Dokumentowanie zakupu od ludności zużytych części samochodowych
Potwierdza to interpretacja KIS z 6.02.2019 (0115-KDIT3.4011.556.2018.1.WM) wydana na wniosek przedsiębiorcy, który te przedmioty poddaje naprawie i renowacji oraz przeznacza do sprzedaży.
- pkpir – podatkowa księga przychodów i rozchodów
- KIS – Krajowa Informacja Skarbowa
W myśl rozporządzenia pkpir dowody wewnętrzne mogą posłużyć do udokumentowania kosztu uzyskania przychodów tylko w wyjątkowych, enumeratywnie wskazanych w przepisie przypadkach.
Paragraf 14 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach – przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku).
W § 14 ust. 2 pkt 6 wskazano, że dowody wewnętrzne mogą dotyczyć m.in. zakupu od ludności odpadów poużytkowych stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych.
Przedsiębiorca twierdził, że używane felgi, opony oraz części samochodowe, które bez naprawy i regeneracji nie nadają się do dalszej eksploatacji, są substancją lub produktami przeznaczonymi do utylizacji, jako odpady poużytkowe, bo spełniają definicję odpadu z ustawy z 14.12.2012 o odpadach (DzU z 2019 poz. 701). W myśl art. 3 ust. 1 tej ustawy rozumie się przez to każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany. Z kolei w świetle § 3 pkt 1 lit. g rozporządzenia pkpir odpadami są materiały, które na skutek procesów technologicznych lub zniszczenia albo uszkodzenia utraciły całkowicie swą pierwotną wartość użytkową.
W konsekwencji nie ma przeszkód, by zakup ww. przedmiotów potwierdzać dowodem wewnętrznym.
KIS uznała, że to prawidłowe stanowisko. Zastrzegła jedynie, że udokumentowane w ten sposób używane felgi, opony oraz części samochodowe, kwalifikowane jako odpady poużytkowe stanowiące surowce wtórne, nie mogą pochodzić z przeznaczonych do złomowania samochodów ani same nie mogą być przeznaczone na złom.