Wpłata podatków na jeden indywidualny rachunek

Tak wynika z nowego art. 61b Op. Przepis ten został wprowadzony ustawą z 4.07.2019 o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 1520). Przewiduje też zapłatę w ten sposób niepodatkowych należności budżetowych (patrz ramka).

Numer indywidualnego rachunku można wygenerować za pośrednictwem strony internetowej MF (podatki.gov.pl, na której od 30.10.2019 działa Generator mikrorachunku podatkowego) lub w US, po podaniu identyfikatora podatkowego (w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami VAT jest to PESEL, a w przypadku pozostałych podmiotów – NIP). Składa się on z sumy kontrolnej, numeru rozliczeniowego jednostki organizacyjnej banku oraz identyfikatora podatkowego (NIP lub PESEL).

Jak czytamy w uzasadnieniu do ustawy nowelizującej, aktualnie każdy z US posiada odrębne rachunki bankowe właściwe do gromadzenia ww. dochodów. Powstanie zobowiązania w podatkach PIT i CIT powoduje obowiązek dokonania wpłat na różne rachunki bankowe. Zmiana właściwości miejscowej lub rzeczowej podatnika lub płatnika również wiąże się z potrzebą dokonywania płatności na właściwe rachunki bankowe właściwego US, co oznacza konieczność każdorazowego wyszukania takiego numeru rachunku. Projektowane rozwiązania przyczynią się do wyeliminowania tych uciążliwości, a także będą skutkować zwiększeniem komfortu podatnika w obszarze dokonywania płatności oraz oszczędnością czasu, a także zminimalizują ryzyko nieprawidłowego przekazania wpłat.

Ponadto stwierdzono tam, że indywidualny rachunek podatkowy będzie wykorzystywany wyłącznie do dokonywania wpłat i identyfikacji podmiotu na poziomie US. Mikrorachunek nie będzie zawierał historii wpłat podatników. Nie będą też nań dokonywane zwroty nadpłat, lecz – jak dotychczas – na rachunki bankowe zgłoszone zgodnie z ustawą o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. W związku z tym nie zachodzi wysokie ryzyko naruszenia praw lub wolności osób fizycznych.

W zmienionym art. 62 § 1 Op sprecyzowano, że jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe z różnych tytułów, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet podatku zgodnie ze wskazaniem podatnika, a wobec braku takiego wskazania – na poczet zobowiązania podatkowego o najwcześniejszym terminie płatności. Jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe, których termin płatności upłynął, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności we wskazanym przez podatnika podatku, a wobec braku takiego wskazania lub braku zaległości podatkowej w tym podatku – na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zaległości podatkowych podatnika.

Wpłaty dotyczące zobowiązania, którego termin płatności upłynął, będą zaliczane na poczet zobowiązania o najwcześniejszym terminie płatności we wskazanym przez podatnika podatku, a w przypadku braku takiego wskazania lub braku zaległości we wskazanym podatku – na zaległości o najstarszym terminie płatności spośród wszystkich zaległości podatnika.