Paragon z NIP nabywcy jako faktura uproszczona
Czy na tej podstawie mogę ująć koszt w księdze?
Od 1.01.2013 w niektórych przypadkach podatnicy mogą dokumentować sprzedaż fakturami o znacznie ograniczonej treści (tzw. faktury uproszczone). Obecnie możliwość wystawiania takich faktur przewiduje art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT.
- MF – Minister Finansów
- WSA – wojewódzki sąd administracyjny
- NSA – Naczelny Sąd Administracyjny
- ustawa o VAT – ustawa o podatku od towarów i usług
- SA – Sąd Apelacyjny
Z kolei od 1.04.2013 na żądanie nabywców na paragonach umieszczany powinien być NIP nabywcy (§ 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia w sprawie kas). W zamyśle MF miało to umożliwić wykorzystywanie paragonów jako faktur uproszczonych (tak przynajmniej wynikało z projektu rozporządzenia w sprawie kas).
Istnieje szereg orzeczeń sądów administracyjnych, z których wynika, że paragony z NIP nie są fakturami (zob. np. wyroki WSA w Gliwicach z 23.10.2014, III SA/Gl 316/14, NSA z 8.12.2015, I FSK 1321/14 i 27.10.2016, I FSK 431/15). Należy jednak zauważyć, że zapadły one na gruncie przepisów obowiązujących do końca 2013.
Jest to o tyle istotne, że z dodanego od 1.01.2014 art. 106h ust. 4 ustawy o VAT wprost wynika, że paragon może stanowić fakturę uproszczoną, o której mowa w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT. Prowadzi to do wniosku, że wskazane orzeczenia nie mają zastosowania na gruncie obecnie obowiązujących przepisów. Paragony z NIP mogą więc być fakturami.
Jeżeli zatem kwota należności ogółem na paragonie, o którym mowa w pytaniu, nie przekracza 450 zł albo 100 euro (do takiej bowiem należności ogółem na fakturze mogą być wystawiane faktury uproszczone – zob. art. 106e ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT), paragon ten jest fakturą, a w konsekwencji stanowi dowód księgowy w rozumieniu przepisów rozporządzenia pkpir i udokumentowany nim koszt może być ujęty w księdze.