Jak uzupełniać składniki brane do podstawy wymiaru ekwiwalentu za urlop

Nie było pustego „kwartału”

Reasumując: opisane zmienne premie kwartalne wlicza się do podstawy ekwiwalentu w średniej wysokości wypłaconej pracownikowi podczas 12 mies. poprzedzających miesiąc ustania zatrudnienia. Jednocześnie stosuje się do nich odpowiednio § 11 oraz § 16 ust. 2 rozporządzenia urlopowego (§ 17 ust. 2). Zgodnie zaś z jego § 11 ust. 1, jeżeli przez cały okres przyjęty do podstawy wymiaru poprzedzający miesiąc wykorzystywania urlopu lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwały składniki zmienne za okresy nie dłuższe niż miesiąc, zamiast nich w podstawie uwzględnia się najbliższe miesiące, za które takie składniki przysługiwały.

Odpowiednie stosowanie powoduje, że przepis ten w odniesieniu do ruchomych składników kwartalnych należy czytać następująco: jeśli przez cały okres przyjmowany do podstawy (12 mies. poprzedzających miesiąc ustania zatrudnienia) lub przez okres krótszy, ale obejmujący pełny kwartał kalendarzowy lub pełne kwartały kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwały premie kwartalne, zastępczo należy się „cofnąć” do najbliższego kwartału kalendarzowego występującego przed tymi 12 mies., podczas którego pracownik przepracował choćby 1 dzień. Ta metoda wykluczania z podstawy ekwiwalentu „pustego” kwartału nie wchodzi jednak w opisywanym przypadku w grę, bo nie ma takiego kwartału w ciągu 12 mies. uwzględnianych w podstawie ekwiwalentu.

Uzupełnienie składników do średniej

Według § 16 ust. 2 rozporządzenia urlopowego, jeżeli pracownik nie przepracował pełnego okresu ujmowanego w podstawie (tj. 12 mies. poprzedzających miesiąc ustania zatrudnienia), faktycznie wypłacone mu w tym okresie składniki zmienne za okresy nie dłuższe niż miesiąc dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Ten przepis trzeba zastosować w tym przypadku, tzn. dopełnić składniki ruchome do średniej miesięcznej, bo inaczej ekwiwalent za urlop wyszedłby zaniżony. Dzienną stawkę premii za czas faktycznie przepracowany mnoży się więc przez liczbę dni przypadających do pracy w ciągu 12 mies. występujących przed ostatnim miesiącem zatrudnienia.