 50% spadku przychodów nie muszą spełnić dłużnicy, którzy:

• rozpoczęli działalność w 2020 albo
• rozpoczęli działalność w ostatnim kwartale 2019 i nie uzyskali w tym okresie przychodów, o których mowa w art. 12 updop, albo
• stosowali w 2019 formę opodatkowania, w przypadku której nie ustala się przychodów (np. karta podatkowa).

U tych dłużników wystarczającym powodem zawieszenia stosowania przepisów o uldze na złe długi jest poniesienie w danym okresie rozliczeniowym „negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19”. Zasadniczo w tym zakresie ustawa nowelizująca z 31.03.2020 odwołuje się do ustawy z 2.03.2020 o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (DzU poz. 374). Żadna z nich jednak nie precyzuje, na czym miałyby polegać „negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19”.

Dłużnicy, którzy zostali zwolnieni z obowiązku korygowania zaliczek w trakcie roku, będą musieli dokonać takiej korekty w zeznaniu za 2020, chyba że do czasu jego złożenia uregulują swoje zobowiązanie.

Nieuregulowane zobowiązania wykażą we wspomnianej informacji CIT/WZ (CIT/WZG) oraz w odpowiednich rubrykach rocznego zeznania CIT-8 (CIT-8AB) i informacji CIT/IP.

Jeżeli rok podatkowy zakończy się u dłużnika przed 1.10.2020, to zobowiązania nieuregulowane do dnia złożenia zeznania za ten rok trzeba będzie doliczyć do dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki począwszy od pierwszego okresu rozliczeniowego następnego roku podatkowego, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu zaliczki za 2021 (chyba że do tego czasu dłużnik ureguluje swoje zobowiązanie). W tym wypadku nie będą stosowane art. 18f ust. 5 i 6 updop, które co do zasady nakazują dłużnikowi zwiększać podstawę opodatkowania (zmniejszać stratę) w zeznaniu składanym za rok, w którym upłynęło 90 dni od umówionego terminu zapłaty.

Zmiany nie dotyczą wierzycieli. Nadal mogą oni korzystać z ulgi na złe długi, zmniejszając podstawę opodatkowania (powiększając stratę) o kwotę niezapłaconą przez kontrahenta, jeżeli od umówionego terminu płatności minęło 90 dni (art. 18f ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 updop).

Można to robić już na etapie obliczania zaliczki na podatek (art. 25 ust. 19 pkt 1 updop).

Nic nie zmieniło się również w przepisach o uldze na złe długi w VAT.

Zmiany w innych formularzach

Pozostałe zmiany formularzy CIT mają charakter dostosowawczy i porządkowy, a dotyczą – w CIT-8/O, CIT/BR i CIT/WW – dostosowania do numeracji pól w zeznaniach CIT-8 i CIT-8AB, zaś w przypadku CIT-8/O także zmiany nazwy samego formularza.

Z kolei zmiana w CIT/8S i CIT/8SP wynika z obowiązku monitorowania pomocy publicznej (zwłaszcza pułapu maksymalnej dopuszczalnej pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego), wykorzystywanej przez przedsiębiorców prowadzących działalność na terenie SSE lub na terenie objętym decyzją o wsparciu.

Zmiana w CIT/PGK ma zaś związek z wejściem w życie ustawy z 16.10.2019 o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (DzU poz. 2200) i polega na wykreśleniu poz. 19 stanowiącej dotychczas informację o sporządzaniu sprawozdań o realizacji uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej, ponieważ obecnie taką informację składa się na odrębnym formularzu APA-C.

Ponadto w formularzach CIT-8 i CIT/PGK usunięto pole „Przewidywany termin przeniesienia składników majątku z powrotem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Informacja ta zawarta jest w odrębnym formularzu CIT/PM.