Czy okres pobierania zasiłku opiekuńczego jest wliczany do okresu zasiłkowego

Nie. Okres pobierania zasiłku opiekuńczego jest odrębnym okresem od okresu pobierania wynagrodzenia za czas choroby/zasiłku chorobowego (art. 8 i art. 33 ustawy zasiłkowej).

Z tytułu choroby pracownika, którego okres ubezpieczenia chorobowego trwa co najmniej 30 dni, przysługują mu świadczenia od pracodawcy i z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Są to wynagrodzenie za czas choroby i zasiłek chorobowy (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej i art. 92 Kp).

Wynagrodzenie za czas choroby wypłaca pracodawca za okres choroby trwającej w roku kalendarzowym do 14 bądź 33 dni (w zależności od wieku ubezpieczonego). Potem pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego.

Ubezpieczony niebędący pracownikiem (np. zleceniobiorca albo przedsiębiorca) ma prawo do zasiłku chorobowego po wymaganym 90-dniowym okresie trwania ubezpieczenia chorobowego (art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej).

Ubezpieczony ma prawo do wypłaty zasiłku chorobowego przez okres 182 lub 270 dni (jeżeli niezdolność do pracy przypada na okres ciąży lub jest spowodowana gruźlicą) – art. 8 ustawy zasiłkowej. Jest to maksymalny okres wypłaty, nazywany okresem zasiłkowym. Wlicza się do niego także okresy wypłaty przez pracodawcę wynagrodzenia za czas choroby.

Do jednego okresu zasiłkowego zalicza się okresy niezdolności do pracy z powodu choroby przypadające (art. 9 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej):

• bezpośrednio po sobie bez żadnej przerwy bez względu na przyczynę powstania tych niezdolności,
• po przerwie nieprzekraczającej 60 dni, spowodowane tą samą przyczyną (oznaczane w zaświadczeniu lekarskim e-ZLA kodem literowym „A”).

Uwaga: okres zasiłkowy związany z chorobą ubezpieczonego nie jest określony dla danego roku kalendarzowego. Może trwać zarówno tylko w jednym roku kalendarzowym, jak i rozpocząć się w jednym roku, a zakończyć w drugim. Biorąc pod uwagę czas trwania tego okresu (nawet 270 dni) i możliwość jego zliczania po przerwach nieprzekraczających 60 dni, okres ten może być rozciągnięty w czasie jeszcze bardziej.

Odrębnym świadczeniem z tytułu usprawiedliwionej nieobecności w pracy jest zasiłek opiekuńczy, który przysługuje ubezpieczonemu nie z tytułu własnej choroby, lecz z tytułu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem (zdrowym lub chorym albo niepełnosprawnym) bądź innym chorym członkiem rodziny. Zasiłek opiekuńczy przysługuje przez maksymalny okres 60 dni w roku kalendarzowym (art. 33 ustawy zasiłkowej). W każdym roku kalendarzowym ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku opiekuńczego w nowym limicie. Okresu wypłaty zasiłku opiekuńczego nie wlicza się do okresu zasiłkowego przysługującego ubezpieczonemu z tytułu własnej choroby, nawet gdy w pobieraniu tych świadczeń nie ma żadnej przerwy.