Korekta kosztów po otrzymaniu unijnego wsparcia zwolnionego z PIT

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 updof przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wnip, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Otrzymane wsparcie stanowi zatem przychód przedsiębiorcy, przy czym jest to przychód zwolniony z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 updof, ponieważ chodzi o dotację bezzwrotną, wypłaconą ze środków pochodzących z UE, w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020, przyznawaną na podstawie ustawy z 11.07.2014 o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 oraz rozporządzenia Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z 28.04.2020 w sprawie udzielania pomocy w formie dotacji lub pomocy zwrotnej w ramach programów operacyjnych na lata 2014–2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19.

Potwierdza to interpretacja KIS z 21.05.2021 (0114-KDIP3-2.4011.166.2021.3.MT):

Otrzymana przez wnioskodawczynię dotacja udzielona jej przez (…) Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych w ramach tarczy antykryzysowej z programu „Finansowanie wydatków MŚP, których sytuacja pogorszyła się w związku z pandemią COVID-19, dotyczących utrzymania bieżącej działalności firmy i zapewnienia jej płynności finansowej – nr (…)” spełnia warunek określony w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a updof, ponieważ pochodzi ze środków bezzwrotnej pomocy UE, natomiast (…) Jednostka Wdrażania Programów Unijnych jest instytucją upoważnioną do rozdzielania tych środków.

Reasumując: otrzymana (…) pomoc publiczna stanowi przychód zwolniony z opodatkowania, w związku z czym wnioskodawczyni nie ma obowiązku zaliczenia jej do przychodów i zapłaty podatku.

Jeśli chodzi o koszty uzyskania przychodów, to w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 updof nie uważa się za takie koszty m.in. wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że wydatki pokryte ww. dotacją nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych.

Jak wskazała KIS w przywołanej wyżej interpretacji, zawarte w powołanym przepisie sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw poniesione, a dopiero później zrefundowane.

Przedsiębiorca nie powinien więc wyłączać z kosztów podatkowych bieżących wydatków, poniesionych od momentu otrzymania dotacji, lecz skorygować koszty, które już zostały potrącone, a obecnie zrefundowane dotacją.

KIS odniosła się również do problemu, czy korekty takiej należy w tym przypadku dokonać wstecz (co wiązałoby się z koniecznością zapłaty odsetek za zwłokę od ew. zaległości podatkowej), czy na bieżąco: Jeśli dotacja stanowi refundację wcześniej poniesionych wydatków, które były (…) uznawane za koszty uzyskania przychodów, to podlegają one korekcie w miesiącu otrzymania dotacji. Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonywać korekty kosztów w okresach, w jakich wydatki sfinansowane dotacją zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodów.

(…) W sytuacji otrzymania dotacji (refundacji kosztów) korekty kosztów należy dokonać na bieżąco w okresie rozliczeniowym, w którym został otrzymany dokument potwierdzający przyczyny korekty, np. decyzja potwierdzająca przyznanie dotacji.

KIS oparła swoje stanowisko na art. 22 ust. 7c updof, zgodnie z którym jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub – w przypadku braku faktury – inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.