Limity umów na czas określony a umowy sprzed lat

Do limitu ilościowego należy wliczyć obie wcześniejsze umowy na czas określony, zaś do limitu czasowego – okres trwania drugiej umowy (od 22.02.2016 do 31.08.2016 r.). Obecnie Czytelnik może zatem zawrzeć z byłym pracownikiem jeszcze tylko jedną umowę na czas określony, ale na stosunkowo długi okres – maksymalnie na 2 lata 2 mies. i 20 dni.

Umowy o pracę na czas określony są objęte jednocześnie dwoma limitami:

• ilościowym – można zawrzeć nie więcej niż 3 umowy, oraz
• czasowym – łączny czas zatrudnienia na podstawie tych umów nie może przekraczać 33 mies.

Wyczerpanie któregokolwiek z nich (np. zawarcie 3 umów po pół roku każda) skutkuje brakiem możliwości zawierania dalszych umów na czas określony.

Limitami są objęte umowy na czas określony – nie wchodzą do nich umowy na okres próbny ani umowy na czas nieokreślony.

Do limitów nie są również wliczane umowy zawierane w celach lub w przypadkach wskazanych w art. 25¹ § 4 Kp (np. umowa na zastępstwo).

Mankamentem art. 25¹ Kp określającego limity umów jest – w ocenie autora – brak jakiegokolwiek okresu przerwy we współpracy, który skutkowałby ponownym rozpoczęciem liczenia limitu. Chodzi o okres długi, kilkuletni, którego wystąpienie powodowałoby „wyzerowanie” limitu.

Ustawodawca sprawił, że ocenie podlega cała, nawet bardzo odległa od chwili obecnej historia współpracy. Stąd pojawiają się takie sytuacje, jak wskazana w pytaniu, a – jeśli przepisy nie ulegną zmianie – z upływem lat będą one coraz bardziej spektakularne (np. ponowne zatrudnienie pracownika po 15 latach od rozwiązania rocznej umowy obowiązującej w 2017 r.).

Problem uwidacznia się również w przypadku przejęcia pracowników na podstawie art. 23¹ Kp. Pracodawca przejmujący wstępuje w prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy, stając się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy w przejętym zakładzie pracy. W razie przejęcia pracowników limit umów na czas określony nie zostaje zatem „wyzerowany” – przy obecnie zawieranych umowach konieczne jest branie pod uwagę tych, które były zawarte wcześniej.

Istotna jest jednak data wejścia w życie obecnych przepisów (22.02.2016 r.) i regulacje przejściowe zawarte w art. 14 ust. 4 ustawy z 25.06.2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r. poz. 1220). Według przepisu przejściowego do umów o pracę na czas określony, trwających 22.02.2016 r., stosuje się wprowadzone tą ustawą zmieniającą limity (3 umowy, maksymalnie 33 mies.), jednak do maksymalnego okresu zatrudnienia (33 mies.) wlicza się okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od 22.02.2016 r. (przed tym dniem nie było żadnego limitu odnoszącego się do czasu, na jaki umowy na czas określony mogły być zawarte). Trwająca 22.02.2016 r. umowa o pracę na czas określony w kontekście limitu ilościowego jest uważana za:

• pierwszą umowę albo
• drugą umowę, jeżeli została zawarta po przerwie nieprzekraczającej miesiąca od zakończenia poprzedniej umowy na czas określony.

W związku z tym w sytuacji opisanej w pytaniu z trzech dopuszczalnych obecnie umów wykorzystano już dwie i możliwe jest zawarcie już tylko jednej. Jeżeli chodzi zaś o kwestie czasowe, to limit 33 mies. obniża się o czas trwania drugiej ze wskazanych umów, liczony od 22.02.2016 r., czyli o 6 mies. i 10 dni. Maksymalna długość nowej umowy to zatem 2 lata 2 miesiące i 20 dni.