Wycena obligacji

Spółka z o.o., prowadząca działalność usługową, uzyskuje niekiedy nadwyżki finansowe, które lokuje w obligacje Skarbu Państwa. Część z tych obligacji utrzymywana jest do momentu wykupu, część, jeśli zaistnieje taka potrzeba, zbywana jest wcześniej, a uzyskane środki wykorzystywane są do finansowania bieżącej działalności.
Obligacje traktujemy jako inwestycje długoterminowe i wyceniamy w wartości godziwej na podstawie notowań na rynku Treasury Bond Spot. Ze względu na zwiększenie przychodów i sumy bilansowej sprawozdania finansowe spółki będą od następnego roku podlegać obligatoryjnemu badaniu. W związku z tym zobowiązani jesteśmy też do stosowania przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z 12.12.2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. nr 149, poz. 1674 ze zm.), a więc klasyfikacji instrumentów finansowych (obligacji) do odpowiednich kategorii i wiążącego się z tym sposobu ich wyceny.
Czy ze względu na to, że obligacje stanowią instrumenty dłużne, konieczna jest ich kwalifikacja do kategorii aktywów finansowych utrzymywanych do terminu wymagalności, wycenianych w skorygowanej cenie nabycia? Zmiana taka spowodowałaby konieczność modyfikacji oprogramowania i poniesienia znacznych kosztów. Najkorzystniejszym dla nas rozwiązaniem byłoby pozostanie przy obecnych zasadach wyceny.

Do aktywów finansowych utrzymywanych do terminu wymagalności zalicza się, zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie instrumentów finansowych, m.in. instrumenty finansowe, dla których ustalony jest termin wymagalności spłaty wartości nominalnej oraz określone prawo do otrzymania w ustalonych terminach korzyści ekonomicznych, np. oprocentowania, w stałej lub możliwej do ustalenia kwocie. Jednocześnie jednak warunkiem zaliczenia aktywów finansowych do tej grupy jest zamiar i możliwość utrzymania tych aktywów przez jednostkę do czasu, gdy staną się wymagalne.