Wysokość zasiłku pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy

Podstawę wymiaru przysługującego pracownikowi zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za okres od sierpnia 2018 do lipca 2019. Stosuje się w tym zakresie zasady określone dla podstawy wymiaru zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego.

Prawo do zasiłku chorobowego z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje niezależnie od okresu podlegania ubezpieczeniu wypadkowemu, tj. od pierwszego dnia tego ubezpieczenia (art. 8 ust. 1 ustawy wypadkowej).

Należy pamiętać, że za okres niezdolności do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 Kp (wynagrodzenia chorobowego), lecz ma prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego. Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje nawet wówczas, gdy w danym roku kalendarzowym nie został wykorzystany okres wypłaty wynagrodzenia za czas choroby, wynikający z art. 92 Kp.

W związku z tym okresu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową, za który pracownik otrzymał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego, nie wlicza się do okresu 33 dni (14 dni), o których mowa w art. 92 Kp.

Zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru, także za okres pobytu w szpitalu (art. 9 ust. 1 ustawy wypadkowej). Podstawę wymiaru stanowi kwota będąca podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe, po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne – potrącane pracownikowi, finansowane z jego środków. W tym przypadku stosuje się odpowiednio zasady określone w rozdz. 8 ustawy zasiłkowej. Zgodnie z nimi podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się według przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi za okres 12 mies. poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż rok, podstawę wymiaru zasiłku ustala się z uwzględnieniem przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia.

Dla pracownika, który od 12.08.2019 jest niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należy ustalić według przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego za okres od sierpnia 2018 do lipca 2019. Zasiłek ten przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru za cały okres niezdolności do pracy, tj. od 12.08.2019 do 4.11.2019, bowiem zasiłek chorobowy z tytułu wypadku przy pracy nie ulega obniżeniu do 70% podstawy wymiaru za okres pobytu w szpitalu.

Ponieważ nie ma informacji o wcześniejszych niezdolnościach pracownika do pracy z powodu choroby, przypominamy o zasadzie określonej w art. 43 ustawy zasiłkowej, z której wynika, że podstawy wymiaru zasiłku z ubezpieczenia wypadkowego przysługującego u tego samego pracodawcy nie oblicza się na nowo, jeżeli w pobieraniu zasiłków – bez względu na ich rodzaj – nie było przerwy lub przerwa trwała krócej niż 3 mies. kalendarzowe. Zasada ta ma odpowiednie zastosowanie także w przypadku:

• gdy przed przerwą w niezdolności do pracy pracownik pobierał zasiłek z ubezpieczenia chorobowego (lub wynagrodzenie za czas choroby), a po przerwie zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego,
• nieprzerwanych okresów pobierania zasiłku z ubezpieczenia chorobowego (lub wynagrodzenia za czas choroby) oraz zasiłku z ubezpieczenia wypadkowego.