Niezapłacone zobowiązania likwidowanej spółki nie są przychodem podatkowym

To skutek wejścia w życie ustawy z 30.08.2019 o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (DzU poz. 1835, dalej nowelizacja), która zmienia m.in. najniższą stawkę w skali podatkowej i kwoty wolne od podatku dochodowego (nową skalę i wysokość kwot wolnych podajemy na s. 18).

Tak uważa Ministerstwo Finansów, argumentując, że do liczenia wieku trzeba stosować przepisy Op dotyczące terminów, a nie regulacje prawa cywilnego.

Zasadniczo wiek osoby fizycznej oblicza się zgodnie z art. 112 Kc, stanowiącym, że przy obliczaniu wieku termin upływa z początkiem ostatniego dnia.

Tak orzekł NSA w wyroku z 15.01.2019 (II FSK 14/17). Skarżąca wspólnie z mężem miała kilka lokali, które wynajmowała na cele mieszkalne. Planowała zwiększenie ich liczby. Obsługę najmu miała prowadzić firma zajmująca się zarządzaniem lokalami mieszkalnymi. Podatniczka uważała, że nie stoi to na przeszkodzie w traktowaniu najmu jako prywatnego i opodatkowaniu przychodu z tego tytułu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%. Organ podatkowy był innego zdania – uznał, że podatniczka uzyskuje przychód z działalności gospodarczej.

Tak wynika z wyroku NSA z 28.02.2019 (II FSK 527/17). Zapadł on w sprawie kobiety, która uzyskiwała przychody z osobistego udzielania korepetycji językowych w swoim domu lub w mieszkaniu ucznia. Nie prowadziła szkoły językowej, nie zatrudniała lektorów.

Jeżeli chodzi o wyposażenie, to tak. Natomiast w odniesieniu do innych składników majątku odpowiedź zależy od tego, czy przedsiębiorca zaliczył je do środków trwałych lub wnip.

Zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia pkpir wyposażenie to rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami updof do środków trwałych. Natomiast środki trwałe to środki trwałe w rozumieniu przepisów updof (§ 3 pkt 8).

W myśl art. 14b § 1 Op dyrektor KIS, na wniosek zainteresowanego, złożony na formularzu:

• ORD-IN – gdy z wnioskiem występuje jeden zainteresowany,
• ORD-WS – w razie wystąpienia z wnioskiem wspólnym dwóch lub więcej zainteresowanych (wniosek taki składa zainteresowany wskazany przez pozostałych jako strona postępowania).

W myśl art. 8 ust. 1 updof przychody podatnika z udziału we wspólnym przedsięwzięciu określa się proporcjonalnie do posiadanego przez niego prawa do udziału w zysku (udziału). Przy braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Powoli, lecz konsekwentnie ustawodawca wzmaga represyjność systemu podatkowego. Jedną z najistotniejszych regulacji zmieniających w tym kierunku stan prawny w 2019 r. była ustawa z 23.10.2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw.

Małym podatnikiem w rozumieniu updof i updop oraz ustawy o VAT jest podatnik, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą należnego VAT) w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła określonego limitu. W 2019 limit był jeden i wynosił równowartość w złotych 1,2 mln euro. W tej wysokości obowiązuje również w 2020 – jednak tylko na gruncie VAT. Dla celów podatku dochodowego został on zwiększony do 2 mln euro (zmiana wprowadzona ustawą z 9.11.2018, DzU poz. 2244).

Zmiany mają zastosowanie częściowo już do przychodów i dochodów uzyskanych od 1.10.2019 r., częściowo odnoszą się do dochodów za cały 2019 r., a w pozostałej części wejdą w życie 1.01.2020 r. i będą stosowane do przychodów/dochodów uzyskanych od tego dnia.

Od 1.10.2019 r. najniższa stawka podatku, wynikająca ze skali podatkowej, wynosi 17% (dotychczas 18%). Ma ona zastosowanie przy obliczaniu przez zakłady pracy zaliczek na PIT (o czym jest mowa dalej). W rozliczeniu za cały 2019 r. stawka wyniesie 17,75%. Bez zmian pozostała druga stawka skali podatkowej – 32%.