Ulga termomodernizacyjna nie przysługuje w razie budowy budynku
Tak wynika z interpretacji KIS.
- updof – ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych
- Op – Ordynacja podatkowa
- uzpd – ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne
- KIS – Krajowa Informacja Skarbowa
Ulga, wprowadzona od 1.01.2019, została uregulowana w art. 26h updof. Polega na tym, że właściciel lub współwłaściciel budynku mieszkalnego jednorodzinnego – opłacający PIT na zasadach ogólnych (także gdy jest przedsiębiorcą opłacającym podatek liniowy) lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (zob. art. 11 ust. 1 uzpd) – ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku.
Warunkiem jest, by zostało ono zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek (niezrealizowanie przedsięwzięcia w tym terminie powoduje, że odliczone uprzednio kwoty należy doliczyć do dochodu za rok, w którym upłynął 3-letni termin).
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (najwcześniej w zeznaniu za 2019). Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie/przychodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
Pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 2 ustawy z 21.11.2008 o wspieraniu termomodernizacji i remontów (DzU z 2018 poz. 966), jako:
- ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych,
- ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
- wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków,
- całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
Definicję budynku mieszkalnego jednorodzinnego zawiera natomiast art. 5a pkt 18b updof, odsyłając w tym zakresie do art. 3 pkt 2a Prawa budowlanego, w świetle którego należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.
Powołując się na ww. przepisy, KIS w interpretacji z 5.03.2019 (0112-KDIL3-2.4011.15.2019.2.JK) stwierdziła, że omawiane regulacje określające warunki korzystania z ulgi termomodernizacyjnej wykluczają jej stosowanie w przypadku wydatków poniesionych na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie. Nie jest istotne przy tym, czy jest to budynek wolno stojący, w zabudowie szeregowej czy bliźniaczej. Możliwość skorzystania z omawianej ulgi dyskredytuje już sam fakt, że w momencie budowy podatnik nie jest właścicielem budynku, a co najwyżej gruntu, na którym budynek jest wznoszony.
Podobne stanowisko KIS zajęła w piśmie z 19.03.2019 (0113-KDIPT3.4011.58.2019.2.MH).
Dodajmy, że w innym przepisie updof, wprowadzonym wraz z regulacjami dotyczącymi ulgi termomodernizacyjnej (art. 21 ust. 1 pkt 129a), a przewidującym zwolnienie od podatku dla dotacji i umorzonych pożyczek otrzymanych na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, ustawodawca wyraźnie wskazał, że odnosi się ono zarówno do przedsięwzięć w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, jak i w budynku mieszkalnym jednorodzinnym nowo budowanym, który nie został przekazany lub zgłoszony do użytkowania.
Pozostałe warunki korzystania z ulgi termomodernizacyjnej
Łączna kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 tys. zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.
Wysokość wydatków objętych ulgą ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.
Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane VAT, wydatek odlicza się w kwocie brutto (wraz z VAT), o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o VAT.
Odliczeniu w ramach ulgi nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:
- sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (w razie otrzymania zwrotu wydatków po roku, w którym dokonano odliczeń, uprzednio odliczone kwoty trzeba doliczyć do dochodu/przychodu za rok podatkowy, w którym otrzymano zwrot),
- zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie uzpd lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Op.
Wykaz rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych określa rozporządzenie Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21.12.2018 (DzU poz. 2489).