Kasy fiskalne on-line w branży gastronomicznej
Od 1.05.2019 obowiązują zmienione przepisy ustawy o VAT, nakładające na podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
- MF – Minister Finansów
- ustawa o VAT – ustawa o podatku od towarów i usług
- KIS – Krajowa Informacja Skarbowa
Wśród branż objętych obowiązkową wymianą posiadanych kas fiskalnych na kasy nowej generacji znalazła się m.in. gastronomia, a ściślej świadczenie usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo. Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT podatnicy mieli rozpocząć ewidencję takich usług w kasach on-line od 1.07.2020. Jednak termin ten z uwagi na trwającą epidemię COVID-19 został przesunięty rozporządzeniem MF na 1.01.2021.
W praktyce powstała wątpliwość, co kryje się pod pojęciem stacjonarnej placówki gastronomicznej. Czy jest nią także np. sklep piekarniczo-cukierniczy oferujący produkty wypiekane na miejscu i oprócz tego kawę, czy inne ciepłe napoje? A piekarnia, która wypieka pieczywo i ciasta przeznaczone zasadniczo do sprzedaży hurtowej i dystrybucji do sklepów, lecz przy okazji oferuje te wyroby także konsumentom?
Usługi związane z wyżywieniem są definiowane w dziale 56 PKWiU 2015. Dział ten obejmuje: usługi związane z zapewnianiem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. W ramach działu 56 wyróżnia się m.in.:
- 56.10.13.0 „Usługi przygotowania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych”; grupowanie to obejmuje: usługi przygotowywania i podawania posiłków w lokalach samoobsługowych z miejscami do siedzenia, bez obsługi kelnerskiej oraz
- 56.10.19.0 „Pozostałe usługi podawania posiłków”; grupowanie to obejmuje: pozostałe usługi związane z podawaniem przygotowywanych posiłków i napojów świadczone przez punkty zazwyczaj nieposiadające miejsc do siedzenia ani obsługi kelnerskiej.
Przepisy ustawy o VAT nie definiują stacjonarnych placówek gastronomicznych. Zgodnie z definicją podawaną przez GUS, na potrzeby pojęć stosowanych w statystyce publicznej (www.stat.gov.pl, pojecie.html), placówką gastronomiczną jest zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos. W pojęciu tym nie mieszczą się jednak ruchome punkty sprzedaży detalicznej i automaty sprzedażowe.
Stała placówka gastronomiczna to placówka czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ew. pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja. Sezonową placówką gastronomiczną jest natomiast placówka uruchamiana okresowo i działająca nie dłużej niż 6 mies. w roku kalendarzowym.
Placówki gastronomiczne mogą być prowadzone m.in. w obrębie hoteli, moteli, zajazdów, schronisk, pól campingowych, w pensjonatach, domach wypoczynkowych i innych miejscach krótkotrwałego pobytu, jak też w wagonach kolejowych wchodzących w skład pociągu oraz na statkach pasażerskich.
Interpretacja KIS z 29.05.2020 (0114-KDIP1-3.4012.142.2020.2.MT) potwierdza, że za takie placówki mogą być uznane również m.in. sklepy, które oprócz tego, że prowadzą sprzedaż towarów, przygotowują posiłki i napoje do spożycia na miejscu i na wynos.
KIS uznała jednocześnie, że do placówek gastronomicznych nie mogą być zaliczone zakłady produkcyjne, sprzedające swoje wyroby niejako „przy okazji”, a więc w których sprzedaż ma charakter uboczny w stosunku do prowadzonej produkcji i obejmuje produkty pochodzące z linii produkcyjnej, a przeznaczone do sprzedaży hurtowej lub dystrybucji do punktów sprzedaży. KIS podzieliła stanowisko podatnika, że choć niektóre produkty (jak np. ciastka) nadają się do bezpośredniego spożycia, sam fakt ich sprzedaży w miejscu produkcji nie czyni z tej sprzedaży usługi, bowiem sprzedaż dotyczy towarów, a nie posiłków.