Wpłaty do PPK za zleceniobiorców – kiedy ująć w kosztach podatkowych

W myśl art. 15 ust. 4ga updop oraz art. 22 ust. 6bc updof wpłaty do PPK (o ile nie pochodzą od nagród i premii wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym[1]), w części finansowanej przez podmiot zatrudniający, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są one należne, pod warunkiem że zostaną opłacone w terminie wynikającym z przepisów ustawy o PPK[2]. W razie uchybienia temu terminowi do wpłat tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57aa updop oraz art. 23 ust. 1 pkt 55a updof (stanowią koszt uzyskania przychodów dopiero w momencie ich wniesienia).

W przypadku zleceniobiorców i członków rady nadzorczej może powstać wątpliwość, co rozumieć przez miesiąc, za który wpłaty są należne – czy chodzi o miesiąc, za który należne jest wynagrodzenie tych osób, będące podstawą do obliczenia wysokości wpłaty finansowanej przez podmiot zatrudniający?

Wynagrodzenia zleceniobiorców i członków rad nadzorczych, stanowiące przychód z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 updof) – w przeciwieństwie do wynagrodzeń pracowniczych – zawsze stają się kosztem uzyskania przychodów w momencie ich wypłaty (metoda kasowa), co wynika z art. 16 ust. 1 pkt 57 updop oraz art. 23 ust. 1 pkt 55 updof. Przyjęcie zatem powyższej interpretacji oznaczałoby w wielu przypadkach „rozminięcie się” momentu ujęcia w kosztach podatkowych wynagrodzenia zleceniobiorcy i naliczonych od tego wynagrodzenia wpłat na PPK.

Do kwestii tej odniósł się MF w odpowiedzi z 2.04.2021 r. (DD6.054.2.2021) na interpelację poselską nr 20502. Wskazał, że w myśl art. 28 ust. 2 ustawy o PPK podmiot zatrudniający jest obowiązany m.in. do obliczenia i wniesienia finansowanych przez siebie wpłat do wybranej instytucji finansowej. Wpłaty te są obliczane w terminie wypłaty wynagrodzenia, podobnie jak wpłaty pobierane od uczestnika PPK (art. 28 ust. 3 ustawy o PPK). Natomiast zgodnie z art. 28 ust. 4 ustawy o PPK powinny być wniesione w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone i pobrane (z zastrzeżeniem, że nie można dokonać wpłat w miesiącu zawarcia pierwszej umowy o prowadzenie PPK).

W świetle ww. regulacji oraz art. 15 ust. 4ga updop wpłaty w części finansowanej przez podmiot zatrudniający stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, jeżeli zostaną opłacone we właściwym terminie, tj. do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym były obliczone i pobrane. W razie uchybienia temu terminowi stają się kosztem uzyskania przychodu w dniu ich opłacenia. Uwzględniając powyższe, pojęcie „miesiąc, za który są one należne” należy interpretować w powiązaniu z brzmieniem art. 28 ust. 3 ustawy o PPK, tj. jako miesiąc, w którym następuje wypłata wynagrodzenia przez podmiot zatrudniający – czytamy w odpowiedzi na interpelację.

Reasumując: wpłaty do PPK dokonywane za osoby zatrudnione na umowy zlecenia oraz członków rad nadzorczych, uzyskujących dochody wskazane w art. 13 updof, w części finansowanej przez podmiot zatrudniający stanowią koszty podatkowe w miesiącu wypłaty wynagrodzenia tym osobom, pod warunkiem że zostaną odprowadzone do instytucji finansowej w terminie do 15. dnia następnego miesiąca.