Ewidencja opłat od napojów zawierających dodatek substancji słodzących, kofeiny lub tauryny

Mocą art. 7 ustawy z 14.02.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów[1] do ustawy o zdrowiu publicznym[2] (dalej uzp) wprowadzono rozdz. 3a „Opłata od środków spożywczych”.

Art. 12a ust. 1 uzp stanowi, że opłacie od środków spożywczych (dalej opłata) podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje, oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z 16.12.2008 r. w sprawie dodatków do żywności (…),

2) kofeiny lub tauryny.

Napojem podlegającym opłacie jest – zgodnie z art. 12b ust. 1 uzp – wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w PKWiU w klasach 10.32 i 10.89 oraz dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji (…), z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z kolei przez wprowadzenie na rynek krajowy tych napojów rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty [mowa o nich w art. 12d ust. 1 uzp – przyp. red.], do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów.

Obowiązek uiszczenia opłaty – zgodnie z art. 12d ust. 1 uzp – ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, będącej:

1) podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach WDT lub importera napoju,

2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta, a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Obowiązek uiszczania opłaty ma wejść w życie od 1.01.2021 r. (art. 13 uzp), a organem właściwym w sprawie opłaty jest naczelnik US właściwy ze względu na miejsce zamieszkania albo siedzibę podmiotu obowiązanego do jej zapłaty.

Opłatę oblicza we własnym zakresie i wpłaca na rachunek US podmiot obowiązany do jej zapłaty. Zasady ustalania wysokości opłat określa art. 12f uzp.

Naliczona przez podmioty zobowiązane do jej zapłaty opłata ma bezpośredni związek z działalnością operacyjną tych podmiotów, dlatego ujmuje się ją w księgach rachunkowych zapisem:

Wn konto 40 „Koszty według rodzajów – podatki i opłaty”

lub

Wn konto 52 „Koszty działalności handlowej” (jeżeli nie prowadzi się zespołu 4),

Ma konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”.

Przekazanie opłaty na rachunek bankowy US księguje się według ogólnie stosowanych zasad:

Wn konto 22 „Rozrachunki publicznoprawne”,

Ma konto 13 „Rachunki i kredyty bankowe”.