Niepełny tydzień pracy podczas urlopu rodzicielskiego wpływa na jego wydłużenie

Prawo łączenia

Pracownik może połączyć urlop rodzicielski (dalej urlop) z pracą maksymalnie na ½ etatu. Żeby skorzystać z tego uprawnienia, musi złożyć wniosek wraz z wymaganymi dokumentami (w formie pisemnej, a po wejściu w życie nowelizacji Kp z 9.03.2023 r. (DzU poz. 641), czyli od 26.04.2023 r. można go będzie składać w postaci papierowej lub elektronicznej) do pracodawcy, który tego urlopu udzielił, minimum 21 dni przed terminem rozpoczęcia pracy. Pracodawca ma obowiązek uwzględnić ten wniosek. Wolno mu odmówić jedynie wtedy, gdy podjęcie pracy podczas urlopu nie jest możliwe ze względu na organizację lub na rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika. O przyczynie odmowy jest zaś obecnie zobligowany poinformować pracownika na piśmie, natomiast od 26.04.2023 r. – w postaci papierowej lub elektronicznej – w ciągu 7 dni od otrzymania wniosku (art. 182^1e § 2 Kp). Termin przekazania informacji jest nowością w stosunku do dotychczasowego stanu prawnego.

Wybór konkretnej części etatu poświęconej na pracę powoduje, że pracownik otrzymuje urlop na pozostałą część (art. 182^1e § 1 Kp). Cały etat pracownicy opisanej w pytaniu jest więc dzielony po połowie na pracę i urlop. Pracodawca stosuje ten podział przez okres, jaki pracownica wskazała we wniosku (świadczenie pracy może obejmować całość lub tylko część urlopu).

Obowiązkowe wydłużenie

Skorzystanie z prawa łączenia pracy i urlopu wydłuża wymiar urlopu proporcjonalnie do wybranej części etatu, lecz nie dłużej niż do:

• 64 tyg. (82 tyg. po wejściu w życie nowelizacji z 9.03.2023 r.) – w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie,
• 68 tyg. (86 tyg. po wejściu w życie nowelizacji z 9.03.2023 r.) – w przypadku urodzenia więcej dzieci podczas jednego porodu (art. 182^1f § 1 Kp).

Dzięki dodanemu (nowelizacją z 9.03.2023 r.) § 1¹ do art. 182^1f inny będzie maksymalny wymiar wydłużenia urlopu dla pracowników – rodziców dzieci mających zaświadczenie, że ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalna choroba zagrażająca życiu dziecka powstały w prenatalnym okresie jego rozwoju lub w czasie porodu (art. 4 ust. 3 ustawy z 4.11.2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”, DzU z 2020 r. poz. 1329 ze zm.). Wynosić będzie odpowiednio 130 i 134 tyg.

Jeżeli pracownik świadczy pracę tylko przez część okresu urlopu, wówczas wydłużenie odnosi się wyłącznie do tej części.

Już na etapie występowania o połączenie pracy i urlopu pracownik musi zdecydować o sposobie wykorzystania wydłużonego urlopu. We wniosku wskazuje, czy będzie w jego trakcie pracował, czy nie (art. 182^1f § 6 Kp). Ma to znaczenie dla pracodawcy przy obliczeniach wydłużenia urlopu.

Zasady obliczania

Wydłużenie urlopu oblicza się według następującego wzoru:

liczba tygodni łączenia pracy i urlopu × wielkość etatu przeznaczona na pracę w trakcie urlopu.

Okres łączenia urlopu z pracą nie musi odpowiadać pełnym tygodniom. Taki pogląd zawiera stanowisko MRiPS z 22.12.2022 r. („Ubezpieczenia i Prawo Pracy” nr 2/2023). Resort pracy nie rozstrzygnął jednak kwestii, czy powyższy wzór trzeba też użyć przy wyliczaniu wydłużenia urlopu z niepełnych tygodni. Jest to jednak konieczne, żeby pracownik nie był stratny. Pełny tydzień stanowi 7 dni, a niepełny – jego odpowiedni ułamek. Dla uproszczenia działań matematycznych wystarczy użyć liczby dni zamiast ułamka wyrażającego niepełny tydzień, bo wynik będzie taki sam.

Inny wzór obowiązuje, gdy pracownik zamierza łączyć korzystanie z części wydłużonego urlopu z pracą na część etatu. W takim przypadku wymiar tej części urlopu (kolejne wydłużenie) oblicza się w następujący sposób:

okres wydłużenia urlopu : (1 – wybrana przez pracownika część etatu).

Jeżeli wynik działań przy zastosowaniu obu wzorów nie odpowiada wielokrotności tygodnia, wówczas część urlopu należy udzielić w dniach, pomijając niepełny dzień. Te zasady zawiera art. 182^1f § 2, 4 i 7 Kp (niemodyfikowany nowelizacją z 9.03.2023 r.).